Верш З недацветаў
Зелянелі лагі,
Зацвіталі сады, –
З маладою сваёй
Я спаткаўся тады.
Вецер косы яе
Расплятаў, спавіваў,
Прыпадаў да грудзей,
Калыхаў, напяваў…
Абняліся мы з ёй,
Божым сном паплылі
Ўдаль да сонца ўдваіх
Па зялёнай зямлі.
Па квяцістым пуці,
Паласой залатой,
Ўдаль да сонца ўдваіх
Заадно з яснатой…
Пад агністай зарой,
Над сівым курганом
Заручаліся з ёй
Туманом і агнём…
Аж нязменная ноч
Наплыла, апляла,
Непраходнай сцяной
Паміж намі лягла:
Маладую маю
Разлучылі са мной…
Так расстаўся навек
Я з сваёю вясной.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
- Агнём напоўніш мяне Агнём напоўніш мяне – Агнём неспатольнага сонца. Зруйнуеш на белай сцяне Прысак самоты бясконцы. Агнём разварушыш спакой – Агнём забыцця […]...
- Марозны белы вецер хіба Марозны белы вецер хіба не супакоіцца да рана. Цвяты крыштальныя на шыбах цвітуць і пальцы мае раняць. Там, дзе калісь […]...
- Табе Ты – снежная, Марозная, Ласкавая, Сур’ёзная. Гасцінная, Прыветная, Сардэчная І светлая. Ты – зорная, Праменная, Каханая, Нязменная....
- Вось і лета сышло Вось і лета сышло. Адспявалі калоссі, Цяжка мне заўважаць, Як з’яўляецца восень. Непрыкметна зусім Прыплыве павуцінкай. Гляне жоўтым лістком з-пад […]...
- Мая Радзіма Беларусь-мая Радзіма, Не знайсці мне край мілей! Я табою ганаруся, Век жіві і век квітней. Тут дзіцячыя ўсмешкі, Прыгажосці кветак, […]...
- Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...
- Гастэла Ты ляцеў над краінай бацькоў. Пасівеўшыя замкаў вежы, стрэхі хат, даль блакітных палёў і, як жнеі, бярозы на межах… Самалёт, […]...
- Шыбіну прахуквае малы Шыбіну прахуквае малы – Туманом халодным стыгнуць хукі. Свет у хаце цесны і малы. За акном жывуць на волі гукі. […]...
- Беларусь стаіць на курганах Прысыпаныя мёртвым пылам пліты, Пазалачаных слоў не разабраць. Тут новыя магілы – не забытых, Магіл забытых век не адшукаць. Нам […]...
- У вырай Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль […]...
- Таджыкская легенда Чуеш?.. Клёкат арлоў На сівым Гіндукушы – рэжуць крыламі ў небе воблачны дым… Іх спрадвечны спакой на вяршынях парушыў апаўночы […]...
- Вольныя! Давай схаваемся ўдваіх пад шэры куст Ды файна, каб ніхто не заўважыў! Каб не чутно было і чарвяку, Пра што […]...
- Я па табе не сумую Я зусім па табе не сумую, Незнаёмы, нязведанны край, А з палёгкаю нават дарую, Што не клічаш мяне ў свой […]...
- Вецер дзьме непаслухмяны Вецер дзьме непаслухмяны, Мы ўдваіх сядзім. У мяне на сэрцы раны. Ты – пускаеш дым. Недзе ў небе сіратліва Хмарка […]...
- Мігцелі зоры ў цёмнай ночы Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, – Калі спаткаўся я з табой, Твае убачыў зоры-вочы, Пачуў я смех срабрысты твой… I […]...
- Жаўтацвет Сонца – сланечнік на сіняй градзе. Промень-пялёстак на дол упадзе. Промень падыме смуглявае лета, Быццам істужку, у косу ўпляце Дрэвам, […]...
- Таткава мова, матулін напеў Утульнаю, роднаю хаткаю, Смачнаю, цёплай аладкаю Вее ад мовы таткавай, Роднае мовы мае. Клопатам і пяшчотай, Асенняю пазалотай, Ці туманом […]...
- Чэрвеньскі ранак Спяшаюся… Нібыта стог вяршу, А за спіною – бізуны маланак. У чэрвені Мне асвяціў душу Святлом зялёным Аксамітны ранак. Святочна […]...
