Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Ты мяне, калі зможаш, прабач

Маё сэрца так доyга баліць…
Што здаецца не здолею болей…
Без цябе y гэтым свеце пражыць…
Каб не згінуць пад націскам болі…

Ты пакінуy мяне назаyжды…
Нават сны мае больш не хвалюеш…
Толькі ведаю… Пройдуць гады…
і аднойчы мяне ты разбудзіш…

І мы пойдем з табою туды…
Дзе пакінулі нашы пачуцці…
Дзе згубілі сябе праз гады…
У каханні другіх пад прымусам…

Нам збавення з табою няма…
Так і будзем кружыцца y марах…
Бо цябе адабрала зямля…
Бо не лётае бусел у пары…

Ты мяне, калі зможаш, прабач…
За yсе словы, якія калолі…
Прама y сэрца… А я, як палач…
Дабаyляла табе новай болі…

Ты мяне, калі зможаш, прабач…
Што цяпер слёзы змылі мне вочы…
Што душой маёй грае скрыпач…
Год ад году… Ад ночы да ночы…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Верш Ты мяне, калі зможаш, прабач - Вікторыя Ковель