Верш БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА
(29.04.1921-5.03.2000)
Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі,
І праз стагоддзі, нібы праз туман,
Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе,
Па нашым свеце, і гучыць сурма
Над ім у небе, і прастор святлее,
Як бездань, у якой наш Боскі дзень
Народзіцца і душы абагрэе
Усім, хто сёння праз зіму ідзе
І ў вечнасці зямной не прападзе,
Бо Ён ідзе праз княствы і праз войны,
Праз дым стагоддзяў і стагоддзяў пыл.
Ён, нібы неба над зямлёю, вольны,
І Ён самотны, як трава магіл,
Дзе нашае змаганне спачывае,
Ды спачывае толькі да пары,
Пакуль хто-небудзь зноў не загукае:
“У рукі, хлопцы, стрэльбачкі бяры!..”
І дойдзе Ён, бо ведае дарогу
Да Беларусі, дзе няма зімы,
Дзе белы снег нібы рамонкаў многа
Яму пад ногі накідалі мы…
22.03.2006
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ УЛАШЧЫКА (4.02.1906-14.11.1986) …Ужо з Масквы дамоў не вернешся ніколі, І твой апошні лістапад, нібыта бог, Па горадзе ідзе, нібы па лесе […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ ТРУХАНА (18.08.1947-20.03.1999) На сцэну выйсці і на ёй застацца, Як застаюцца зоры над зямлёй, Каб разам з намі плакаць і смяяцца, […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ ГУСОЎСКАГА (1470(?)-1533(?)) Не спіш. На паперу кладзецца лаціна Густая, прыгожая, як павуціна, Што жнівеньскі вецер нясе над табою І па-над Дняпроваю […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ РАВЕНСКАГА (17.12.1886-9.03.1953) Шумяць знаёма ясень і каліна. Але не родны край тут, тут-чужына. І ты не вернешся дамоў ніколі, Як ліст […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА СЫРАКОМЛІ (29.09.1823–15.09.1862) Там, дзе кветкі цвілі, сёння-пырнік, Сёння пырнік, а заўтра-крыжы. І тутэйшай зямлі сумны лірнік Думу думае-як тут жыць?- І […]...
- БАЛАДА БАРЫСА САЧАНКІ (15.05.1936-5.07.1995) У кнігах, што сабраў ты, Беларусь жыве, Змагаецца, святкуе, плача і пяе, І мае Бога і ў касцёле, і […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КАПЫЛОВІЧА (10.07.1937-24.02.2000) “А што дасі ты Беларусі, Каб вечнай Беларусь была?” “Усё аддам! А перш нап’юся З нябёсаў зорнага святла…”- Гаворыш […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ СЕЛЯШЧУКА (4.08.1947-25.09.1996) З прыгожай і роднай самотнай краіны Паехаць да мора і там-патануць… Праз дождж па дарогах, дзе плачуць рабіны, Самотныя […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КАСПЯРОВІЧА (9.05.1900-26.12.1937) … Зноў на шэрай вуліцы зіма Белая, нібы самлелая. І ў табе твайго жыцця няма, І душа сняжынкай белаю […]...
- БАЛАДА ТАДЭВУША ЛАДЫ-ЗАБЛОЦКАГА (27.08.1811-жнівень 1847) …Не любяць вальнадумлівых цары. І, каб ты мог памерці без пары, Ты ў Грузіі паслужыш радавым. Над скаламі […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ ТАРАСАВА (10.10.1940- 20.03.2010) З-пад снегу праразаюцца дарогі, Як праз туман віднеюцца крыжы. Крыжоў, нібыта лесу, густа, многа, Але шчэ болей без […]...
- БАЛАДА ЭЛІЗЫ АЖЭШКІ (06.06.1841-1910) Магілы паўстанцаў травой заплываюць І Нёман не спіць між сівых берагоў, Дзе сумныя людзі тутэйшага краю У сэрцах хаваюць […]...
- Балада Антона Луцкевіча У вечнасьці не губіцца нічога. І кожны крок твой, як у вечнасьць крок, Каб Беларусь была, нібы да Бога Дарога, […]...
- БАЛАДА МІТРАФАНА ДОЎНАР-ЗАПОЛЬСКАГА (14.06.1867-30.09.1934) Народ, які меў сваю дзяржаўнасць, мусіць мець яе зноў… М. Доўнар-Запольскі Крыжамі нашых продкаў нашы землі Пазначаны і гэта-назаўжды. […]...
- БАЛАДА ПЁТРЫ КМІТА (?-1629 або 1632) Нібы з Іерусаліма, з любай Вільні У мястэчка Любча ты вязеш друкарню Па дарозе гразкай, па дарозе […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...
