Верш Ручай
Сачу празрыстыя струмені
Сярод сутоння серабра.
Санлівай сіні сум асенні
Спяшаю ў песні пасабраць.
Звініць званком звонкагалоса,
Задумна зойдзецца здаля.
Ад звону зумкага, здалося,
Загалубілася зямля.
Булькоча балаўнік без стомы –
Бы бесядзь будняя бабуль.
Булькоча, быццам будзідь бомы:
Буль-буль, буль-буль…
За ім скакаў я бесклапотна –
Куды ж, пястун, мяне завёў?..
Баюся здацца старамодным:
Няма ўжо гэткіх ручаёў!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
- Босай нагою ручай Зорка босая йшла па зямлі. Я хацеў ёй купіць чаравічкі. Толькі як згаварыцца, Калі У яе незямныя прывычкі. Зорка босая […]...
- Рачная калыханка Рачулка, я хачу пачуць Тваё імя. Маўчыць лясная. Нібы забыла, як завуць. I, мусіць, трудна ўспамінае. А колькі год табе, […]...
- У родным кутку Ціхі летні вечарок, Легкі ветра халадок, і бярозка так пяшчотна абдымае. Зорак успыхваюць агні, Я на знічку ў вышыні Патаемнае […]...
- Як надыдзе мой час адыходзіць Як надыдзе мой час адыходзіць І мяне пакладуць у труну – Пасумую адтуль пры народзе І быццё з небыцця памяну. […]...
- Я так баюся Вас згубіць! С. В. Я так баюся Вас згубіць! Мне страшна Вас пусціць на волю! О, Божа мой, што мне рабіць? Я […]...
- Амаль кахаю А я яго амаль кахаю…. Зрабіць нічога не магу… Ад позірку яго я таю… Але ня ведаю чаму…. Як быццам […]...
- Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
- Вясёлкавая раніца Вясёлкавыая раніца… ************************* Вясёлкавая раніца – Як быццам, на заказ! То сакавік стараецца Спавіць пяшчотай нас. Сясцёр, жанок, каханых, Бабуль, […]...
- Не заві Не заві, калі дрэмле ў парозе сабака, Што тваё гэтак пільна вартуе дабро. Я баюся:абернецца ён ваўкалакам, Я баюся: ў […]...
- Я смяртэльна баюся Я смяртэльна баюся, Што страчу цябе. Неадрыўна малюся Ў самотнай журбе. Я не верую ў Бога, А веры даю У […]...
- Сон мой сіні, салодкі верад Прысніўся незвычайны сон, Што быццам на банкеце Мне падарылі парасон, Мне падарылі парасон, Канваліяў букецік. Што быццам гэта быў мой […]...
- Пахне спелай антонаўкай восеньскі сад Пахне спелай антонаўкай восеньскі сад… Пастаю, адыду і вярнуся назад. Ціха, яблык, не падай, Не будзі маю радасць, Да відна […]...
- Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць. Сказаць два словы. Не прабачыш. Скажу: “Вернется время вспять”, а ты не слухаеш. Вось бачыш: як […]...
- Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
- НЕ АДДАЙ МЯНЕ Не аддай мяне другому, Зберажы, Каб пасля жыццёвай стомы На мяжы Не адзін ты быў аднойчы – Хоць заплач. Скажаш […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...
- А мне прысніўся скрып вазоў А мне прысніўся скрып вазоў, І жнівеньская спёка. Касы вясёлае лязо Бы сонца, лашчыць вока. І ад вільготнай цішіні Трава […]...
- ТВАЯ ВЯЛІКАСЦЬ С. М. Баюся тэлефанаваць, Каб толькі не патурбаваць Тваю вялікасць. Якія словы мне сказаць, З чаго гаворку завязаць – Цябе […]...
- Беражы сяброў Быццам дурні якія, мы забываем, Сваіх былых сябровак і сяброў, З якімі дні праводзілі без стомы, Без клопатаў, якіх вялі […]...
