Верш Нью-Ёрк
Нью-ёрк –
гэта помнік гарадам
гэта –
ТА-ДАМ
гіганцкая рыба
у якой луска ад зьдзіўленьня
паўстала дыбам
і ўсё што дагэтуль было дымам
знайшло агонь які яго нарадзіў
Пена шампанскага
пераплаўленая ў метал
шкляныя рэкі
запушчаныя ўгару
і тое пра што ня скажаш ксяндзу
тут выкладаеш таксісту
І нават час ідзе з аншлагам
калі пад агульны ох і ах
з чорнага капелюша
хвастаты маг
вымае нью-ёрк
за вушы хмарачосаў
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Матуліна любоў Дзіця! Чаго табе няймецца? Чаму мяне хвалюеш зноў? Ты зразумей: заўжды ад сэрца Ідзе матуліна любоў. І калі, нават, трошкі […]...
- Кароценькія, вушастыя Вось такі бывае хлам… Горай не бывае. Вушы я свае прадам, Хай народ лятае. Чабурашка на татамі, Правадзіў прыём вушамі, […]...
- Такая гаворка От!.. Як прыкра… нават цяжка… Бессаромны, прыкры фас! Ветласць мовы – як сярмяжка, Нібы змылена ў запас! Гэта “тыпа словам […]...
- Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
- Нявыказаннае Ты не скажаш, а гэта важна. Што ж…маўчы – зразумею без слоў… Адміраю…Як лісце бязважка Ападае на восень далоў… Ты […]...
- Палон Прыдзе дзень той, калі ты скажаш мне хопіць… Я не буду спрачацца і працягну далонь… Ты рашуча і цёпла сваёй […]...
- Сумленны грамадзянін Каб быць Сумленным грамадзянінам Трэба вушы заткнуць, Трэба вочы заплюснуць, Трэба рот чымсьці забіць… Абы толькі, Абы толькі Нічога дрэннага […]...
- Крочыш па вуліцы. Дождж Крочыш па вуліцы. Дождж. Смутак. Хмары засланяюць сонца. Ты чакаеш, што дождж прынясе штосьці новае, Здаволіць смагу, змое бруд часу. […]...
- Скарбніца Як шмат гармоніі ў прыродзе, Ўсё ў ёй прыгожа і чароўна. І нібыта па маўлівай дзіўнай згодзе Сваёй чаргой ідзе […]...
- Хто ведае як праміне Хто не ведае, як праміне канец разгубленага свету. арганізована ці не, як баіў тый манах пра гэта? няўмольна жорстка – […]...
- Калі спявае птушка, я маy~чу Калі спявае птушка, я маy~чу… Калі спявае “зорка”, я гняy~люся і нікуды ад глебы не лячу, зусім без летуцення застаюся. […]...
- Канец разгубленага свету Хто ведае, як праміне канец разгубленага свету. арганізована ці не, мо прад свитаньнем будзе гэта? няўмольна жорстка – ў гарадах […]...
- Нацдэмы Мы не з тых, хто шукае цяпла і спакою, калі край наш рабуюць, калі – слёзы й кроў… З тых, […]...
- Фронт малады ідзе (марш) Канцэрт у падтрымку маладых палітвязьняў Лабковіча і Шыдлоўскага адбыўся у сядзібе БНФ. Абвестку аб канцэрце, а потым і нататку пад […]...
- Маё выпрабаванне Што мне рабіць, Як мне быць, З сэрца не хоча яна выхадзіць. Выгнаць ёсць спробы, А выніку нуль, Дайце у […]...
- He спі y ноч, калі рака He спі y ноч, калі рака За грэбляй зашуміць I дождж галінкі вішняка Старанна стане мыць. Калі у завязі тугой […]...
- На Міланшчыне Пасярод лясоў кудлатых, У баку ад мітусьні Над вадой хіліцца хата, Дзе мае праходзяць дні. Калі цемра адступае, Пачынаюць сакатаць […]...
