Верш Гракі паляцелі шпакі паляцелі
Гракі паляцелі, шпакі паляцелі,
на балтыку сумную ўпалі завеі,
па сціснутым полі струменіцца замець
зусім не прыручаным шэранькім зайцам.
Дажджлівая восень сцякае на захад
палацаў маленечка дахі падрапаць,
пласты вадзяныя збірае нарэшце,
каб потым паводкай абрынуць іх дзесьці.
А так вось прыстойна, не перашкаджае
падаткі плаціць, падзяляцца грашамі
з казной, прадзіраўленай знізу і зверху,
прыстойна, не адлятаючым сцерхам.
Гракі паляцелі, прэм’еры – куды там,
і гонар па гонары мы з прэзідэнтам –
яны пралятаюць над замеццю, жартам,
мы цягнем краіну, не жартам, упарта…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Шпакі Завеі снегам неба засцяць. Сядзяць шпакі, нібыта ў сне, і распінаюцца ад шчасця на зацярушанай сасне. Іх тут шпакоўня толькі […]...
- Мы і яны Чаму так сталася, што ўлада, Якую абіралі мы, Народ ператварае ў статак, На свет не выпускае з цьмы? У дзяржаве […]...
- Нехта я У свеце казачных знаходак, Ў святле фальшывых маякоў Я нечы дзіўны аднагодак, Шкілет у шафе пад замком. Паміж пазычаных ілюзій, […]...
- А птушкі знікаюць А птушкі знікаюць… Не верце Паклёпніцкім слухам такім. На стомленых крылах праз вецер Вяртаюцца з поўдня гракі. Навошта у верш […]...
- Ёсць каханне! Дзень, калі мы будзем побач, ноч, калі мы будзем разам – адрадзіць каханне спроба (чалавек кахае часам). Памыляецца часова, ці […]...
- Наш май Яна з кійком, а ён пакуль што без. Дзядок схіліўся к бабцы, шэпча штосьці… А па дварах амаль без лісця […]...
- Вечарэе Вечарэе… Пацямнелі воды У вірах няспыннае ракі. Дзень, які знікае назаўсёды, Прыгарнуўся да тваёй шчакі. З поля, дзе стаіць сцяною […]...
- Я цябе – забуду Я цябе – забуду, Ты мяне – ніколі! Стану я свабоднай, Будзеш ты ў няволі. Будзеш ты з грашамі, Толькі […]...
- Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
- Адозва да сумленнага грамадзяніна Памры ідэальна: усе заплаціўшы падаткі і камуналку за дзесяць гадоў авансам! Зрабі падарунак краіны сваёй гаспадарцы – прадухілі сацыяльнае ўтрыманства! […]...
- Дзесьці жаўра ў небе цінькае Дзесьці жаўра ў небе цінькае, Я ж у смерці на краю Басаногае дзяцінства На іржышчы пазнаю. З прагавітымі вачыма, Як […]...
- Хлебаробы Вось яны ідуць гуртом абедаць, Дрэнна апранутыя, маўчкі. Хлебаробы, ці ж іх нам не ведаць, Нашы вескавыя мужыкі. Хлебаробы – […]...
- Чуеш, тата Пад, язджаю да радзімы – Вось і Сцвігі берагі, Дзе і у леты, і у зімы Ты, мой бацька дарагі, […]...
- Эканомнасць ЭКАНОМНАСЦЬ Я у збіранні знайшоу зброю Есці толькі раніцою Раніцой прашу дабаукі Тры разы ды кубак каукі За абед і […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
- Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
- Усім вясна дала работу Усім вясна дала работу, Спрадвеку ўжо закон такі – I на бярозах гнёзды-ноты Панаразвесілі гракі. Расселіся сям’ёю кучнай, I хай […]...
- Вырай Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх іду, як калісь, у задуме цяпер я, і ў небе мне звоніць блакітным, высокім сівое […]...
- Арэлі Мы паселі на арэлі, Паляцелі праз нябёсы, Сонцу ў вочы паглядзелі, Раскудлачыў вецер косы. Птушкі побач – ім цікава, Але […]...
