Верш На абарону

Грымяць гарматы ўдзень і ўночы,
Зямля палошчацца ў агні,
Крывавы жах па свеце крочыць,
Паўстаўшы з чорнай глыбіні.

Драпежны звер аскаліў зубы,
А побач з ім брыдзе шкілет.
Шукае Гітлер свае згубы,
I згіне наглы людаед.

Яму крыві пралітай мала –
Разбойнік прагне больш ахвяр,
Змяіным ядам вострыць джала
Сусветны злодзей і махляр.

I ноччу з ім плывуць пажары,
Няволя, біч і грабяжы.
Як саранча, паўзуць пачвары
На нашы гоні, рубяжы.

Але не доўга дзікім гунам
Чыніць крывавы свой разгул:
Я чую – робяць людзі труны,
Куюць ланцуг для калігул.

Мы не схіснуліся пад бурай,
Навалай дзікае арды.
Бандыт заплаціць сваёй скурай
За нашы сёлы, гарады.

Вышэй, ярчэй узнімем молат,
Распалім горны гарачэй.
На абарону, мой люд-волат!
Удар па ворагу ямчэй!

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ланцуг цягнецца Ланцуг цягнецца: Я да цябе-ты да мяне. Ланцуг поўніцца: Ты мною – я табою. Разгубіліся звёны..-ланцуг скончыўся.. Шукаеш закрыўку? Палянь […]...

У абарону беларусаў Мне надакучыў сцёб…над беларусам… І надакучыў так таму, што куча ўсяго таго лайна, што валіцца мо з сонму дзірак нам […]...

Ружавеюць ядвабныя цені Ружавеюць ядвабныя цені, Лёгкай стужкаю сцелецца дым… Толькі сны ды ланцуг летуценняў – Вось што будзе са мной назаўжды. Як […]...

Калодзеж А цэбар улюбіўся у дно, дзе зорак ззянне. Стары ланцуг хваліўся – мацней ён за каханне. Адзін пусціць не хоча, […]...

Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць На паперу горкія ўспаміны… Халадзее чорная раса На нямецкіх мінах. Слых ад кананады агрубеў, Сонца задыхаецца […]...

Шпурнуў у суседа камень Шпурнуў у суседа камень – Сам сінякі носіць. Плюнуў у гневе на брата – Ніяк адмыць не можа Уласнага твару. […]...

Лесавiк У лесе цёмным – лесавік у вусны дзьмуй – крык вырываўся з горла бурай і круціў лясы на гурах. Ен […]...

Вузлы У жыццёвай складанай гонцы Я часта раблюся наіўным: Прывязваю промні сонца Да знявечанай бурай галіны. Мураўіную звязваю сцежку З дарогай, […]...

Ні табе, ні сабе Ні табе, ні сабе, нікому Я ніякай ня дам парады. Проста – ганьба у горле комам, Ў навакольлі – смурод […]...

Вёска Горы ды каменне, Вузкія палоскі: Гэта наша поле, Поле нашай вёскі. Курныя аконцы – Каб святла хоць трошкі: Гэта нашы […]...

Уладар невядомага Смага…смага, белы свет у смузе далёка сцежка, за спіной якісьці звер усё грызе, і людзьмі заклаў ён дзежкі. Вочы чырванню […]...

Усё для цябе Усё для цябе, мой народ, Уладныя робяць паны, А ты кожны дзень, кожны год Вавёркай у коле маны Бяжыш, і […]...

Я не стала тваёй Я не стала тваёй любоўю, Я – каханне тваё навечна, То запісана ў сэрцы кроўю, І не вырвеш таго бяспечна. […]...

Нашы вашым НАШЫ ВАШЫМ (Экспромт. Віктару Шніпу) Нашы не прыйдуць, бо нашы ўжо ёсць – Вось і выснова мая, ягамосць! Нашы адвечна […]...

Ты пакінь пацалунак свой мне, раставанне, каханне, сон, чараўніцтва Ты пакінь пацалунак свой мне і павер, што ніхто не скрадзе. Наш ланцуг – гэта тонкая ніць Нам адно аднаго […]...

Асновы Пагублены мэты, забыты ідэі, усе ў расколінах векавыя асновы. Ў пытанне узнята, было што адказам. Адказам тут стала ўжо нешта […]...

На смерць Людзі нараджаюцца, жывуюць, паміраюць. Людзі вучацца, гуляюць, працуюць. Але усіх уканцы у труны хаваюць І помнікі усім на магіле будуюць. […]...

