Верш Што такое канец сьвету?

Ещё вершы:

1. Канец разгубленага свету Хто ведае, як праміне канец разгубленага свету. арганізована ці не, мо прад свитаньнем будзе гэта? няўмольна жорстка – ў гарадах […]...
2. Пад канец зімы Павязала цеплы шалік, У кішэнях рукі грэла; Джынсы шэрыя дрыжалі. Пад канец зімы хварэла. Адбівала льдзінкі-ноткі, Усё з акна на […]...
3. У вас было такое У вас было такое: Праб’ецца сонца з хмары, Кругом шчаслівасць твараў, А ў сэрцы змрок трывогі, Нібы твая дарога Заўжды […]...
4. А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...
5. У душы такое адчуванне У душы такое адчуванне: Ад мяне яшчэ хаваюць штосьці, Кінуць і глядзяць з замілаваннем, Як лаўлю абгрызеныя косці. У душы […]...
6. ***Далёкае і такое блізкае Далёкае і такое блізкае… Блізкае, а такое чужое… Шчымліва рыпіць калыскаю, паглядам-маланкай бліскае, сцінае мяне тугою блізкае мне і далёкае. […]...
7. Ну вось і казачцы канец хто пахмяліўся – маладзец Дзеля завязвання размовы Або настрой калі хрэновы То варта усім ісці да крамы І трэба набываць там грамы. І вось […]...
8. Паяднай пачатак і канец Паяднай пачатак і канец – Азарацца памяці скляпенні, Каб пад імі сталі палымнець, Ясніцца мінулыя імгненні. To не проста зноў […]...
9. Канец лета Лецейка ты, лета, Гучна песня спета, Весела было! Бралі поўнай чарай Шчодрасць тваю, дары – Сонца і святло. Цешыла ты […]...
10. Што такое каханне Што такое КАХАННЕ? Гэта значыць – жыццё, Гэта радасць спатканняў, Аб усім забыццё, Гэта – містыка, чары І касмічны палёт, […]...
11. Як такое магло са мной стацца? Як такое магло са мной стацца? Павянчаная я з адзінотаю. Сіл не маю я з ёю расстацца: На паперы гучым […]...
12. Магло б здарыцца і такое Магло б здарыцца і такое, Што ў час спаткання на зямлі, Мы б размінуліся з табою І крочыць побач не […]...
13. Першае каханне… Што гэта такое? Першае каханне… Што гэта такое? Гэта радасць, шчасце, казка, мрыя, сон, Гэта тваё фота, сэрцу дарагое, Гэта песня лiецца – […]...
14. Адбяру Другая назва “Пад штандарам пагоні” Адбяруць не толькі веру…. Не паверыш. Больш бяруць. Адбяруць!!! Бо з недаверу, з глебы меньшыя […]...
15. Сыход гармоніі з палічкі сьвету Сыход гармоніі з палічкі сьвету Палохае чарговаю вайной Свабоды выпеставаны строй. Руйнуецца за часткай частка, Гэй-вой! Адгэтуль лёс паэтаў – […]...
16. Я жадаю Быць Я жадаю быць паветрам… Дыхай разам, дыхай мной. Я жадаю быць вадою… Хай зыйдзе твой боль. Я жадаю быць зямлёю… […]...
17. Абады Як ні бяжы – не перагнаць, не абскакаць усіх абставін, не дазваляючых пачаць перамагаць статуты шалей. Ёсць раўнавага дзесьці. Так. […]...
18. За моцную i квiтнеючую Беларусь! Квiтней, мацней, мая Радзiма, як дрэва ў красавiку! Быць можа, у страшную гадзiну павешусь на тваiм суку. Бо дыхаць вельмi […]...
19. Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
20. ВОЗЕРА РУДАКОВА Паблізу ад возера Нарач ёсць возера Рудакова, адметнае глыбінёю, – нырнеш – не дастанеш дна. А жывяць яго крыніцы няспынна […]...
21. Сляпая роспач Цемра. Вакум. Вострая цень. Над ёю высіцца постаць. Чалавек спрабуе нешта знайсці І з адчаем па вакуме крочыць. Рукі трасуцца, […]...
