Верш Шпакі

Завеі снегам неба засцяць.
Сядзяць шпакі,
нібыта ў сне,
і распінаюцца ад шчасця
на зацярушанай сасне.
Іх тут шпакоўня толькі сніла.
Бары па пояс замяло.
Яны ляцелі рана з Ніла
у магілёўскае сяло.
Грымела танкамі пустыня,
вада займалася агнём.
I толькі тут,
у белай стыні,
спакойна стрэў іх родны дом.
Дармо, што веі неба засцяць.
Сядзяць яны,
нібыта ў сне,
і распінаюцца ад шчасця
на зацярушанай сасне.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Агнём напоўніш мяне Агнём напоўніш мяне – Агнём неспатольнага сонца. Зруйнуеш на белай сцяне Прысак самоты бясконцы. Агнём разварушыш спакой – Агнём забыцця […]...

Вада Так, ты вада! Ты чыстая вада, Ты возера, сьвятая ты сьляза, Ты дабрыня, ты залатая мера, Ты міласэрнасьць, ты любоў, […]...

Салют, дуронік, што глядзіш так? Салют, дуронік, што глядзіш так? На схіле натапырыў вушы. Стары твой сябра ў кепцы ўсмак, травой шамоціць вельмі слушна. На […]...

Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...

БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...

Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...

Талісманы вернасці Талісманы вернасці… ***************************************** Той дызель, Асіповічы – Градзянка – Юнацтва майго й сталасці маршрут. І восені, і вёснаў калыханка, І […]...

Гракі паляцелі шпакі паляцелі Гракі паляцелі, шпакі паляцелі, на балтыку сумную ўпалі завеі, па сціснутым полі струменіцца замець зусім не прыручаным шэранькім зайцам. Дажджлівая […]...

Снягір О радзіма, мой светач цудоўны, адзіны, Явар мой, мой агністы снягір на сасне, Ледзь цябе не забыў я з чужою […]...

Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...

Жураўліны сум Восеньскія туманы Сцелюцца на паплавы. Чуецца голас журбы – Ў вырай ляцяць журавы. Ляціце, журавы, далёка, Няхай вам памагае Бог. […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ШНІПА (1800-1875) Ты тут нарадзіўся і ты ўжо тутэйшы, Як гэтае неба, як гэта зямля, Дзе кужаль бялее, чарнее ралля. І […]...

БАЛАДА КАСТУСЯ ТАРАСАВА (10.10.1940- 20.03.2010) З-пад снегу праразаюцца дарогі, Як праз туман віднеюцца крыжы. Крыжоў, нібыта лесу, густа, многа, Але шчэ болей без […]...

Песняй толькі Песняй толькі на свеце жыву я, Праз яе тапчу толькі расу; Пасцігаю, як ёй запаную, Недасціглую быту красу. Са святламі […]...

Па кроплях, як па прыступках Па кроплях, як па прыступках да Бога душу вядзеш. А можа табе толькі сніцца – нібыта на яве жывеш. Нібыта […]...

Што трэба для шчасця Анічога такога далёкага Чалавеку для шчасця не трэба. Дастаткова мне сонца высокага І кавалачка сіняга неба. А яшчэ, дык напэўна, […]...

Над Белаю Руссю Над Белаю Руссю – белы снег, Нібыта чыстае сумленне, Нібыта светлае збавенне За самы патаемны грэх. На досвітку запахне снег […]...

Сяброўкам Кабет шматлікіх і настойлівых Увагу не адпрэчваў, нават раз, Даюць – бяру, хай непрыстойна, Але цяпер так патрабуе час. Павольна […]...

БАЛАДА ЯНКІ КУПАЛЫ (7.07.1882-28.06.1942) …Сябе забыць ці быць забытым? Сябе забіць ці быць забітым І ў лесвічны ляцець пралёт? Прыстукі чорныя, як лёд, […]...

Міг жыцця Святлее неба над “Зялёнай” І дахі белыя блішчаць, А ў электрычцы паўсоннай Сівыя дачнікі сядзяць. Камусьці сон ужо, мо, сніцца, […]...

– Ад чаго ты самотны, бусел? – Ад чаго ты самотны, бусел, у гняздзе над знямелай вёскай? – Я сумую па Белай Русі дачарнобыльскай, чыстаросай. – […]...

Асёл і паравоз Асёл надумаўся спыніць цягнік. Рашуча узышоўшы на чыгунку, – Бо варушыць мазгамі не прывык, – Ён павалокся ў тым кірунку, […]...

Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...

Імправізацыя Браць, сястра, зь мяне прыклад У ва ўсім ня трэба, Бо любіў дзяўчатак шмат Хай прабачыць неба. Што з таго […]...

Асеннія фарбы душу напаўняюць самотай Асеннія фарбы душу напаўняюць самотай. Жыццё як імгненне: паспеееш хіба азірнуцца. Мінулае гляне амаль беспрасветнай работай І кроплямі шчасця, якімі […]...

Жаданай Жаданая, колькі там часу назад, У новай яскравай святочнай сукенцы Рабіла звычайны ты свой прамінад, А я назіраў за табой […]...

БАЛАДА УЛАДЗІМІРА МУЛЯВІНА (12.01.1941-26.01.2003) Чужое становіцца родным, І песня спакойна плыве, Нібыта па рэчцы палотны, Нібыта буслы ў сіняве, Праз душы людскія і […]...

Дрымотная мільгае ліставея Дубоў надрэчных выразное лісце Адлюстравала крохкая Вілія. Гул акіянскіх хваль сюды прынёс калісьці Я. Плылі насустрач з далечы нясмелай Хмурынак […]...

Дрэва шчасця Дрэва шчасця – унікальная знаходка, Што пад Лепелем, у Окане, расце: Два ствала з адзінай кронай – аднагодкі – Быццам […]...

БАЛАДА ГРУНВАЛЬДСКАЙ БІТВЫ (15.07.1410) Пад латамі стальнымі крыжакоў Жывыя душы і жывая кроў, І ім, як нам, жыццё таксама міла, Але палюбіць сёння […]...

Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...

Падарыце, людзі, цішыню Падарыце, людзі, цішыню цёмнай ночы, залатому дню, трапяткому саду, баразне і малому ў ружовым сне; Сцежцы і сасне, гнязду і […]...

Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Нават ў самую лютую зіму на цэлым краі, Ап’янелы ад шчасця […]...

Пагас агонь Што зрабіць, калі я невясёлы: Несуладна нейк на душы. Нібы хтосьці агеньчык кволы не памоцніў, а затушыў. І адзін я […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...

Адна Адна… Яна яшчэ здалёк відна: На выгарбку, вятрам усім адкрытым, Стаіць сухая, чорная сасна, Як даўкі сімвал тлену і нябыту. […]...

Дай, Божа, шчасця Дай, Божа, шчасця тым найперш, Каму для шчасця мала трэба; Хай баразна ці нечы верш Спаўна аплочваюцца хлебам, Глытком салодкага […]...

Не, мне не сорамна! Не, мне не сорамна, что я беларус, Бо да шчасця-не такі як усе. Я не выканваю кожны прымус. Мая краіна, […]...

БАЛАДА СНЯЖЫНКІ Святло сняжынкі з неба ўпала На поплаў – грэшную зямлю… Пакуль слязой сняжынка стала, Паспела вымавіць “Люблю”. “Люблю, люблю…” – […]...