- Брату ў чужыне Ці помніш ты, нядбалы дружа, Усё тое, дзе радзіўся, ўзрос? Дзе напявае зімка стужай, Ірдзіцца лета бліскам рос? Аздобнасць неба […]...
- Лагодны вечар сыпле ў рэчку краскі Лагодны вечар сыпле ў рэчку краскі, Абняў зарою быструю ваду, – Вада зару цалуе на хаду – І ўдаль бяжыць, […]...
- Восеньская маркота Для слёз не хопіць і вядра, Калі маркота і хандра Рыдае ў голас. Ганю вяршэнства смутка ўдаль І спліна дажджавую […]...
- Бушуе май Квітнеюць, пеняцца сады, Духмяны водар цешыць душу. Зязюля шчодрая гады Даруе, седзячы на грушы. Бушуе май і з кожным днём […]...
- Калі скончыш жыццё Калі скончыш жыццё самагубствам Застанешся ты тут назаўжды. Сустракаць будзеш кожную восень, Зіму, лета і кветкі вясны. Так здаецца ўсё […]...
- Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
- ДЗЕ ЗiМУЮЦЬ СНЕГiРЫ Дзе зiмуюць снегiры? На левабярэжжы, Ля руiнаў Белай вежы, Дзе рабiн гараць кастры На прасторы снежным… Снегiры клююць зару i […]...
- Моўчкі подпаўзае адзінота Моўчкі подпаўзае адзінота І садзіцца побач. Мы ўдваіх. Можа забярэ яна турботы, Можа прынясе яшчэ. Услых, Можа павядзе яна гаворку, […]...
- ХІБА ВОСЕНЬ ВІНАВАТА Хіба восень залатая вінавата, Што туманам ноч заслала берагі, Што лугі шалёна пахнучыя мятай Зацерушаць хутка белыя снягі. Не шукайце […]...
- Днем і ноччу хварэе душа Днем і ноччу хварэе душа: І вачыма блакітнымі маці, Спелым яблыкам з тога каша, Што на лаўцы стаіць у роднай […]...
- Не згінай мяне, я не сагнуся Не згінай мяне, я не сагнуся, Не баюся ні страхаў, ні зла. Нездарма я з зямлі беларускай Непахіснай сасною ўзрасла. […]...
- Памяць “Памяць” Добры дзень мая старонка Нарадзіўся тут я, рос Тут гучалі песні звонка Тут смяяліся да слез Тут раслі мы, […]...
- Сьвiтаньне Не парушу я гэтай гадзiны: Калi месяц Зямлю пакiдае, I кустоўе дрымотнай ажыны Прамень сонца агнём асьвятляе. Гэты час сапраўды […]...
- Вы снова Вогнішча набудзе папялішча. Дым бывае, часам, і сівым. Каб не пах, смуга з ім пэўна выйшла б. Толькі пах адзін […]...
- Прышчэпак З такой асцярогай, каб стык не парушыць, Бінтуючы зрэз кажурынай кары, Прышчэпліваў бацька атожылак грушы, Каб бэры званамі званілі ўгары. […]...
- Калі адцвітаюць каліны Калі адцвітаюць каліны I ў вырай спяшаюцца дні, Шукаю пад крык жураўліны Калодзеж лясной цішыні. Згушчаюцца зоры над дубам I […]...
- Развітанне Пуста ў нашай казне, Грошаў болей няма. Зорка падае долу – Дагарае яна. Не ўзыйшло то насенне, Хутка скончыцца хлеб. […]...
- НА СЕНАКОСЕ Кладзецца сена пахкае, Расой пераліваецца… Вясёлых грабель шарканне Да захаду ад раніцы. Шумлівы дзень вясёлкавы Прамчыцца лёгкай знічкаю. Ад позірку […]...
- Песняй толькі Песняй толькі на свеце жыву я, Праз яе тапчу толькі расу; Пасцігаю, як ёй запаную, Недасціглую быту красу. Са святламі […]...
- Прыгожыя рукі У час сустрэчы і разлукі, Калі ўдваіх ідзеш на шлях, Навошта ты хаваеш рукі У драпінах і ў мазалях? Заўжды […]...
- Не ідзі Не ідзі нікуды, Не ідзі… Ад таго, што ты са мной – Так цёпла. Так утульна Проста ўдваіх… Так прыемна… […]...