Верш ЛАГОДА

Ещё вершы:

1. На ростанках Ты скажы мне, цьма глухая: Доўга будзеш ты ляжаць? Доўга будзе думка злая Сэрца жалем калыхаць? Не шумі ты, лес […]...
2. Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...
3. БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...
4. Ранішняя малітва О, дзень вясёлы, шматгалосы, Ідзеш ты шпаркаю хадой. Пашлі мне ясныя нябёсы І рэчку з цёплаю вадой. Пашлі мне, новы […]...
5. Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
6. Ты не павінна прада мною П. Н. С. Ты не павінна прада мною, Таму віна галодны юр, Які жвіром пячэ і коліць, Шкрабе самотную душу… […]...
7. Слухаю твае вочы Слухаю твае вочы. Яны спяваюць. Я разумею гэту песню. Адчуваю яе мелодыю. Я ўхапіў яе рытм. Сэрца маё адбівае такт […]...
8. Юнацкія ілюзіі Мы ўсе ў юнацтве хочым шчасця, Імкнемся жыць сумленна, чыста. За свае погляды змагацца, Заўсёды быць з душой адкрытай. Але […]...
9. Занадта Няма пра што і гаварыць. Усё такое, як павінна. Усё, усё…Як мае быць. Нідзе залішняга палыну. Не зводзіць сківіцы журба. […]...
10. Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы Сто гадоў ты прагнуў гэтай стрэчы, Сто гадоў чакаў ты гэтых воч, Знаючы, што прыйдзе гэты вечар, Верачы, што будзе […]...
11. Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...
12. Арыгамi Я не ведаю, што будзе з намi, I цi здолею вытрымаць гэта: Думкi складваюцца ў арыгамi – Закаханасцi позняй прыкмета. […]...
13. Што мне зрабіць? Што мне зрабіць, каб Ты жыла? Якія вытрываць пакуты? Баліць і курчыцца душа, і хоча жыць і быць пачутай. Але […]...
14. Мова маіх бацькоў Багацце ад продкаў – родныя словы, Кожны з маленства ужо ганарыцца, Няма прыгажэйшай за нашу мовы, Толькі аб ёй трэба […]...
15. Зоркі жыцця Палохаць павінна аднолькавасць думак, А нас яна вабіць. Не слухаць патрэбна, што іншыя кажуць, А мы проста так Прымаем да […]...
16. Маё крэда Усё праходзіць, бы ўчарашні дым, і што дарэмна сумаваць аб гэтым? Душой бы мне застацца маладым Звычайным незайздрослівым паэтам, Бо […]...
17. А ты ідзі! Дарог у свеце многа, А ты між іх сваю знайдзі. Няхай нялёгкая дарога, А ты ідзі, А ты ідзі!.. Няхай […]...
18. У родным слове той залог спрадвечны У родным слове той залог спрадвечны, Што мы ёсць нацыя, адзіны мы народ. І покуль род не знікне чалавечы, Мы […]...
19. Колькі б не было год за плячыма Колькі б не было год за плячыма, Колькі б я не блукала ў цішы, Беларусь, мая маці, Радзіма, Застаецца заўсёды […]...
20. Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, дзіўная, за каханне! Дзякуй, юная, за любоў! Да былога няма вяртання. Я ж вяртаюся зноў і зноў. He забылася. […]...
21. Пяро Пяро. Рыпець пяро заўжды павінна, Яго няма ў тым віны, Калі прыліпне лускавінай Ганьба хвалебнае маны. Рыпець пяро заўжды павінна […]...
22. Адкажаш! Так болей быць не можа, Так не павінна быць – Абражаць беларусаў, Не даваць ім выбар рабіць, Глуміцца з мовы […]...
23. Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
24. Гэй, адкуль з’явіцца Гэй, адкуль з’явіцца ветру нагадана? Можа, час змяніцца надышоў чаканы? Дзе яго лагода? Можа, ён павее подыхам свабоды?.. Не. То […]...
25. Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Вавілонскую Вежу Адам І няўмольна сальюцца мовы зямлі У адну, няродную нам. І мая […]...
26. Весны жаданне Гляжу у даль, чакаю Я так вясны жадаю Как былі крумкачы, пралескі I сонейка у чыстым паднябессі I гэта моцнае […]...
27. Віншую Віншую ўсіх са святамі, Вясёлымі калядамі, Каб у жыцці Вам шанцавала, І радасці на ўсіх хапала. Я жадаю ўсім пяшчоты, […]...
28. БАЛАДА ІВАНА ХРУЦКАГА (8.02.1810-13.01.1885) Ты з ланцужком прыгожым, залатым Ад імператара гадзіннік маеш. Але ланцуг ніякі не ўтрымае Цябе, каб на радзіму заўтра […]...
29. Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
30. Кахання бог у светлай сіле Кахання бог у светлай сіле Сядзіць між нас. Я п’ю нагбом За вас: прыгожых, добрых, мілых, За ваш стары і […]...
31. Доля мая, ахвярная Ўсё, што павінна – здзейсніцца Што не павінна – не Йсці праз вароты цесныя Наканавана мне Йсці мне сцяжынкай вузкаю […]...
32. Няхай раскажа час мінулы Няхай раскажа час мінулы, Як трэба жыць, пакутаваць, кахаць, Любіць Радзіму, да сяброў быць чулым, Як сваё сэрца трэба аддаваць. […]...
33. Рознае ж Жыцьцё ня прыкрасьці сябрук ня горыччу павінна аздабляцца. і зь вершалінаў дрэў на брук мне не ахвота разьбівацца. У жыцьця […]...
34. Смуткую… Спачуваю Туга. Адчай. Знямога. Скруха. Паблізу – слёзы. Ледзь крані. Не маю сіл навіны слухаць. У смутку… нават камяні. Страшэнны выбух. […]...
35. ***Вячэрняя прахалода *** Вячэрняя прахалода. Спякотлівы дзень, бывай. Няхай адпачне прырода, Бадзенеўскі родны край. Ну, колькі ўжо можна парыць?! А заўтра ж […]...
36. Запыт Я не хачу Вам перашкодзіць. Павінна чыстай быць вада, Дзе песьняроў сьвятых калодзеж. Мо тут залішні буду я? Вы адкажыце […]...
37. Я прыйшоў да цябе Я прыйшоў да цябе на хаўтуры, Ты сканала, маё каханне. Ты прайграла ў першым туры, ты не дажыло да світання. […]...
38. Горкія роздумы Сучасны свет даволі жорсткі, Ў ім жывуць не па сумленні. І гэты досвед вельмі горкі Нам спрычыняе засмучэнні. Няма тут […]...
39. Фальш Чаму ўсё так? Чаму заўсёды? Не ведаю! Усё гэта фальш… К табе даўно не йдуць ўжо ногі, І хто адкажа, […]...
40. Мары чалавека Нехта марыць аб прыгожым, Любым, мілым, дарагім Чалавеку, што прахожым Ён не будзе, а адным У жыцці надзейным сябрам, І […]...