Верш Канец разгубленага свету
Хто ведае, як праміне
канец разгубленага свету.
арганізована ці не,
мо прад свитаньнем будзе гэта?
няўмольна жорстка – ў гарадах
ўтыкаючы павольна стрэлы?
калі ад слёз чужых вада
заглеіць чэрап вірам цэлым?
“мой бедны ёрык” – скажаш ты,
свой чэрап, у інтэрнэце спрэчным,
нядбайна кінуўшы з вышынь,
недапушчальных крохкай рэчы
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Хто ведае як праміне Хто не ведае, як праміне канец разгубленага свету. арганізована ці не, як баіў тый манах пра гэта? няўмольна жорстка – […]...
- Беларусы свету БЕЛАРУСЫ СВЕТУ Беларусь святая, Зноўку нас вітаеш Родных хат дымамі, Крыламі буслоў, І ў маленства наша Зноўку нас вяртаеш, Клічаш […]...
- П’янкі народаў свету Фінляндыя(Суомі) Раптам нешта зноў запІлі: Ярко, Пекко, Осі, Віллі Лапландыя Піва, брага, медавуха – Гэны словы лашчаць вуха. Мо і […]...
- “Замуціла” восень баль на здзіўленне свету “Замуціла” восень баль на здзіўленне свету. Загадала не у паркаль быць на ім адзетым, а ў пурпурную парчу, у багрэц […]...
- Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...
- Пад канец зімы Павязала цеплы шалік, У кішэнях рукі грэла; Джынсы шэрыя дрыжалі. Пад канец зімы хварэла. Адбівала льдзінкі-ноткі, Усё з акна на […]...
- Канец лета Лецейка ты, лета, Гучна песня спета, Весела было! Бралі поўнай чарай Шчодрасць тваю, дары – Сонца і святло. Цешыла ты […]...
- У адчаі У адчаі Лёсу кінуўшы свой выклік, Незвычайнай Прад табой ізноў узнікну. Ты кідаеш На мяне свае пагляды. Ты схіляеш Галаву […]...
- Што такое канец сьвету? Што такое канец свету, Хто сябры яго пакажа? Можа атакуе чорт планету, Ці вайна сатрэ ўсіх у сажу? Што такое […]...
- Паяднай пачатак і канец Паяднай пачатак і канец – Азарацца памяці скляпенні, Каб пад імі сталі палымнець, Ясніцца мінулыя імгненні. To не проста зноў […]...
- Ну вось і казачцы канец хто пахмяліўся – маладзец Дзеля завязвання размовы Або настрой калі хрэновы То варта усім ісці да крамы І трэба набываць там грамы. І вось […]...
- Сэрца свету (Прысвячаецца Т. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь […]...
- Восьмы цуд свету Кажуць, ёсць на зямлі ажно сем цудаў свету – Так, здаецца, эліны злічылі калісь. Ды між іх не стае цуду […]...
- Стварэнне свету Вішняй зімовае наспеў твой сон І нібы птушка з далоняў Успырхнуў у неба Празрыстае як сон Пра птушку і Вішню […]...
- Краса свету (з паэмы “Яна і я”) Вясна, вясна! О, колькі ў табе шчасця! О, колькі радасці прыносіш ты з сабой! Умееш ты ў душы агонь раскласці […]...
- Сталасць сакральнага свету Сталасць сакральнага свету Стоена спальвала словы. Плакалі мроі-фантаны, Боль узыходзіў палынам. Вострым нажом успамінаў Сэрца мне раніў каханы, І станавіўся […]...
- Ты паліш тытунь сутарэнняў свету Ты паліш тытунь сутарэнняў свету, пакінуты мацнейшым чалавецтва, адчуеш дотыкам пляча ад гэтай, што марна дорыць усім какецтва. у яе […]...
- Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца Пральюся рачулкаю я ў тваё сэрца, Сонейкам цёплым спынюся ў душы, Расквечуся ружай ці восеньскім дрэўцам, Воблакам гляну з нябесных […]...
- Вада Так, ты вада! Ты чыстая вада, Ты возера, сьвятая ты сьляза, Ты дабрыня, ты залатая мера, Ты міласэрнасьць, ты любоў, […]...