- Наляплю мазурыкаў я з гліны Наляплю мазурыкаў я з гліны, буду з імі час я пакараць, малаціць лучынкамі-мячыма воярства вар’яцкага цара. Вынішчу, што жыць перашкаджае, […]...
- Асадкі заплоцюць падаткі Асадкі заплоцюць падаткі, Толькі стрыжань зусім не лязо, І хутчэй забіраюць манаткі, Так ляхчэй, а папера – Лазо. Але ж […]...
- Асенні пераспеў Асенні пераспеў, як развітанне З Радзімай – для каго і назаўжды, Асенні пераспейў, як спеў чакання, З радзімага гнязда – […]...
- ДЗЕ Ж ТЫЯ НОЧЫ? Траўка шаўковая Да вуснаў хінецца. Дзе ж той хлапчынка, Што зноў усміхнецца? Шчыра бярозка Зверху чаруе. Дзе ж тое сэрца, […]...
- Ну?! Што яшчэ табе трэба?! Ну?!! Што яшчэ табе трэба, Каб адчуваць смак жыцця? Вось табе чыстае неба, Вось табе зоркі зіхцяць, Вось табе бераг […]...
- Пачаць занова! Жыць пачаць трэба занова, Кажуць: з чыстага лістка! Ёсць падстава для асновы: Пакінутая жонка Я… Мне не па сіле абавязкі […]...
- Перад аўдыторыяй Выступаць перад аўдыторыяй У 200 чалавек, Як першы снег Ці сэкс Калі дзяўчына зверху, Або калі аўчарка Рэкс Глядзіць у […]...
- Першы снег Снег пушысты, бадзёры, крамяны Ціхай беллю празрыстаю лёг, Дрэвы, хаты ахутаў рахманы, І застыў на шырокіх палёх. Першы снег – […]...
- Ачышчаюць агонь і вада Ачышчаюць агонь і вада… Мо таму напрадвесні спрадвеку Ручаёў гаманкіх чарада Разлівае блакітныя рэкі?.. А згудзе ў векавечнай красе, Адсвяткуе […]...
- Я будаваў свой карабель Я будаваў свой карабель. Ды дзе мне плыць? Усюды мель… І ён вялізны быў Бы гмах, Ды чэрап быў на […]...
- Мама, дай квяцістай хусткі – Мама, дай квяцістай хусткі? – Вось гарэза-непаседа! I куды ты? – Буду хутка. – Ну а ўсё-ткі? – На […]...
- Кружыць бусел вёсачцы Сямёнавiчы прысвячаю Кружыць, кружыць белы бусел Ды над вёскаю маёй. Ён дзяцей чакае мусіць Разам з бусліхай сваёй.. У гняздзечку родным вецер […]...
- Кут Павінен у чалавека быці кут, Туды, куды ён можа проста так прыйсці. Адпачывае чалавек менавіта тут, І супакой на час […]...
- Помні, братка (70-годдзю Перамогі прысвячаецца) Помні, братка… Помні, братка! Не забудзь ніколі, Як спалілі дзеду хатку, Як жылі ў няволі. Як фашысты захапілі родную краіну: […]...
- Элегія Мяцеліца ў завулках вые, Заносіць снегам бальшакі, Заледзянелі маставыя, I ледзь паўзуць грузавікі. Вязуць жалеза, бэлькі, блокі, Асфальт гарачы, як […]...
- Пойня Поўны месяц у небе, Учора прыкрыў зоры, Быццам тое кола, Нібы лодка ў моры. Але калі лодка, – Кола не […]...
- Канібалам праца Бачыш на абрусе Келіхаў асклепкі, Паляцелі гусі, Не патрэбны сведкі. А мне у Беларусі Камянём застацца, У катле зваруся – […]...
- Я апраўдаю снег цяжкі Я апраўдаю снег цяжкі, Мяне снег лёгкі апраўдае. Зіма, навек мой сум пакінь У гэтых стылых белых далях. Змані багаццем […]...
- Беларуская доля Калісьці вялікае княства… З народам адзіным і мужным! Да варвараў трапіла ў рабства… Прабыўшы пад гнетам бяздушным! Стагоддзі, гады і […]...
- Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш: не то каб вельмі крыўдна за дзяржаву; было — і гордасць адчуваў не менш… Ды […]...