Верш БАЛАДА ЮЛЬЯНА НЯМЦЭВІЧА

(16.02.1758 – 21.05.1841)

Ізноў зацішыцца маёнтак Скокі-
Збіраешся ў дарогу, гаспадар.
Паўзуць з усходу чорныя аблокі,
І сонца ўсходзіць, бы ў крыві штандар.

І ты апошні раз глядзіш на поле,
Дзе шчэ нядаўна ехалі сябры,
Якія марылі з табой аб волі
Для краю, пра які ты гаварыць
Да скону будзеш у раманах, вершах,
Бо родны край – не Лондан, не Парыж,
А гэты сад, дзе яблыкаў нарвеш ты,
І ля дарогі брукаванай крыж.
Той крыж абняўшы, можаш праслязіцца
І, быццам сябрука, расцалаваць.
Хто любіць родны край – той не баіцца
Яго пакінуць, потым паміраць
Без родных ніў, без песень, без надзеі,
Якія аніколі не памруць
І без якіх душа заледзянее,
З халодных воч анёлы не ўзлятуць…

І ты глядзіш апошні раз на Скокі,
Не плачаш ты, каб у слязах тваіх
Не плавалі ні сонца, ні аблокі,
Што прыплылі да нас з краёў чужых.

29.07.2009

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

БАЛАДА АДАМА ГУРЫНОВІЧА (13.01.1869-23.01.1894) На могілках не адшукаць магілы, Ды й могілак саміх не адшукаць. Каля дарогі крыж стаяў пахілы, Няма дарогі, быльнягі […]...

БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...

БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...

БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС (30.09.1892–8.10.1991) Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша. І ты нібы адна і не адна. Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш Пра […]...

БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ РАВЕНСКАГА (17.12.1886-9.03.1953) Шумяць знаёма ясень і каліна. Але не родны край тут, тут-чужына. І ты не вернешся дамоў ніколі, Як ліст […]...

БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КОНАНА (23.04.1934-6.06.2011) Дон Кіхот з навагрудскай зямлі, Беларускай душы абаронца, Дзе ты сёння? Зноў прыйдзеш калі Ты да нас, бо самотна […]...

Наш родны край Край наш бедны, край наш родны! Лес, балоты і пясок… Чуць дзе крыху луг прыгодны… Хвойнік, мох ды верасок. А […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ЛЁСІКА (6.11.1883–1.04.1940) Нявольны зноў. Няма ў цябе краіны, Бо з воляю краіну адабралі. І родны край– самотныя руіны, Што скрозь травой […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ ВІТКІ (16.05.1911-05.07.1996) Жыццё-не казка. Казка– як жыццё, І ў кожнай казцы Беларусь жыве, Самотная, як восенню лісцё, Як срэбра павуціны на […]...

БАЛАДА ГЕНРЫКА ДМАХОЎСКАГА (14.10.1810-14.05.1863) Палын… Пажарышчы… Магілы… Груганнё… Але жыве твой край! Ён па сцяжынках слёз Прыйшоў у сэрца, у якім цвіце агнём […]...

БАЛАДА АДАМА ПУСЛОЎСКАГА (1842(?)-26.06.1863) На белых травах кроў і кветкі на крыві, І ты па іх, палонны, на растрэл ідзеш, І спадзявання ўжо […]...

БАЛАДА ЭЛІЗЫ АЖЭШКІ (06.06.1841-1910) Магілы паўстанцаў травой заплываюць І Нёман не спіць між сівых берагоў, Дзе сумныя людзі тутэйшага краю У сэрцах хаваюць […]...

БАЛАДА НАТАЛЛІ АРСЕНЬЕВАЙ (20.09.1903-25.07.1997) Далёка, нібыта ад сонца, ад маці-краіны З Малітвай у сэрцы за родны самотны народ, Глядзела ў чужыя нябёсы яна, […]...

БАЛАДА АНТОНІЯ ТЫЗЕНГАЎЗА (1733 – 31.03.1785) Для краю тутэйшага, а не для ўласнае славы Будуеш палацы, купляеш друкарню і кнігі Друкуюцца, хоць вырастаюць […]...

БАЛАДА ЯКАВА НАРКЕВІЧА-ЁДКІ (8.01.1848-19. 02.1905) На рэштках маёнтка лаза і асіны. Але не схавалі яны ад людзей Шляхетнасць і веліч, якія ў Айчыны […]...