- Маё каханне, мусіць, недарэчнасць Маё каханне, мусіць, недрэчнасць. І лёс мой не жадае цеплыні. Імкнецца быць складаным. Альбо спрэчным. Што хочаш роб: хоць смейся, […]...
- Геній Мой бедны геній, што ўва мне застыў, Згарнуўся коцікам – альбо зьмяёю? – Як не рабіць зьнясіленьне тваім І што […]...
- Зніч Чуеш подых гарачы агню I ахвяраў жахлівыя крыкі? I спалох бачыш духаў вялікі? Гэта ЗНІЧ* зноў прыйшоў на зямлю. Ён […]...
- Непаралельны Сусьвет Мкліва віецца налева, направа, Не абыходзячы чорныя дзіры Ўлёт, за сьвятлом асьляпляльна яскравым, Дзе яго мара зацягвае вірам. З розных […]...
- Восеньская Прыпяць Туману сетка кінута нядбайна, Свінцова ў небе стульваюцца хмары, і Прыпяць па-асенняму звычайна Мяне вітае вадзяным гушчарам. Са свістам вецер […]...
- У якіх краях Зямля Гасподня? У якіх краях Зямля Гасподня? Свой погляд кожны бараніць I супярэчнасць расце штодня На часткі дзелячы наш від Я бачыў […]...
- Забiлi вокна дошкамi Забiлi вокна дошкамi Бывай жа, мой дамок Пратоптаннай дарожкаю Iду я за парог Iду сабе далiнамi Ў далёкай старане А […]...
- Летуценні матадора Сяргею Жураўлю з павагай да таленту Ператварыцца ў індыкатар, Стаць фільтрам часу і падзей, Лавіць свядомасцю імгненні, Як сетка ловіць […]...
- Вось неяк так Вось так адразу нават і не скажаш- Адкуль з’явіўся мне нуды сіндром?… Паўзуць па небе гружаныя баржы- Аблокі, што напоўнены […]...
- Крок Навошта мой кранаеш сон? Ў ім шчасных дзён згубілась рэха, Яно мінулым б’е па стрэхах, Бы на маіх хаўтурах звон. […]...
- БАЛАДА СЯРГЕЯ НОВІКА–ПЯЮНА (27.08.1906-26.08.1994) У небе Айчыны чарнюткія краты, І чэрап у небе-не сонца-плыве. Пры новай уладзе ты зноў вінаваты, Што ты беларусам […]...
- Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...
- Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась Нават ў самую лютую зіму на цэлым краі, Ап’янелы ад шчасця […]...
- Ранішняя “ўмывайка” Вада-вадзіца, памажы памыцца! Памыем тварык, каб ззяў, як ліхтарык. І ясныя вочкі, каб усё было бачна. І салодкія вусны, каб […]...
- Воблік вады Пакуль бяжыць вада, Датуль яна жывая. Крывяніць дол руда, Як рана нажавая. Хоць двойчы не ўвайсці Ў раку адну і […]...
- Дажыначкi 1. Спякотамi, грымотамi Пранеслася жнiво. Глядзiце, людзi добрыя, На гэта хараство! Вось ён – з мучыцы свежанькай Духмяны каравай! Дык […]...
- Шчырае сэрца Чаканяць хвіліны Імкненні кахання. Але што калі гэта Адны датыканні? Мы раніцай Не верым у растанне, А увечар ёсць Сумневы […]...
- Цяжкіх нябёс далёкі дым * * * Цяжкіх нябёс далёкі дым. Бусліны клёкат над пагостам… Хто на зямлі назваўся госцем – і на тым […]...
- Ваў, Мыш Ў сезон, адрозны ад другіх, тым толькі, што ты сам напішаш, я прысвячаю гэты сціх, што склаўся сузіраннем мышы, Таму, […]...
- А я калісці і табе А я калісці І табе, Як дрэву лісцці, Мыш саве, Свой твор Найлепшы прысвячу, Як тхор яешню Крумкачу. Ну параўнанні […]...
- Я змог бы Хвіліны добрыя ў бары Пацягваць піва з нейкай тары, Ды тэніс паглядзець. Прыемна вельмі, але трэба Прызнаць жыццевыя патрэбы, З […]...