Верш Малінаўка
Стулілася ля вёсачкі Малінаўка
Сіротка-яблыня малінаўка.
Пад восень, нібы маці хросная,
Частуе дзетак і дарослых.
А яблычкі – ружаватыя,
Салодка-кіславатыя.
Ещё вершы:
- Белая яблыня грому Белая яблыня грому Чорных cадоў ліхалецця. Яблык яе нікому Не пажадаю на свеце. Голая яблыня грому Жахам жагнала прысмерк. Пэўна, […]...
- Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...
- Каза Заквітнеў ўлетку, наш чароўны гай, – цёплы і духмяны, залацісты рай. Шмат суніцы, кветак розных і маліны, – еш салодка […]...
- Рукі колячы заўжды Рукі колячы заўжды, Маці лён скубла саўгасны, У бабку ставіла снапы, Іх звязаўшы перавяслам. Да саўгаснай МТФ Год пятнаццаць адхадзіла, […]...
- Восень любіць Восень любіць ранкам запаліць цыгарэту заплюшчыць вочы і падумаць пра сваю адзіноту пра тое, што яна – восень кахання восень […]...
- ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ Яблыня лясная шчыра на узлеску Вабіць на знаёмства непадробным блескам. Ў белае сукенцы, жмурацца аж вочы, Выглядае быццам […]...
- Сьпяшайма жыць! Міхасю Скоблу Па дарозе з Гомеля на Менск у лісьцёвым залатым тунэлі хуткасьць набывае новы сэнс, нібы штрых на сьвежай […]...
- Словы продкаў Мне насвішча сіротка-сініца, Напяе булькатаннем крыніца I падкажа пошум сасны Словы даўнія, Словы бабчыны, Словы продкаў далёкіх маіх, Што даўно […]...
- Дзицячыя размовы Дзіцячыя размовы. *** -А мой тата – рэжысёр. -А ў мяне айцец – шафёр. -А мой тата спіць-храпіць. -А майму […]...
- Да вагітнай Ціха ідзеш ты, у нетрах дзіцёнка хадою калышаш, Цёмнай і цёплай яму служыш калыскай цяпер. ————- Дзіцё, што ў коласе […]...
- Яблыня Калісці яблыня квітнела, Ківала кронай маладой. У маі вэлюмам бялела, Гудзеў ад захалення пчолаў рой. Але аднойчы падхапіў убранне Мурожны […]...
- Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...
- Дванаццаць Сакральная лічба дванаццаць, Нам чорным адбіткам лягла. Жалобная лічба дванаццаць, Праз кожнага з нас ты прайшла. Дванаццаць сорваных кветак З […]...
- За сакавіцкімі завеямі За сакавіцкімі завеямі, Нібы за прывіднай сцяной, Ужо вясна махае веямі. I пахне сцяты свет зямлёй. To ціўкне птушачка азяблая, […]...
- Паэма да святога іаана Кармянскага. 8. Вяртанне 8. МАЦі БОЖАЯ, БЛАГАСЛАВі! (Вяртанне) Кожны дзень, нібы верш, – нанова Адкрываю Святое Слова. Сцвердзіць нам Яго ў жыцці – […]...
- Надыходзiла восень няпрошана Надыходзіла восень няпрошана, паглядала ў мой ціхі пакой, не сказаўшы ні слова, устрывожыла, нібы маці сваёю сьлязой. Залівала дарогі нябёсамі, […]...
- Надыходзіла восень няпрошана Надыходзіла восень няпрошана, паглядала ў мой ціхі пакой, не сказаўшы ні слова, устрывожыла, нібы маці сваёю сьлязой. Залівала дарогі нябёсамі, […]...
- Раскіданы зоры …раскіданы зоры маленькімі вачыма па вялікай хаце дзе Сусвету Маці дзетак-немаўлятак цешыць-забаўляе крыламі вятрыскаў у сінечы слізкай па якой спадаюць […]...
- Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...
- …Ты нібы зноў купаешся ў рацэ Нервова ў сне уздрыгвае стыхія. Вартуе месяц зорак чараду. Спакойны плаў, а берагі крутыя. I п’е зара глыбокую ваду. Расце […]...
