Верш Сумленна знішчала і фільмы, і хронікі

Ещё вершы:

1. Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
2. Снежная Каралеўна Зноў расце за сумётам сумёт. Усе дарогі ўжо замяла. У вачах адбіваецца лёд, І ў сэрцы ні кроплі цяпла. Бы […]...
3. Мой родны край Мой родны край з жытнёвым полем, З рачулкай, поўнаю вады, І з песняй-птушкаю на волі, Я зноў вяртаюся сюды. Ах! […]...
4. КАЛіСЬ Прыгнаўшы ўвечары каровы, Адразу падаў, засынаў. Была вячэра ўжо гатова – Вячэраць бацька падымаў. Я шкрабаў лыжкай дзе папала – […]...
5. Алілуйя любві Нам Хрыстос паказаў Новы шлях на Зямлі І жыццём даказаў Алілуйя любві. Покуль я – інструмент У Хрыстовых руках, Недарэчнасці […]...
6. Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Улажылі спаць мяне вы на зямлі. Не ўстае стаўпом пыл светлы ўздоўж дарог, Ў […]...
7. Цёмны ранак Я не буду табе каханай.. Болей здрады абодва не хочаць я не буду і першай спатканай- сустракаліся мы неаднойчы… толькі […]...
8. 3 576 Шэры певень на адной назе Спяваў сёння тройчы І знёс аранжавае яйка. Прама там, Стоячы ў баразне…. Не падумайце, Гэта […]...
9. Гімн Вясне Прачніся на досвітку, выйдзі на двор, Сустрэнь сонца першыя промні! Вясной патыхае абуджаны бор І свежая кроў грэе скроні. Расчынены […]...
10. Асеннія кветкі Нібы гараць вяргіні, аксаміткі, Хоць кожны міг падлічаны зімой. Халодным ранкам іх галовы ніклі, А ў ясны дзень чакалі сонца […]...
11. Апошняя надзея Я ся не баю ды я ся не спужаю Я праўду адстаю, бо той бой надаль б’ю Ды нязгаслае сьвятло […]...
12. Іду па дарозе Іду па дарозе. Слёзы. Замест каменьчыкаў. Нібы крозы Якія сталі вадкімі Згадкамі Пра свет У якім апошні Паэт Напіша Апошні […]...
13. Лунацік Свежы з вежы пацягнуў Ветрык зноў заходні. На ўсходзе ён ня быў, Там, дзе свет усходзіў. Тут і хмарак шчэ […]...
14. Размова з адсутнымі Зноў спакою ўсю ноч Няма, Зноў надзея на сон Малая. Зноў, нібы чараўнік Ці маг, Я з адсутнымі Размаўляю. Размаўляю, […]...
15. Апошнія провады Станислав Шастак Я ведаў, мама, ты мяне чакала Я чуў твой голас з родных мне грудзей. Тым голасам нам песні […]...
16. Апошні паварот..( памяці мамы) Апошні паварот…(памяці мамы) ****************************** За паваротам паварот – Імгненна хуткасць нарастае… …Стаю ля маміных варот І ўспаміны ў кош збіраю… […]...
17. Нуждзіной Тамары Сяргееўне Верш: Партрэт Ваш напісаць не цяжка. Прырода ўсё Вам шчодра аддала: Не простая руплівіца – мурашка – Скарынаўская мудрая пчала […]...
18. Ноч над томікам Марыны Цвятаевай На душу цяжкай цемрай абрынуты, Лёд на ўсходзе неба адтайвае, Нібы верш, пракрычаны Марынаю, О зямля мая, зорка расстайная, Адлятаючы, […]...
19. Не сумуй Не сумуй па тым, што не збылося. Не шукай таго, што не знайсці. Глянь, як долу хіліцца калоссе. Слухай: чайка […]...
20. Ёсць толькі новы час Ёсць толькі новы час З кожнай першай пралескай, З першым промнем над Росным пералескам. Ёсць толькі новы час З кожным […]...
