Верш БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ

(27.11.1910- 1944(?))

За мову беларускую-турма,
Без мовы роднай чалавек-слабы.
Нібы агонь, сібірская зіма
Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”.
А ты-не раб, не будзеш ім ніколі
Хоць катам і прызнаешся, што ты
Змагар за беларускасць і ў падполлі
Быў не адзін і з вамі дух святы
Таксама быў і ён цяпер таксама
З табой па снезе сунецца, як цень.
Заходзіць сонца-гэта ў хату мама
Пускае нанач спрацаваны дзень.
Яна адна, як і адна Радзіма,
Была і ёсць, і будзе назаўжды,
І аніякія ніколі зімы
Не знішчаць ні людзей, ні іх сады,
Дзе мова беларуская жывая,
Бо з мовай роднай чалавек, як Бог,
Які штохвілі белы свет стварае
І Беларусь, што ў сэрцы ты бярог…

15.07.2011

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

БАЛАДА ЗМІТРАКА БЯДУЛІ (23.04.1886-3.11.1941) Вайна за спінаю і прад табою. Цягнік сівы ў зіме, як кол, стаіць. І ўсім жыццё жыццём, вайна вайною, […]...

БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС (30.09.1892–8.10.1991) Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша. І ты нібы адна і не адна. Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш Пра […]...

БАЛАДА СЫМОНА РАК-МІХАЙЛОЎСКАГА (2.04.1885–27.11.1938) …Жыццё– не каляровы сон, кроў– не вада, І гэта сёння добра разумееш ты. Як пальцы ў кулаку, людская грамада, […]...

БАЛАДА АНАТОЛЯ БЕЛАГА (10.12.1939-14.11.2011) …У Доме рыпяць палавіцы, Бы ў Храме вялікім, старым, Які ты стварыў не ў сталіцы, Які для Айчыны стварыў. […]...

БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КІСЯЛЁВА (19.03.1931-14.11.2008) Яшчэ не выпаў снег на шэрыя палі, А твой касцёр прыціх, каля якога мы Ніколі не баяліся вятроў зімы, […]...

БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...

Слухай, любы, гэта праўда Слухай, любы, гэта праўда, Гэта праўда, не мана: Апазіцыя каханню Прада мною, як сцяна. Не паверыш, я хадзіла Так і […]...

Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...

За акном стаіць мароз За акном стаіць мароз, вецер завывае. Хоча Саша пагуляць – мама не пускае. – Не хадзі на двор, сынок, снег […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ ЦЯПІНСКАГА (1530-я-1599 або 1600) Евангелле на мове роднай у руках Трымаеш, як цагліну, што ў падмурак ляжа Айчыны Храма, што не […]...

Ната маму любіць надта Мама мые раму, Ходзіць мама ў краму. І ў дачушкі Наты Цэлы дзень заняты: То шукае маму, То гукае маму: […]...

БАЛАДА СТЭФАНІІ СТАНЮТЫ (13.05.1905-6.11. 2000) Жыццё і сцэна, сцэна і жыццё З’ядналіся, як рэкі ў акіяне, У сэрцы, што праменіць пачуццём Любові да […]...

БАЛАДА ПЯТРА ПРЫХОДЗЬКІ (25.02.1920-30.11.2006) Голас сэрца Айчынай пачуты, І калінавых зорак святло Над зямлёю ў заснежаным лютым Да людзей назаўжды прарасло, Каб і […]...

Чарнобыльская калыханка – Мама, мама, Там, у Зоне, Засталася лялька Галя… – Спаць, дачушка, Трэба сёння… Ёсць жа лялька ў нас Другая… […]...

БАЛАДА САЛАМЕІ ПІЛЬШТЫНОВАЙ (1718-пасля1760) Ад горада ў горад, з краіны ў краіну У пошуках шчасця жаночага ты Вандруеш, сабе не жадаеш супыну. Супынак […]...

БАЛАДА ЛЮДВІКА НАРБУТА (7.09.1832-4.05.1863) Дубіцкі лес прыціх над рэчкай Котрай І над табой, забітым, маладым. І ўслед з крывёй папоўз за шабляй вострай […]...

БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА (4.11.1816–1884) “З Беларушчынай не развітаўся. Гэта мой ідэал,”– ты пісаў І праз ночы душою вяртаўся У той край, дзе раса, […]...

БАЛАДА АРШАНСКАЙ БІТВЫ (8.09.1514) Не вясна, ды Крапіўна ля Воршы, Як з палону, ідзе з берагоў. І крыляе над ёй чорны коршак, Бо […]...