- Упадзе на тваё плячо Над вёскаю – Дым нахлупам навіс. Паветра – студзяністае, густое. Шарэлым ранкам, нібы сыты ліс, Спіць вецер недзе ў норах […]...
- Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці і чырвоным лістом пакацілася шчасце долу. Ты мне, восень, даруй за жыццёвыя горкія […]...
- Каб у любові ў родным краі жыць Хаця і шмат дзікунства на зямлі, але такое – поўны заняпад: каб маці-птушка крыламі сваймі не бараніла ўласных птушанят. Каб […]...
- Ледзьве відаць яго – Калі свісталі над табою кулі і побач разрываўся ўжо снарад, святыя словы “родная матуля” ты ўспомніў у апошні міг, […]...
- Верш прысвечаны творчасці Янкі Купалы І кожны твой верш, і кожны радочак, Напоўнены шчасцем і цеплынёй, Жыве ў іх каханне аб родным народзе, І думкі, […]...
- Апранулася восень у шалік лістоў Апранулася восень у шалік лістоў, У сукенку пажоўклага свету… Капялюшык з халодна-гуллівых вятроў Пасуе ёй, а мне так нясцерпна… Нібы […]...
- Цвітуць каштаны восенню Успыхнулі зноў каштаны, восень здзівіўшы цветам. Буйна цвітуць каштаны, нібы хаўтуры лету. Свечкі дажджом халодным восень няшчадна тушыць, ветрам пяшчотных […]...
- Тэрарыст, будні дзень Ён глядзіць тэлевізар канал навінаў прэс-сакратар аднае з краінаў прыводзіць лічбы ахвяраў Ён сядзіцць у пыльнай кавярні з кальянам паўтарае […]...
- Якія слаўныя дзянькі! Якія слаўныя дзянькі! Спяваюць птушкі, сонца свеціць. Вясна шыбуе нацянькі Ад першатраўя да суквеццяў. Махне рукамі раз ці два, Нібы […]...
- Акраверш Над зямлёю неба просінь. Астываюць, меркнуць росы. Ты паглядам мілым просіш: “Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..” Шчодры водар думных сосен… […]...
- Сам-насам з Восенню Пані Восень, што са мной вы робіце? Сталасць помсціць маладым гадам. Божа мой — і гэта мне не мроіцца — […]...
- Актавы кахання Руды сітнік. Сіні глей. Сонца, нібы язь паджары. Зелень раскі. Бель лілей. Блякла-шэры колер хмары. Восень, нібы лагапед, вымаўленню вучыць […]...
- Мая Жыткаўшчына Край мой азёрны, ціхі, – Край першароднай красы; Дзе ў двары заходзяць бусліхі, І рогі дараць на шчасце ласі. Тут […]...
- Я – калгасніца Я – калгасніца Маладая, Жыву весела, Ані дбаю. Мае дзетачкі Позна-рана I накормлены, I прыбраны. Сваю Настачку – Дзіцё тое […]...
- Пойня Поўны месяц у небе, Учора прыкрыў зоры, Быццам тое кола, Нібы лодка ў моры. Але калі лодка, – Кола не […]...
- Успамін пра родную хату Хата мая, хацінка – У абдымках яблынь і сліў. Сэрца майго часцінка. Свет, дзе ты іншым быў. З цёплай ласкавай […]...
- Пануе восень Ты сыйдзеш, мабыць, як прыйшла: Туман, балоты, восень… Прысніцца раз, другі вясна Як між чарноцця просінь… Ты знікнеш хутка між […]...
- Пачуцці Я памятаю тую восень, Той цёплы вечар, тую ноч. Сустрэў цябе, і мне здалося, Пайшоў, нібы-то, цёплы дождж. Той дождж […]...
- Як ападае ліст Як ападае ліст, як ападае… Нібы дазволу ў восені пытае. Бывай, галінка гнуткая, бывай! Няхай цяпер цябе галубіць вецер, Салодка […]...
- Я сумую, о як я сумую! Я сумую, о як я сумую!.. Нібы ў сетку злоўлены птах. Павуціну ірву сівую I блукаю па верасах. Дзе ж […]...