Верш Пойня

Ещё вершы:

1. БАЛАДА ВАСІЛЯ ВІТКІ (16.05.1911-05.07.1996) Жыццё-не казка. Казка– як жыццё, І ў кожнай казцы Беларусь жыве, Самотная, як восенню лісцё, Як срэбра павуціны на […]...
2. Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...
3. На вуліцы ні ясачкі. Цямрэчу На вуліцы ні ясачкі. Цямрэчу На здрадзе ноч, напэўна, развяла, А коўдра выглядае недарэчы, Калі у хаце не паліць святла. […]...
4. Ад Чарнобыля ў небе плыве аблачынка Ад Чарнобыля ў небе плыве аблачынка. А па лузе ідуць хлапчанё і дзяўчынка. Вецер шастае колкі. Ліпкі дожджык імжыць… І […]...
5. Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...
6. На кірмаш На кірмаш (байка) Дзядзька меўся на кірмаш… З-пад паветкі колы выгнаў… Воз той, Бог прабач, Пеўню на смех – кволы. […]...
7. Купальская ночка Кола палаючы коціцца – сонца, Быццам ад смеху заходзіцца, сонца, – Хутка надыдзе Купальская ночка, Як і дагэтуль, потым бясконца… […]...
8. Лепей скамарохам на эпоху Лепей скамарохам на эпоху, чым цвіком пад шэрым каўпаком распадацца на іржу потроху, расцякацца ржавым малаком. А ў наш час […]...
9. На Вуж рацэ Каляндары Мігцелі лускай І год змяі Поўз ціха ўперад… А ля ракі А ля нагі Мільганула нешта Заміраю… І жоўты […]...
10. Зімна Холадна. Ціснецца шчыльна да ног, Быццам сабака бяздомны і сіры, брудны салоны па гораду снег. Можа то бруд местачковы са […]...
11. Бульба Так ісці на захад, гэтак перці За эпоху можна толькі раз. Есці захацелася да смерці, Ну, а повар з кухняю […]...
12. Звычайныя пяць літар Звычайныя пяць літар ізноў да нас прыносяць звычайную пару, ліст жоўты ападае… я раптам зразумею, і здрыгануся: восень… *** звычайныя […]...
13. БЕЛАВЕЖСКАЯ ПУШЧА Запаветны напеў, запаветная даль Прада мной прадстае, толькi вочы заплюшчу. Ў небе зоркi твае зiхацяць як крышталь, Белавежская пушча, Белавежская […]...
14. Гракі паляцелі шпакі паляцелі Гракі паляцелі, шпакі паляцелі, на балтыку сумную ўпалі завеі, па сціснутым полі струменіцца замець зусім не прыручаным шэранькім зайцам. Дажджлівая […]...
15. БАЛАДА СЯРГЕЯ НОВІКА–ПЯЮНА (27.08.1906-26.08.1994) У небе Айчыны чарнюткія краты, І чэрап у небе-не сонца-плыве. Пры новай уладзе ты зноў вінаваты, Што ты беларусам […]...
16. Слава моцным! Мы бачым, нашчадкі саслаблі Мы бачым, як коціцца з гор, Запавет перакуленай славы Дзе здароўе было, зараз мор. Нас у […]...
17. Калі я саджуся пісаць верш Калі я саджуся пісаць верш, я пачынаю думаць пра сьмерць. пра хваробы. пра адзіноту. пра вар’ятаў. Мне часам кажуць: – […]...
18. Дзень пакрысе дагарае Дзень пакрысе дагарае, Так, як і думкі мае. Вецер ціха галіны хістае, Дрэвам сумныя песні пяе. Месяц у небе вісіць […]...
19. Сонца на небе Сонца на небе, I кветкі наўкола, Весела круціцца “Чортава кола”, Дзеці шчабечуць; Свет наш – скарбонка, Поўніцца вечнасць Радасцю звонкай. […]...