22. ШТО ТАКОЕ ШЧАСЦЕ? Што шчасце ёсць для беларуса, Не думаю, што памылюся, Калі скажу – напэўна воля, Свой дом, сям’я, кавалак поля, Дзіцячы […]...
23. ВА МНЕ ВА МНЕ Я стамілася жыць, кахаць, пакутаваць. Я стамілася ўсміхацца дабра. Я ўжо стамілася паміраць. Але не дарэчы мне гэтая […]...
24. А чым магу я пахваліцца? Казбекам добры друг-кунак, Яго папахай ганарыцца. Я з другам згодзен. Гэта так. А чым магу я пахваліцца? Свой край я […]...
25. Якое стромкае жыццё Якое стромкае жыццё, І што ні крок, то новы камень, А час сыходзіць у забыццё… І прыдзе час – мы […]...
26. Як мне перажыць узнёсласць гэту? Як мне перажыць узнёсласць гэту? Як мне подых гэты перажыць? Я ж не ведала, не ведала дагэтуль, Што такое нават […]...
27. Прабуджэнне Ты прабач, мая родная маці, Што карміла мяне малаком, Але вырас я з тога дзіцяці, Што сядзеу ля цябе вечарком. […]...
28. З кіскай ля міскі Я паклічу цяжарную кіску І паставлю я ей бульбы міску: Ты пад’еш, мая спадарыня – Больш нічога не накухарыў я! […]...
29. Хто ведае як праміне Хто не ведае, як праміне канец разгубленага свету. арганізована ці не, як баіў тый манах пра гэта? няўмольна жорстка – […]...
30. У прыпар Прыпарыла, Нахмарыла I ўдарыла! – Святы Ілля… Маланка ўраз з’явілася, Мільгнула і звалілася, I дожджыкам аблілася Гарачая зямля. Кроплі разам, […]...
31. Мы тое, чым можам стаць Калі мы нараджаемся, нам безклапотна кажуць, што мы нарадзіліся людзьмі. Чаму так безклапотна? Таму, што мы не падобныя да малпаў? […]...
32. Вясёлыя разважанні на могілках Мы на могілках, зязюля, Хопіць варажыць. Тут усе даўно паснулі – Хутка час бяжыць. Што ў мінулае галёкаць, Памяць церушыць? […]...
33. Плача паветра Плача паветра, рака і поле, Гінуць звяры і птушкі і мора. Плача і стогне ўсё наваколле, Цягне сасна к нам […]...
34. Ён нарадзіўся ў дзень вясновы Ён слухаў волжскіх хваль размовы Пад іх напеў ўздымаўся, рос… Ён нарадзіўся ў дзень вясновы, I свету ён вясну прынёс. […]...
35. Далёкая зорка блукае на небе Далёкая зорка длукае на небе, Ўпала дзесць побач, ў начной цішы. Яе адшукаць я хачу для цебе, Каб светлай стала […]...
36. Я – адарваны мокры ліст з галіны Я – адарваны мокры ліст з галіны, Халодны дождж мой кат і мой сябрук, Маё адзенне – туманоў хусціны, Моё […]...
37. Памяці Міхася Жызнеўскага Нарэшце лопнулі чорныя дні Ў велькі шар яны былі ўдзьмуты Акуталі цемрай людзей без віны У мірныя дні без абвесткі […]...
38. Ласіха Там, дзе шуміць стагодні бор, Там, дзе цячэ Бяроза ціха, Абудзіць поўначчу прастор Хрыпатым голасам ласіха. Ёй надакучыла адной, I […]...
39. Дзеці сонца, вады і зямлі Дзеці сонца, вады і зямлі… Што мы ў спадчыну ваша ўзялі: Цеплыню, каб усіх абагрэць? Глыбіню, каб душой не мялець? […]...
40. Пайшло яно Пайшло яно – незваротнае, як час, як само жыццё. Глядзім услед, гаротныя: “Бывай, бывай, пачуццё!” Думалі, што ты вечнае, што […]...