Верш Над Беларуссю дажджы
Над Беларуссю дажджы,
Вецер заходне-паўночны.
Жнівень сваё аджыў,
А студзень – жыць неахвочы.
Асенняму сонцу не вер:
То выблісне, то патухне, –
Нібы ў эпохі намер:
Быць плакальшчыцай ці павітухай?..
На раздарожжы стаіць
Час, як бадзяга прамоклы.
Над лёсам і сёл, і сталіц
Аселі нябесныя кроквы.
Здаецца, вось-вось ападзе,
Абваліцца дах сусветны,
Прыцісне і нас, людзей,
Як гэту зямлю і лета…
Над Беларуссю дажджы –
Хваліцца радыёхваля,
Як весткай, што Гандзі Раджыў
З Артэгам разрадку віталі,
Як з Веліхавым інтэрв’ю
Пра ядзерных зім завіруху,
Як песняй, што ў модным рэвю
Пакуль яшчэ можна паслухаць…
Гарантый няма цяпер,
Гняце няпэўнасці высеў.
Асенняму сонцу не вер
I ў ногі вясне пакланіся…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Назаўжды з Беларуссю Зелень ніў і лясоў, Рэчак сінь і азёр Глыбіню, чысціню – Я у сэрцы нясу Гэту нашу красу, І ніколі […]...
- Дажджы ўжо надакучылі Дажджы ўжо надакучылі… Рыпіце, палазы! Цалуюць твар пякучыя Гарэзы-маразы. Бярозкі ціха журацца, Смялеюць капыты. Ад прадчування жмурацца Вясёлыя сваты. Завеяны, […]...
- Дажджы восені Коліш вострымі абцасамі Кляновы восені дыван, А я падошвамі, як прасамі, Разпрасоўваю валан. Мяне ты раніш словамі, А я стараюся […]...
- Не чакайце, што буду хваліцца Не чакайце, што буду хваліцца Перад іншымі мовай маёй. Хіба хваліцца з лесу крыніца, Што грымотней яна за прыбой? Той, […]...
- Дом Дом Для нас – новы дзень І дзённая зорка першая І дзённая зорка. За лепшае падаецца драбнейшае, апошняя зорка ранку […]...
- Беларускі прадцеча Да 130-годдзя з Дня Народзінаў Янкі Купалы …і ахрышчаным тваёй рукой – прадцечы – ў хвалях роднай мовы пакаленням вера […]...
- Я ўнука вяду ў Маўзалей З высокай нязменнай любоўю Між добрых надзейных людзей Да Леніна крочу ізноў я I ўнука вяду ў Маўзалей. Яго павучаць […]...
- Восеньская Прыпяць Туману сетка кінута нядбайна, Свінцова ў небе стульваюцца хмары, і Прыпяць па-асенняму звычайна Мяне вітае вадзяным гушчарам. Са свістам вецер […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...
- Каляднае Дажджы зімовыя, дажджы калядныя, І лісце чорнае аж да вясны. Ноч сарамлівая, ноч незгасаная, Бярозка мокрая галлём дрыжыць… А там […]...
- Міражы Глядзі, як быццам міражы, Гэта – лістотныя дажджы. Што ўсё сапраўдна, дакажы. Ты абяцаў яшчэ вясной, Што будзем разам мы […]...
- Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...
- Мой боль Мой боль тваім не стане болем. і ў гэту ноч не будзе сон перарывацца стогнам болей з калючых прывідных лясоў. […]...
- Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
- Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...
- Каханьне Я падарунак уручыў Сваёй улюбёнай жанчыне і гаворку прарадчыў У задаволі, не у кручыне. Бо гэту жанчыну я люблю, Зраблю […]...
- In memoria Над Беларуссю Сонца марудна ўстае, I спяшаецца за навалай навала. Адам Міцкевіч паліць Беларускія вершы свае, Каб напісаў іх Янка […]...
- Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
- З Новым 2012 Годам! Вось год у вечнасьць моўчкі адыходзіць, А разам зь ім – праблемы ў нябыт. і кожны лепшага ў гэту ноч […]...