21. З восеньскіх паліц Бярозы залатыя завушніцы Зачапілі на зялёныя галовы. Ткуць кросны восеньскія сітцы, Колер падмяшаўшы новы. Фарбы лета дождж змывае, Але ўсяму […]...
22. …Ты нібы зноў купаешся ў рацэ Нервова ў сне уздрыгвае стыхія. Вартуе месяц зорак чараду. Спакойны плаў, а берагі крутыя. I п’е зара глыбокую ваду. Расце […]...
23. БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...
24. Першая ўнучка Першая ўнучка Світае. Ціха-ціха ў хаце, Стараюся нячутна я ступаць. На тэлефонным звыкла апараце, Зноў нумар пачынаю набіраць Хвалююся, ў […]...
25. На апошні паверх На апошні паверх – Горад, цемра. І не тое, каб смех, Ці памерла. Холад, восень ідзе, Не жартуе І люстэрка […]...
26. Кавуны Расказ салдата Не частуйце мяне кавунамі: Разлюбіў іх навек на вайне… Немцы пёрлі на танках за намі, Лупцавалі па мокрай […]...
27. Вольны птах І зноў рукі – крылы. На мяжы быцця і небыцця світае трывога святая. Болей не будзе абрыдлага болю. Я – […]...
28. Дзівосны аўтаспын За некалькі гадзін Убачыць сто карцін У краіне сноў У выраю буслоў. Дзядоў і сірацін, Палацаў і хацін, Сялянаў і […]...
29. БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА СЫРАКОМЛІ (29.09.1823–15.09.1862) Там, дзе кветкі цвілі, сёння-пырнік, Сёння пырнік, а заўтра-крыжы. І тутэйшай зямлі сумны лірнік Думу думае-як тут жыць?- І […]...
30. Невядомы салдат Там, дзе бой свой Трымаў Невядомы салдат – Цішыня ды спакой, Лес сасновы паўстаў, Там спяваюць вясной Салаўі па начах […]...
31. Красуй, наш Мінск Вянкі гісторыі уславілі твой лёс, Яны не звянуць на старонках кнігі. О колькі, Мінск, ты здзекаў перанёс, Пакуль не збыў […]...
32. Новы год у палонцы Новы год у палонцы Горда крочаць гусакамі да вады. Настрой – мажор! У палонцы сустракае Новы год сям’я маржоў. Смела […]...
33. Менск і МІнск Ён будзе жыць, покуль жывыя храмы, Усё часьцей там чутны сьценаў трэск, На фатаздымках бачны твае брамы, Забыты ўсімі старадаўні […]...
34. Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...
35. Між былым і наступным Значнеюць абрысы вежаў у ціхім чаканні ранка. Гуляе вятрыска свежы ў байніцах старога замка. Муры застудзілі грудзі ў глухіх лабірынтах […]...
36. Праклён, як сэнс жыцця майго Праклён, як сэнс жыцця майго. За што? Пытаю ў цябе. За што? За што мне гэта ўсё? А ты маўчыш. […]...
37. Зямля пад сонцам ажыла Зямля пад сонцам ажыла, і кволы парастак нясмела туды прабіўся, дзе была вясна ў агні ружова-белым… Быў свежы вецер… Пах […]...
38. Цукеркі Я на крэсла ўзняўся смела, За цукеркамі палез: Нешта ў вазе зіхацела, Сілкавала інтарэс. Крэсла хруснула імгненна, Пахіснулася. Лячу… Вам, […]...
39. Дванаццаць гадзін да сустрэчы Дванаццаць гадзін да сустрэчы, Сяджу і п’ю каву дарэчы. Хвіліны ўцякаюць марудна, Ды кава мая не атрутна, Без цукру ўжываю […]...
40. Сьпяшайма жыць! Міхасю Скоблу Па дарозе з Гомеля на Менск у лісьцёвым залатым тунэлі хуткасьць набывае новы сэнс, нібы штрых на сьвежай […]...