Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш БАЛАДА АЛЕСЯ ПІСЬМЯНКОВА

(25.02.1957-26.04.2004)

Ведайце: калі мяне не стане-
Я ў сваю дывізію пайшоў.
Аляксей ПЫСІН

Мы ідзём праз спёку і снягі,
Праз надзею, веру і любоў.
Як раку трымаюць берагі,
Мы жывём душою між сяброў.

І ніхто не ведае, хто з нас
Першым скажа вечнае: “Бывай…”
Нібы смерць, ляціць за намі час,
Як жыццё, прад намі родны край.

Ты гаворыш: “Будзем доўга жыць,
Як жывуць надзея і любоў…”
Ды за намі, як трава, крыжы
Прабіваюцца з зямлі сярод крыжоў.

Нечаканасць, як агонь, як стрэл,
Праз цябе-і ўжо цябе няма,
Толькі дождж і кветкі на дварэ,
Холад, бы вярнулася зіма.

На пытанне, што гучыць прыцішана:
“Дзе паэт? Дзе Саша Пісьмянкоў?”
Чуецца з нябёс узвышана:
“Ён да Аляксея Пысіна
У яго дывізію пайшоў…”

28.04.2004

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш БАЛАДА АЛЕСЯ ПІСЬМЯНКОВА - Віктар Шніп