Верш Ода калодзежнай вадзе
Пасля дарог асфальтаваных,
дзе хуткасць – найважнейшы бог,
крыху шчымліва, незвычайна
ступіць на сцішаны парог.
Тут, на зацененай верандзе,
якая б ні была пара,
ёсць конаўка, як ардынарац
яго вялікасці – вядра.
У тым вядры – вада з калодзежа,
якой нідзе няма смачней.
Яна з глыбінь зямных выходзіла,
а колерам за сінь сіней.
Над ёй мігцелі зоры ў квецені,
аблокі лёгкія плылі,
цяжкія хмары сеяў вецер,
завеі лютыя гулі.
Вада з калодзежа старога
паіла ноччу партызан,
змывала смутак і трывогу,
гаіла боль пякучых ран.
Таму глыток узяўшы першы,
я шлю падзяку тым рукам,
што жвір капалі, каб найлепшай
дастаць вадзіцы землякам.
Другі глыток узяўшы, шлю
падзяку тым, што ўратавалі
калодзеж гэты і зямлю,
каб іх ніхто не запаганіў.
А пасля трэцяга глытка –
стаю з дакорным запытаннем:
што я зрабіў, каб ты цякла,
каб ты жыла, вада святая?
Ещё вершы:
- Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
- Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...
- Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
- Млын МЛЫН Мукою сыплецца Шлях Млечны… І я прыпомніў, як малым Прыехаў з бацькам у Замэчак Дзе ўбачыў, быццам замак, млын. […]...
- Надзя-Надзейка Плача сірочая ў лесе жалейка… – Сціхла ты, Змоўкла, наша Надзейка. Хто-ж гэта думаў, як давялося: Вочы закрыла хмурая восень, […]...
- Да каханка Каханку мой! Твае рукі належаць будучыні, І я належу цяпер тваім рукам. Я адчуваю твае ласкі і адраджаюся У цябе. […]...
- Віна Румыніі глыток уночы Віна Румыніі глыток уночы, Срабрыстай поўні ззянне-след… З-за мора прывіды пакрочуць, Каб атуліць магнолій свет… Твая рука трымціць, бы лісце, […]...
- Летуценніца Летуценніца Цёмнай ноччу прыходзіў ты ў сны З цеплынёю, пяшчотай і ласкай. Ты прыносіў пачатак вясны, І жыццё мне здавалася […]...
- Мой родны куточак Вітаю цябе, мой радзіны куточак, Старэнькая хата, вішнёвы садочак, Ігруша ля ганку ўся ў квецені белай, Калодзеж з драўляным зрубам […]...
- Дзень сканаў Дзень сканаў. Закіпае вада. У чаканні гарачага чаю Адзначаю: жыццё – не бяда, Покуль простыя радасці маю: Проста дыхаю – […]...
- Ачышчаюць агонь і вада Ачышчаюць агонь і вада… Мо таму напрадвесні спрадвеку Ручаёў гаманкіх чарада Разлівае блакітныя рэкі?.. А згудзе ў векавечнай красе, Адсвяткуе […]...
- Першы крок Першы крок, рука матулі, Кніжка першая – буквар. З татам на арэлях гулі, За акном – сусвет-абшар. Першы грыб і […]...
- Калі будзе мне 40 Уяуляю як споунілася 40, маю мужа, дзіця, добрую працу, павагу, падзяку, але паглядаю як вораг на чужое багацце. Калі будзе […]...
- Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...
- Белы ўспамін Дрэвы лісце паскідалі, Адляцелі ў вырай птушкі, Дождж ліе без перапынку. Хутка снег на землю ляжа, І мароз скуе бранёю […]...
- Між былым і наступным Значнеюць абрысы вежаў у ціхім чаканні ранка. Гуляе вятрыска свежы ў байніцах старога замка. Муры застудзілі грудзі ў глухіх лабірынтах […]...
- Вада Так, ты вада! Ты чыстая вада, Ты возера, сьвятая ты сьляза, Ты дабрыня, ты залатая мера, Ты міласэрнасьць, ты любоў, […]...