20. Чорнай навалай коціцца зверху Чорнай навалай коціцца зверху Гвалт небывалы, Раз’ятраны вэрхал: У кіраўнічых суровых прамовах Бэсціцца зноў беларуская мова: Быццам бы наскія словы […]...
21. Надзея Не засталося ні сіл, ні адчування болю. Таскою з’едзена душа, як лічынкамі молі. Усе коціцца ў прорву, прычым ужо не […]...
22. КОЛЕРА БЛАКІТ КОЛЕРА БЛАКІТ Праз дзень з сабою, побач з сонцам І рэдка ноччу заглядаю у сябе, Спрабую пры святле угледзець донца […]...
23. Музей на колах Музей на колах Вязе маладажонаў брычка з канём, з шамкамі, з фурманом. Бяжыць Маруся дужа спрытна – куды машынам за […]...
24. Вясёлкавае кола Вясёлкавае кола сонечны прамень вільготнае сола сямікалёр белым малаком жыццёвым сокам зліўшыся ў нірване пране энергіяй Інь раствараючыся ў Яне […]...
25. БАЛАДА МІТРАФАНА ДОЎНАР-ЗАПОЛЬСКАГА (14.06.1867-30.09.1934) Народ, які меў сваю дзяржаўнасць, мусіць мець яе зноў… М. Доўнар-Запольскі Крыжамі нашых продкаў нашы землі Пазначаны і гэта-назаўжды. […]...
26. Я скамарох сама сабе Я скамарох сама сабе і паднімаю ўверх настрой. Калі душа плыве ў журбе, не проста захаваць спакой. Ды й хвалявацца […]...
27. Я люблю, калі ў доме ціха Я люблю, калі ў доме ціха, Калі свет нідзе не гарыць, І не чутна ніводнага ўздыха, І ўвесь горад даўно […]...
28. Чэрвеньскі заход На заход глядзець вачам балюча: Асляпляльны чэрвеньскі заход! Абдымае жоўты плед гаюча Зблытаных аблокаў карагод. Белых крылаў рэзкія ўзмахі, Шэраг […]...
29. Сава На помінках восені гразкай Вятрыска ўсчынае вой… Ты верыш: жыцьцё гэта казка Старое савы сівой. П’янееш ад зімнага духу, Пайшоў […]...
30. Шыпкі Шыпкі-дзяцінства мілага старонка, Забыты светам райскі сад. Тут жаўрукі спяваюць песні звонка І бусел кружыць кола вакол хат. Упершыню сваё […]...
31. Пачатак вясны Уначы ля цёплае вярбы, У лістах стуліўшыся, вясна Веек не магла падняць ад сна, Толькі з рэхам жураўлінае трубы Ранкам […]...
32. Я і ты Я і ты, быццам зоркі на небе – толькі разам і толькі стагоддзі. Я і ты, дзве макулінкі ў хлебе, […]...
33. Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
34. “…ЧОМУ Я НЕ СОКІЛ…” Казкі дзіцям нашым мусіць Ўдзень і ўноч распавядаць. А гаворачы па руску – Дык, а што тады губляць? Справы? Гэта […]...
35. А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце А Зямля ляціць сабе, плыве ў Сусвеце: – Пра што гэта там шабуршаць тыя Каці і Пеці на свеце? А […]...
36. За межамі Леты Два вогнішчы на тым баку І лодка, чорна-бездакорная. Крыху яшчэ і я змагу Разгледзець контур нечы чорны. Успомніў! Гэта ўсё […]...
37. Ты галоўна ведай Нейкі звон у дзверы, Я на гук той крочыў, Вочы, з сноў, там бачу, Пульс уверх падскочыў! Неяк страціў розум, […]...
38. Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
39. Воблака Кожны дзень праплывае нада мною высокае воблака з тонкім жаночым профілем. Што гаворыць мне неба? Нагадаць хоча тую, з якой […]...
40. Астрог Ці плакальшчык я твой, Ці ты ёсць маё гора; Сыры, бязлітасны астрог, Які бытуе зараз у модзе. Няхай хлусня ў […]...