БАЛАДА ГЕНАДЗЯ КАХАНОЎСКАГА (8.01.1936– 15.01.1994) Па Віленскай зямлі, нібыта па Галгофе, Самотны беларус няспешліва ідзе. Ён ведае, што мы народжаны ў Еўропе, І […]...

БАЛАДА ВІНЦЭСЯ КАРАТЫНСКАГА (15.06.1831–7.02.1891) Ноч над роднай старонкай царуе, І ты ў чорнай святліцы нікога І ні прымеш і не пачастуеш, Бо ў […]...

БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ВАРОНКІ (17.04.1891-4.06.1952) Ад беларускіх ніў, ад роднай хаты З’язджаеш у Амерыку і ты, Але не для таго, каб стаць багатым, Каб […]...

БАЛАДА НАПАЛЕОНА ОРДЫ (11.02.1807–26.04.1883) Ніколі не позна вярнуцца з чужыны Да любае сэрцу самотнай Айчыны І стаць яе славай, якая з гадамі Вышэй […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА ЧАРВЯКОВА (8.03.1892–16.06.1937) “Беларусь беларускаю будзе Ці іначай не будзе зусім Беларусі. І нашыя людзі Не пазнікнуць у людстве чужым З мовай […]...

БАЛАДА АДАМА ХРАПТОВІЧА (19.03.1768-25.12.1844) Сядзіш прад свечкай, свечка ў цемнаце, Бы кветка адзінокая, цвіце… У Шчорсах школу маеш для сялян, Каб і яны […]...

Цеплыня… Мяккіх рук цеплыня Цеплыня… Мяккіх рук цеплыня… Чую голас я ціхі, журботны. Пагляджу на яе, і вясна Прасынаецца ў сэрцы гаротным. І нікога […]...

БАЛАДА МІХАСЯ ЗАРЭЦКАГА (20.11.1901-29.10.1937) …А ты быў рамантык, вясёлы, прыгожы І верыў, што здзейсняцца мары твае У гэтай краіне, якая ўсё ж зможа […]...

БАЛАДА МАКСІМА ТАНКА (17.09.1912– 7.08.1995) У Максіма была, як няволя, Радзіма, Але тая няволя любіла Максіма, А Максім Нарачанскія сосны любіў, Быццам гліну, […]...

Маміны зёлкі Збірала мама зёлкі, Як пчолы з зёлак мёд. І я маленькі пчолкай Стараўся з ёй як мог. Збірала мама зёлкі […]...

БАЛАДА ЦЭЛЯСТЫНА ЦЭХАНОЎСКАГА (1835-10.01.1906) Улада чужая сама не пакіне Твой край, у якім ёй, як дома, жывецца. І край твой ніколі не стане […]...

Да этнагенезу беларусаў Што нам дзяліць? I як у свет ісці – I з ім усім па-людску падзяліцца?.. Травее важкі земляны насціл, I […]...

Мама ведала ўсё Мама ведала ўсё: I як жыць, і як ткаць, Як цярпліва дзяцей Чарадой гадаваць. Мама ведала ўсё: Лекі траў, Лекі […]...

Малпа курыць папяросу Малпа курыць папяросу I дымок пускае з носу. Запiшчалi камары: “Хопiць, малпа, не куры! Бачыш, зебра у палоску, А не […]...

Падатак (Балгарская балада. XVI стагоддзе) Галашэнне бабак, галашэнне матак – Зборня панаехала адбіраць падатак. Па ўсмешцы роднай – ад кожнага плачу, Ад кожнае хаты – […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...

БАЛАДА ЭЛІЗЫ АЖЭШКІ (06.06.1841-1910) Магілы паўстанцаў травой заплываюць І Нёман не спіць між сівых берагоў, Дзе сумныя людзі тутэйшага краю У сэрцах хаваюць […]...

БАЛАДА ТАДЭВУША РЭЙТАНА (20.08.1742–8.08.1780) “Забіце мяне, але не забівайце Айчыну!”– І крыжам ты лёг пад нагамі сваіх землякоў. Вялікае Княства быць цэлым, як […]...

Я не думаў, што ў шчасця прысмак Не салодкі – а гаркаваты. Што яно пасядзіць на прызбе І шыбуе далей ад хаты. Запрасіць бы паважна ў госці: […]...

Слязьлівы смех шута Вочы шута глядзяць з сумам, у сэрцы схаваўся жудасны боль. Жыцце працякае з гулам і шумам… Шут зсумаваўся, о, пракляты […]...

БАЛАДА МІХАСЯ БАГУНА (9.11.1908-17.02.1938) …Ты прыпомніў дарогі Айчыны І не ўспомніў дарогі другой, Ля якой бы бярозы й рабіны Так цвілі невыказнай журбой. […]...