- Шэры Джон і Білі Шпіён У шрамах далоні, Упэўнены позірк, Ен бачыць усіх нас, паверце. Ідзе па пероне Душой у рок-н-роле Паходкаю легкай да смерці. […]...
- Пойце ўголас, вечары Пойце ўголас, вечары, Твар казычце сьпелым вецьцем. Не ставала нам пары, Калі скокі пад павецьцю. Кроплі ўгоман–мокры жарт, Ўкруг хвастатыя […]...
- Помніце, як птушкі грыбнікам высвіствалі Помніце, як птушкі грыбнікам высвіствалі I пра неруш песні на прамень нанізвалі?.. А як пруцца – бачылі – напралом з […]...
- Вось неяк так Вось так адразу нават і не скажаш- Адкуль з’явіўся мне нуды сіндром?… Паўзуць па небе гружаныя баржы- Аблокі, што напоўнены […]...
- Хвіліна маўчання Хто ў вечнасць пайшоў, Таму годы здаюцца хвілінамі. Ды гэта хвіліна, Здаецца мне, Так і для іх Няспешна праходзіць, Звязуючай […]...
- Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
- Гнус На Ангары, а можа й на Урале (Не будзем вызначаць дакладна – дзе, Бо будаўніцтва скрозь у нас ідзе) Цудоўны […]...
- Прытча У горад ішоў падарожнік аднойчы, Убачыў сівенькага дзеда і збочыў. Пытае ў старога:”А не скажаш мне, дзеду, Ці ў горад […]...
- Пагоны На куртцы зорачкі відаць, Бывае дзве ці тры, Як у каго, Чапляюць іх, Каб званне паказаць Ну, а яна – […]...
- Тваіх словаў гарачых Тваіх словаў гарачых Пазбіраю я гукі Каб сцюдзёнаю ноччу Зімою праслухаць. Раскладу па кішэнях Каб заўсёды са мною Былі словы […]...
- Есць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Невядомымі мордамі кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
- Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...
- Пазітыў Я ведаю, будзе поспех! Упэўнены, шчасце насустрач ідзе! Перакананы, ведае ўдача мой паштовы адрас, хто я і дзе! У большасці […]...
- ЯК СПРАВЫ? Мімаходам, мімаволі Цяжка нешта адшукаць, Мусіць толькі ўзнагароду І каханне напаткаць. Напатканне не сустрэча. Узаемнасці няма. Узнагароды і каханне Мы […]...
- Ёсць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Нярускімі мордамі, кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людзей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
- Вырай Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх іду, як калісь, у задуме цяпер я, і ў небе мне звоніць блакітным, высокім сівое […]...
- Буду жыць Я чую, бачу і люблю, А гэта значыць, што жыву… І ў маім сэрцы свет гарыць, А гэта значыць буду […]...
- А птушкі знікаюць А птушкі знікаюць… Не верце Паклёпніцкім слухам такім. На стомленых крылах праз вецер Вяртаюцца з поўдня гракі. Навошта у верш […]...
- Цяжка марыць аб нечым чароўным Цяжка марыць аб нечым чароўным, Сярод бруду ды каляін. Лепей зьнікнуць з настроем самотным, Не пабачыўшы сумных карцін. Можа я […]...
- Каза і мядзведзь Любуюся на твой нумар. Мой ускосны натхняльнік. Мы б маглі пайсці з табой на Каляды. Але не, У мяне такое […]...
- Прытча “Вядро з яблыкамі Купіў сабе маёмасць чалавеча – Вялікі новы дом і сад фруктовы. А з імі атрымаў (ой, недарэчы!) Суседа – і […]...
- Павешаным 1863 года Калі ідуць на абардаж, I поўніць полымя прасцяг Да верху мачты – экіпаж Цвікамі прыбівае сцяг. Даўно здалася – нават […]...
- Трымай за руку мяне, Божа Стаю каля прорвы, трымаеш мяне за руку. Здаецца, адпусціш на хвілю – і ўжо упаду. І быццам усё гэта сон, […]...