Не веру мемуарам Усмешка на вуснах Упартыя думкі І планы з калыскі Дабрацца да высі… Такія асобы Робяць усё… Каб некалі здзейсніць Злачынны […]...

Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...

Шлях да Новага Парадку Шэрыя магі чужых вымярэнняў Апошні уздых зачыняюць трызненнем, Халера шаленства ідзе набіраючы моц, Да чумы у маленства атрутная сера Шарузеўрыць. […]...

Па-рознаму Па-рознаму розныя людзі тлумачаць Аб тым, што вачыма уласнымі бачаць. Па-рознаму складзены думкі людзей Аб сэнсе жыцця, аб парадку падзей. […]...

Васіль Зуёнак (Водгук на “Родны мой краю”) АД-КУЛЬ Адкуль дасылаюцца выпрабаванні? Дзе іх нараджаюць, гадуюць, куюць? Каму так патрэбна рабіць намаганні, Каб выканаць справы, якія клянуць? У […]...

У туманнай рані ліхтары У туманнай рані ліхтары, Ды сонца на ўсходзе, Напеў вясенняе пары Мяне шчаслівым робяць. Брыльянты водблескаў ракі, Спрытнай вады гамонка. […]...

Весны жаданне Гляжу у даль, чакаю Я так вясны жадаю Как былі крумкачы, пралескі I сонейка у чыстым паднябессі I гэта моцнае […]...

Інтэрв’ю на вясковай вуліцы – Вы пытаеце, дзеткі мае, Як я з мужам жыву? Гарэлку п’е, бутэлькі б’е Аб маю галаву. Ганяе за хатай, […]...

У горад! Хлебам не кармі У горад! Хлебам не кармі… (Дзе абжывуцца – там папросяць.) Слабеюць нашы карані, I кроны меней пладаносяць. Прыедзе брат і […]...

Маці і дзіця Маці корміць сыночка. – Я суп твой есці не магу! -Еш, еш, а то заву Бабу Ягу! -Ты, мамачка, упэўнена, […]...

Аднакласнікі Трэба развітвацца. Вострыя стрэлкі Робяць укол – час настаў. Выпіта была без меры гарэлкі (Мераць яе я не стаў), Як […]...

Ад цывілізацыі не ўцячэш Перастану я чытаць І глядзець, і слухаць – Не хачу я болей знаць Тэлебайкі хлусаў. Прэч адкіну ад сябе Часопісы, […]...

Плямы на сонцы *** Што гэта? Глядзіце! У душы нашы цёмныя, Ад чаго счарніла нас? Не былі ж ніколі вольнымі, І згубілі добры […]...

Нілу Сымонавічу Гілевічу Волатам духу народнага, Сакаліным узмахам крыл Беражэ Беларусь гаротную Наш паўнаводны Ніл. І бруіцца святло душы яго. І поіць засмяглы […]...

Каб адзіноту спапяліць Каб адзіноту спапяліць. Жывеш, бывае, у сьвеце млосна Пад мулкім футрам дзічыны, Адны душа сплятае кросны І ежу, вершам з […]...

Жудасны сон Усё навакол здаецца нейкім дурным бязглуздым сном, як быццам гэта было даўно, ды і наогул не са мной… Паказалі па […]...

Свята Яго абвяшчалі не фанфары – Гучалі прызнання нашага чары. Святло выпраменьвалі не гірлянды – Свяціліся ярка нашы пагляды. Не медзь […]...

Колькі развялося Колькі развялося ў Беларусі роднай Байструкоў няўдзячных, погані бязроднай. Хоць ядуць нямала нашай солі-хлеба, Топчуць зямлю нашу, копцяць наша неба, […]...

Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца Калі цябе не стане-нічога не зьменіцца, Час адчыняе новыя сьметніцы. На неба раз ў год паднімуць насы, Вып’юць віна, кусануць […]...

Паставілі крыж драўляный Паставілі крыж драўляный Да Пацавай Слабады, Не дамавіннай ямы, Не нябожычае труны. Паставілі крыж адметай, Каб памяць і веру нёс, […]...

Песьня на адыход Сцежкі ня мераны, хвалі не гладжаны, Вецер пра нешта пяе. Грозна-зласліва і цёмна-адладжана Хмарны разгул настае. Трумы задраены, вёслы ва […]...

Беларусь! У наступленне! Беларусь, ты доўга сніла Сон цяжкі крывавы свой. Час прыйшоў раскоўваць сілы І за волю йсці на бой. Годзе рабскага […]...

БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...