- Струмень на сонцы па інэрцыі Струмень на сонцы па інэрцыі Цурком булькоча і бяжыць… Надзея любіць жыць у сэрцы, У галаве не любіць жыць. А […]...
- Я на адну цябе малюся Я на адну цябе малюся, Хоць бачу ўсё цябе радзей. Таму і б’ецца сэрца ў скрусе, Што не збылося шмат […]...
- Час вілікі манюка * * * Час – вялікі манюка і злодзей вялікі, падмане ён і ўкрадзе апошні рубель. Ты навошта з нябыту […]...
- Баязліўка – Што хвалюешся Ты, Люся? – Настаўнік пытае. – Ці мяне ты так баішся, Ці маіх пытанняў? Ціха, ціха, неахвотна […]...
- Галасы закаханых Вечаровай часiнай, бывала, ты дахаты iдзеш памалу i пачуеш неспадзявана: цiхiм шэптам гучаць ля паркана галасы закаханых. Сам сабе Ўсмiхнешся […]...
- 520 Фейсбук і для мяне – не цукар… на вуліцу я не пайду…засцу… То бок, баюся я… і далей – болей… […]...
- Я не помню калі Я не помню калі Зразумела, што сэрцам твая. Можа, як зацвілі танкастволыя вішань сады, Мо мяне абудзіў апантаны любоўю жаўрук, […]...
- Шыпкі Шыпкі-дзяцінства мілага старонка, Забыты светам райскі сад. Тут жаўрукі спяваюць песні звонка І бусел кружыць кола вакол хат. Упершыню сваё […]...
- Пупышкі на вербах гнуткіх Пупышкі на вербах гнуткіх Гэта вясны пачатак. У тэлефонных будках Пачуўся шчэбет дзяўчатак. Хоць халадком яшчэ вее, Жанкі басаножкі абулі. […]...
- Вецер лашчыць зімовую хмарку Вецер лашчыць зімовую хмарку Ён каханак яе і вястун. Даланёю падхопіць і шпарка Закалыша, гарэза-пястун. Валасы ёй расчэша лісліва, Клапатлівай […]...
- Навальничная ноч А сёння ноччу навальніца мяне прыцяла да вакна. Такое і ў сне не сніцца, як мне здалося: я – адна! […]...
- Дакраніся чулаю рукою Дакраніся чулаю рукою Да мяне… Затулі ў апошні раз каханнем Ад бяды… Мо запомніш ты мяне такою А мо не, […]...
- Майстэрня Баюся гасіць святло – абступяць мяне скульптуры: нясцерпна холадна ім і самотна ў цемры без чалавечых рук і вачэй. Так […]...
- Мяне пераходзяць уброд Мяне пераходзяць уброд глухія, сляпыя, кульгавыя. Любімыя і ласкавыя ідуць у абход. Смялеёшыя – кідкія ўплаў. Палахлівыя – ледзь акунаюцца. […]...
- На гасцінцы Чыстым інеем пакрыты На гасцінцы беразняк, Космы густа ім абвіты; У белым снезе маладняк. Свішчуць сані на марозе, Коні рвуцца […]...
- Ты цяпер немагчыма далёка Ты цяпер немагчыма далёка. Вырву з градаў палын і асот. Але воран – калючае вока – Прабівае душу навылёт. Захінуся […]...
- Сцежкі (урывак) Халодны яр, а на азёрах веі, ў зыбучай шэрані заснулі хутары. А там снягі, і ў снегавых завеях дадолу хіляцца […]...
- Каму – вядома Шляхоў нямала пакручастых. I каб мінуць равы, кусты, Было, што ўброд хадзіў я часта, Таго не ведала і ты. I […]...
- Не згінай мяне, я не сагнуся Не згінай мяне, я не сагнуся, Не баюся ні страхаў, ні зла. Нездарма я з зямлі беларускай Непахіснай сасною ўзрасла. […]...
- Неда- Між неда-праўды І неда-вар’яцтва, Між неда-права І неда-мастацтва, Пад неда-небам, У неда-айчыне, Ты неда-нявінны І неда-злачынны. Чэслаў Мілаш. Нам шмат […]...