- Вясна… Цябе даўно чакалі Вясна… Цябе даўно чакалі, Цябе гукалі: “Прыйдзі хутчэй!” Жанчыны вусны падфарбавалі, Знікае смутак з людскіх вачэй. Пасля працяглай зімовай спячкі […]...
- Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...
- Стары млын He пытаюся, куды вядзе дарога, Калі ёсць, дык некуды вядзе… Пэўна, да млына таго старога, Што даўно не меле, а […]...
- Тысячы гадоў Тысячы гадоў Шукаем ісціну. I чым большая прага пазнання, Чым глыбей дакопваемся да яе – Тым глыбей правальваемся У – […]...
- Бывае, смутак душу агартае Бывае, смутак душу агартае… Тады ў музей мастацкі я іду, І смутак мой, нібы туман, знікае – З жыццёвай праўдай […]...
- Глыток паветра…(дачушцы) Глыток паветра…(дачушцы) ********************************** Калючы, непаголены, упарты – Ну як магла такога пакахаць?! Казалі ўсе, што ён мяне не варты, Ды […]...
- Агульны сшытак Гартаю толькі я, пакуль, У адзіноце ўласны сшытак. Лічу – адзіны мой пажытак, Майго сумлення цяжкі куль. Нікім не чытаны […]...
- Ранішняя “ўмывайка” Вада-вадзіца, памажы памыцца! Памыем тварык, каб ззяў, як ліхтарык. І ясныя вочкі, каб усё было бачна. І салодкія вусны, каб […]...
- Воблік вады Пакуль бяжыць вада, Датуль яна жывая. Крывяніць дол руда, Як рана нажавая. Хоць двойчы не ўвайсці Ў раку адну і […]...
- Наш першы снег Тваё здзіўленне не забуду, Калі нас першы снег сустрэў… І радасна ўсміхацца буду, Бо ты мяне ў той час сагрэў. […]...
- Ружачка РУЖАЧКА (Пераклад латгальскай народнай песні) Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе, Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе. Пад той ружай, […]...
- За Ільічом Упарта, цвёрда і натхнёна, Гартуючыся на хаду, Ідзе нястомная калона – I рады я, што ў ёй іду. Яна мільённая. […]...
- Застанься Застанься. Ноч у чэрвені плыве Да досвітку сляпым, кароткім шляхам. Давай прысядзем моўчкі на траве, Што прарасла пад неба зорным […]...
- Нарадзіўся я двойчы на свеце Першы раз – пад пранізлівы плач, Нарадзіўся звычайна, як дзеці, Пра другі раскажу апасля. Заглынуў мокрым ротам паветра І, зірнуўшы […]...
- НЕ АДДАЙ МЯНЕ Не аддай мяне другому, Зберажы, Каб пасля жыццёвай стомы На мяжы Не адзін ты быў аднойчы – Хоць заплач. Скажаш […]...
- Оллайло Я сустрэла, знайшла Оллайло Сярод вулак зімовага ранку… Пасля працы – старога кіно – горад спаў. Я твая паланянка. Оллайло, […]...
- Любая Прыгожая, ласкавая і мілая, Ты нас праз усю гісторыю вяла. Чаму ж тады мы ўсе цябе пакінулі, Ты нават бараніцца […]...
- Хай рака нясе Хай рака нясе яшчэ многа крыг І блішчаць свінцом ноччу лужы, Як ля вогнішча, ля вачэй тваіх Я пагрэюся пасля […]...
- Землякам Землякам Ад майскіх дзён да восеньскіх дрыготкіх Рупліва працавалі на зямлі. І летні дзень здаваўся вам кароткім, Ракою вечнай клопаты […]...
- Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...
- Жарт Адыходзячы на працу Мне сказала маці: -Спачатку у печы выпалі, А скончыўшы паліць Ты чыста грады выпалі І не забудзь […]...
- Але што ж Але што ж… І не йшло ты па роўнаму шляху, А заўсёды сваёй сьцежкай узбоч, Ні з каго не прасіла […]...
- Звярнуцца да сябе Столькі год я шукаў за мяжою лёс, Што амаль пазабыў сваю родную мову, Ноччу рэчкі іскрысты ад зорак плёс, І […]...