БАЛАДА ТАДЭВУША ЛАДЫ-ЗАБЛОЦКАГА (27.08.1811-жнівень 1847) …Не любяць вальнадумлівых цары. І, каб ты мог памерці без пары, Ты ў Грузіі паслужыш радавым. Над скаламі […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ДРАЗДОВІЧА (13.10.1888-15.08.1954) Па Беларусі ў світцы белай, У пыле зорак і дарог Ідзе, задумны, пасівелы, Вандроўнік-мудрых фарбаў Бог. Чароўны кій вядзе […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА АСКЕРКІ (1830-11.01.1911) …Зноў крыж прыдарожны дарогу вартуе, А ў садзе і ў свеце шуміць ліставір. Маёнтак, дзе ты нарадзіўся, сумуе, Бо […]...

БАЛАДА СТЭФАНА ГРАБОЎСКАГА (24.06.1767–4.06.1847) Вялікага Княства не будзе ўжо болей, А ты спадзяешся, што вернецца час, Якому да нас не вярнуцца ніколі, Бо […]...

БАЛАДА ЮРЫЯ АЛЕЛЬКАВІЧА (17.08.1559 – 6.05.1586) Слуцкае Евангелле напісана табой, І дачка ў цябе расце і вырасце святой Соф’яй Слуцкай, пра якую будзе […]...

БАЛАДА АНТОНА СОКАЛ-КУТЫЛОЎСКАГА (7.02.1892-7.03.1983) Ты сёння паўстанец, а заўтра-святар, А потым ізноўку-вайна і астрог. У Слуцку апальвае хмары пажар І попел, як снег, […]...

БАЛАДА МІКАЛАЯ РАДЗІВІЛА (ЧОРНАГА) (4.02.1515-28/29.05.1565) Вялікае княства заўсёды з табой Ці едзеш на бітву, ці стомлены спіш. Жыве ў тваім сэрцы шляхетны Нясвіж Напоўнены […]...

БАЛАДА АДАМА ХРАПТОВІЧА (19.03.1768-25.12.1844) Сядзіш прад свечкай, свечка ў цемнаце, Бы кветка адзінокая, цвіце… У Шчорсах школу маеш для сялян, Каб і яны […]...

БАЛАДА ПЯТРА МСЦІСЛАЎЦА (16 стагоддзе) Друкуеш кнігі, ну а іх баяцца Царкоўнікі, якім асвета – зло, А не жывое Божае святло, Якому быць […]...

БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...

БАЛАДА ІВАНА КОЗЕЛА (21.05.1928-30.01.1970) У кожным родны слове прыгажосць і сіла, І ў кожным слове кветка-папараць цвіце. І нельга жыць самотна і зусім […]...

БАЛАДА МІХАСЯ ЗАРЭЦКАГА (20.11.1901-29.10.1937) …А ты быў рамантык, вясёлы, прыгожы І верыў, што здзейсняцца мары твае У гэтай краіне, якая ўсё ж зможа […]...

БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА УЛАСАВА (16.08.1874–11.03.1941) Ужо далёка Менск, далёка Вільня, А сонца ўсё няма і ўсё няма, І быць не можа сонца, бо зіма […]...

БАЛАДА МІКАЛАЯ КРЫШТОФА РАДЗІВІЛА (СІРОТКІ) (2.08.1549 – 28.02.1616) Абсягі Вялікага Княства з табою, Як продкаў тваіх у табе жыве кроў. Каменне і травы й […]...

БАЛАДА ПАЎЛА ШЭЙНА (1826-14.08.1900) Не ўзыдзе сонца-не пачнецца дзень. Не сказанае слова памірае. І ты па вёсках, як жабрак, ідзеш І, нібы золата, […]...

БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...

БАЛАДА МІНДОЎГА (1195-1263) …Як ланцугі, звіняць касцёльныя званы І вестка, што не будзе болей тут вайны, Нібыта ў вочы пыл ляціць, ляціць […]...

БАЛАДА ФЕРДЫНАНДА РУШЧЫЦА (10.12.1870–30.10.1936) Варшаваю і Вільняю паміж Багданава-нібы на Храме крыж, Куды вяртацца, на які маліцца. У лёсных травах сцежак бліскавіцы, Знікаючы, […]...

БАЛАДА ВАЛЕРЫЯ МАРАКОВА (27.03.1909–29.10.1937) Не вярнуцца дахаты паэту, Як і зорцы, што ўпала, у неба Не вярнуцца з крывавае Леты, Дзе паэтам нічога […]...

БАЛАДА АЛЕГА ЛОЙКІ (1.05.1931-19.11.2008) На Слонім выпаў снег, нібыта попел белы Ад тых мастоў, якімі не вярнуцца ў свет Табе ўжо болей, у […]...

Аблокі над Крыўёй Аблокі, як анёлы, мой край аберагаюць, З вышынь крыштальнай спёкай Бог-Сонца ім спрыяе… Аблокі, нібы дзеткі, люляюцца ў бяздонні І […]...

Гара Славы Над Браціславай Народ па праву Гару назваў – Гарою Славы. Плывуць аблокі Над ёй высока, – Яна ж вышэй Саміх […]...

БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...