- БАЛАДА ЯНА ЧАЧОТА (7.07.1796–11.08.1847) За вокнамі бібліятэкі Выходзіць світанне з дажджу. Зноў кнігі табе, нібы лекі Ад суму, што поўніць душу, Бо спевы […]...
- БАЛАДА СЫМОНА БУДНАГА (1530-13.01.1593) 1. …І ён у Вашаве, і ён у Парыжы Мог замкаў, маёнткаў сабе накупляць, Але ён друкарню будуе ў […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...
- БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...
- БАЛАДА ЯНА БАРШЧЭЎСКАГА (1790-12.03.1851) Зноў дождж ідзе змываючы сцяжыны, Якімі нам вяртацца ў родны свет, Дзе беларусы ёсць, а ў іх Айчына– Як […]...
- Над перакатнай рэчкаю Як глянь: бярозы свечкамі, Нязманлівым святлом – Над перакатнай рэчкаю, Над ціхім азяром. Юнацтва бессардэчнае Сплыло, нібы паром, Над перакатнай […]...
- Балада пра каханне Праз дрот калючы, Аўчарак іклы, Да болю сцяўшы дыханне, Праз варту, Краты Яно пранікла У лагер смерці, Каханне. За ім […]...
- БАЛАДА КАНДРАТА ШНІПА (1820-1916) …А ты-ляснік і лес-твой панскі дом, Зялёным перапоўнены святлом Шуміць і не дае спакою ўсім Ні чужакам-падпанкам, ні сваім, […]...
- БАЛАДА МІКАЛАЯ РАДЗІВІЛА (ЧОРНАГА) (4.02.1515-28/29.05.1565) Вялікае княства заўсёды з табой Ці едзеш на бітву, ці стомлены спіш. Жыве ў тваім сэрцы шляхетны Нясвіж Напоўнены […]...
- БАЛАДА ФЛЯРЫЯНА ДАНОЎСКАГА (1834-6.03.1903) У чаўне па Нарачы плывеш, Як па небе, у якім святло, Як вада, якой не ведаць меж, Ды не […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ГАРЭЦКАГА (18.02.1893–20.03.1939) Цёмна, цёмна ў родным краі. На крыжах вятрыска грае. Дзе святло? Святла няма. Доўга цягнецца зіма. Нібы воўк, завея […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ГАДУЛЬКІ (17.05.1946-15.06.1993) Нібы воран ляцеў над палямі, Нібы воўк тут шукаў воўчы след, Вершаванымі плакаў слязамі Адзінокі, як неба, паэт, У […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА АСКЕРКІ (1830-11.01.1911) …Зноў крыж прыдарожны дарогу вартуе, А ў садзе і ў свеце шуміць ліставір. Маёнтак, дзе ты нарадзіўся, сумуе, Бо […]...
- БАЛАДА ПІМЕНА ПАНЧАНКІ (23.08.1917-02.04.1995) Ці плачу я, ці пяю, Ці размаўляю з матуляю- Песню сваю, мову сваю Я да грудзей прытульваю. П. Панчанка […]...
- БАЛАДА АЛЬГЕРДА (1296-1377) …Залатая арда залатою не будзе І праз сінія Воды ардзе не прайсці, Бо тут наша зямля, бо тут нашыя […]...
- Ляцелі пахавальныя Ляцелі пахавальныя – Вайне лісты пахвальныя, Што так яна стараецца, Што столькі забіваецца… Ляцелі над Еўропаю, Кружыліся над Азіяй – […]...
- БАЛАДА ІВАНА НАСОВІЧА (26.09.1788-26.07.1877) Там Беларусь, дзе беларус жыве. І не патрэбна Беларусь шукаць, Бо тут яна, як валуны ў траве, Як у […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...
- БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...
- Балада Цячэ з рассечыны бярозавай гаркавы, нібы матчыныя слёзы, празрысты, як бруістая крыніца, сок-крывіца. Мяне даймае стынню вечаровай. …Здаецца, нехта стогне, […]...
- БАЛАДА ГЕНАДЗЯ ЦІТОВІЧА (7.08.1910-20.06.1986) Вецер іграе на струнах бяроз. Сонца на снезе, апошні мароз І ўжо вясна недзе там за лясамі, Быццам за […]...
- БАЛАДА ІВАНА ШАМЯКІНА (30.01.1921-14.10.2004) Жыццё пражыта, нібы зжата жыта, Дзе жніўнае святло, нібы сляза, І поўня ў небе, як свінцовы злітак… Жыццё пражыта, […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ТЫШКЕВІЧА (17.02.1806-13.07.1868) У чаўне, як Ной, па Віліі плывеш І збіраеш Беларусь, каб не знікала Беларусь у пыле і ў палын-траве, […]...