- Затухаюць касьцельныя сьвечкі Затухаюць касьцельныя сьвечкі. Час ісьці – я хачу быць з Табою. Там, за крок, непагасныя спрэчкі – Я ж к […]...
- Калі б сустрэчы нашай час Калі б сустрэчы нашай час, Я ў свой нататнік запісала, Сукенку гэту пад паяс Так часта б я не апранала. […]...
- Узнацкі шлях Узнацкі шлях – Чатыры кіламетры – Мае сябры, Мае дажджы і ветры. Чатыры знакі Над маім сусветам… Шляхі, шляхі, – […]...
- Бясхмарнае неба бязвоблачнай далі Бясхмарнае неба бязвоблачнай далі, Тут птушкі ўранку сонца віталі, Тут жнівеньскі вецер гукаў навальніцу, Каб елкі паскідалі шапкі з ігліцы. […]...
- Няма ні месяца, ні сонца Няма ні месяца, ні сонца – Усё згубілася ў дажджы, Што лье марудна і бясконца, Куды ні глянь, ні пабяжы. […]...
- Дала мне маці гэту мову Дала мне маці гэту мову, Каб не нямым прыйшоў у свет, Дала мне маці гэту мову, Як спадчыну і запавет. […]...
- Пальмы Разложысты атлас Лістоў-далоняў вострых… Яны віталі нас, Як папараці сёстры. Уражвалі ўсе дні Красой недатыкальнай, Сяброўкі цішыні – Задумлівыя пальмы. […]...
- БАЛАДА АЛЬФРЭДА РОМЕРА (16.04.1832-24.01.1897) Хаваецца сонца ў снапах залатых, І жнейкі спяваюць аб днях маладых, Аб юным паўстанцы, што ў бітве загінуў, Пакінуўшы […]...
- Усход сонца На усходзе неба грае Пераліўным блескам, Сыпле золата над гаем I над пералескам. Чуць-чуць дрогне, праліецца Чырвань на усходзе – […]...
- Арэлі Мы паселі на арэлі, Паляцелі праз нябёсы, Сонцу ў вочы паглядзелі, Раскудлачыў вецер косы. Птушкі побач – ім цікава, Але […]...
- Лісцем, распусна нафарбаваным Лісцем, распусна нафарбаваным, Менск закіданы. Колеры сціплых апошніх кветак Стрэнуцца зрэдку. Вецер з імпэтам бамжоў заганяе Грэцца ў трамваі. Я […]...
- БАЛАДА АБ ТАПОЛЯХ Шчыльна таполі шлях абступілі – яшчэ пры Польшчы іх пасадзілі. Дружна віталі кожнага ўчора. і не чакалі: “Звесці пад корань!..” […]...
- Талька Талька – слаўная рачушка, Грунт яе пясчаны, Бераг мяккі, як падушка, Дзірваном засланы. Луг квяцісты па узбярэжжы, А трава як […]...
- Дыпламаваны Баран У адным сяле (не важна – дзе) Хадзіў Баран у чарадзе. Разумных бараноў наогул жа нямнога, А гэты дык дурней […]...
- Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...
- Слава дружбе! Ад прадвеку, як вядома, Праз бары, Палі з гаямі Нас з Літвой яднае Нёман, Даугава – з латышамі. Па-сяброўску, Шчыра […]...
- Я прачнуся Я прачнуся – і гляну ў аконца, Усміхнуся руплівым шпакам, Травам росным, высокаму сонцу, Неба сіні ды зорным шляхам, Воднай […]...
- Сланечнік Мінаюць дні шыхтом бясконцым. Заўжды пад небам маладым Табе – маім быць ясным сонцам, А мне – сланечнікам тваім. Куды […]...
- Горкая гордасць Каралеўскімі замкамі Ганарацца, Саборамі. Мы – зямлёй партызанскаю, Перамогай над ворагам. Нехта хваліцца рознымі Трыумфальнымі аркамі. Мы – аршанскімі соснамі, […]...