Верш Што засталося?
Што засталося? Прагнуць вакол цішыні,
Гэтак нясталай, нібы ўначы матылі,
І распавесці маўкліва аб тлумным жаданні,
Спяваць без гукаў і стагнаць у чаканні.
Пакутамі трызніць, біцца з сусветам,
Забыцца ў момант пра плямы ў светлым.
Знайсці ідэальным шэраг падзей,
Хаваючы сутнасць марных надзей
Ещё вершы:
- Колькі жыць мне засталося? Колькі жыць мне засталося?.. Дык імчы ж мяне, цягнік, Морам жоўтага калосся На жаданы мацярык. Там зязюлька мне лічыла Леты […]...
- Тату Тата, табе ўсё не спіцца. Няма адпачынку ў вачах. Сэрцу твайму цяжка біцца, Ды ўсё-ткі агонь не ачах. Немач – […]...
- Не сумуй Не сумуй па тым, што не збылося. Не шукай таго, што не знайсці. Глянь, як долу хіліцца калоссе. Слухай: чайка […]...
- … куды падзецца ад усяго Куды падзецца ад ўясго, куды схавацца, Брыдота ўся каб прэч з вачэй сышла Каб знайсці, дзе галаве падняцца Каб хворая […]...
- І трэба жыць На свеце праўда ў нас адна: Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня. А гэта значыць: трэба жыць, І […]...
- Чалавек ёсць сацыяльная істота Чалавек ёсць сацыяльная істота, Якая існуе ў грамадзкіх рамках. І пастаянна ў жыцці сваім няпростым Выконвае ён шэраг абавязкаў. Ён […]...
- Юнацкія ілюзіі Мы ўсе ў юнацтве хочым шчасця, Імкнемся жыць сумленна, чыста. За свае погляды змагацца, Заўсёды быць з душой адкрытай. Але […]...
- Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
- Вясёлка з трох колераў Вы калі-нікалі бачыце, Вясёлку, якая складаецца з колераў, Трох-не болей-шэрага, белага ды зялёнага, Спалучэннем незнаёмасці горада,- Адзінай радасцю жыцця нібыта […]...
- Прымус Ты прымушаеш наўмысна мяне Забыцца на светлае сёння, Дыхаць табою нібыта ва сне, Потым спускацца ў затонне. Ты выпадкова прымусіў […]...
- Перафарбую у ружовы колер Перафарбую у ружовы колер І ранішні ўзыход, і вечаровы змрок. І стане светлым-светлым наваколле, Заслепіць вочы ды пагоршыць зрок. І […]...
- Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...
- Дзень сканаў Дзень сканаў. Закіпае вада. У чаканні гарачага чаю Адзначаю: жыццё – не бяда, Покуль простыя радасці маю: Проста дыхаю – […]...
- Забыцца пра брудныя думкі Забыцца пра брудныя думкі, Далей уцячы ад іх, Аддацца ў абдымкі ветру, Што гуляе ў валасах маіх. Не згадваць пра […]...
- БАЛАДА ЯЗЭПА ДЫЛЫ (14.04.1880-07.04.1937) Ад родных слоў, ад родных ветлых хатаў, За тое, што ты любіш родны край, Завезлі, як ваўка, цябе ў […]...
- Урокі гісторыі Не могуць існаваць нязменна І лад, і норавы грамадзтва, І калі-небудзь непазбежна Наканавана ім змяняцца. Нажаль далёка не заўсёды Праходзіць […]...
- Быць асноваю мусiць каханне! Да мяне заляцеў матылёк Ад цябе мне прынес прывітанне, Бо сказаў што ляцеў ён здалёк І, паслала яго што каханне. […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 3. У храме У Храм увайду і зацеплю свечачку, Прад святымі мошчамі стану. Дзякуй, ойча наш Іаане, За Тваё вялікае сэрца. За малітву […]...
- Ці верыць? Паверыць бы ў цуд, забыцца на няшчасці… З душы саскрэбсці бруд, не трапіць к зверу ў пашчу. Паверыць у цуд […]...
- Пальцы Жоўтых Кляновых Лістоў Пальцы жоўтых кляновых лістоў мкнуцца восень схапіць за шыю. Не парушаць яе хараство, не парушаць лісты залатыя. Клён у вокны […]...
- Са мною нешта адбылося Са мною нешта адбылося Як сорак год мiнула мне Як птушка, сэрца узнялося Як быў я ў роднай старане Я […]...
- БУСЕЛ Спадзяюся – жыць на Беларусi… Мо таму, што ўвесь мой род тут жыў. Тут над светлым храмам Плаўна кружыць бусел, […]...
- Я ўсё чакаю тых падзей Бароніць Бог надзею крохкую… Ён не дае ёй ушчэнт заглухнуць…І дзверы зачынілі хоць усе… замок вісіць свіраны…Мы ў акне…задзёртыя фіранкі… […]...
- Кут Павінен у чалавека быці кут, Туды, куды ён можа проста так прыйсці. Адпачывае чалавек менавіта тут, І супакой на час […]...
- Не магу я безь яе Ёсьць у жыцьці маім дзяўчына, Я бачу сьвет у вачах яе. Ня ёсьць яна проста сябрынай, А ёсьць каханай для […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...
- Свайму пакаленню Свайму пакаленню На нас, народжаных на стыку двух стагоддзяў кладзецца цяжкая вага ад тых, што скончылі сваё і адыходзяць да […]...
- Выходжу з дзвярэй Гавораць, – на шчасце знайсці… Але шчасце не выпадкова Трапляецца на жыцці. Можна знайсці капейку, Нават і цэлы клад. Але […]...
- Пра Чалавека (Прысв. Генадзю) Данное творение посвящено реальному человеку с огромной многострадальческой душой, который доживает свою жизнь в одиночестве, а единственным его окружением являются […]...
- Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...
- Кожны Кожны, гледзячы ў акно, Бачыць неба, азярцо, Паркі, вуліцы, сады, – Усе яму аднолькавы… Чалавек жа, усё бачыць, Сутнасць кожную […]...
- Сустрэчы з табою Сустрэчы з табою прыносяць выключна пакуты Майму здранцвеламу целу, згвалтаванай душы Што звыклі вагацца, калі вакол перакруты За здзекам ва […]...
- Прысвячэнне раману “Людзі на балоце У мілагучным клёкаце балот, Дзе Курані карэнні запусцілі, Прырода-маці з клопатам расціла Палескі працавіты свой народ. Зямля, пачуцці, праца у […]...
- Скрыжаванне са снежнем Скрыжаванне са снежнем – белым крыжам і чорным. Скрыжаванне з самотай – светлым крыжам і цёмным. Скрыжаванне з Радзімай – […]...
- Пра мастака Шчаслівы канец. Не мой – таму плачу. Не зробленай справе маленькі вянец. Я вып’ю віна за чужую удачу І буду […]...
- Жыццёвы Колькі жыць засталося на свеце? Я не ведаю, як і вы. Гэта ведаюць, мабыць, дзеці і на гэта маюць правы. […]...
- Залежна Гэтак залежна ад мяркаванняў Нікчымнаслабая адносна цябе Забітая болем ад хваляванняў Цягнуся ў напрамку, як час паднясе З пагардай ва […]...
- Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
- Мне б толькі Мне б толькі не забыцца Вас забыць, Забыць і вочы Вашы, й рукі Вашы. I перасмягламу з глыбокай чашы Ваду […]...
- Падарожжа да Камю Заблукала душа па часе і за кубачкам кавы з Камю сарамліва спытала у майстра пра адвечную сутнасць сваю… У маўклівай […]...