Верш У вышыні пустой

Ещё вершы:

1. Вышыні святла Вышыні святла – святыні, Саласпілсы, Хатыні, Крэпасці Брэсцкай руіны, Вы ўжо не толькі ўспаміны, Што душы людскія крояць, А памяць, […]...
2. На вышыні Уздых бяздымнага паветра на вышыні дзве тысячы метраў. Адсюль усе здаецца простым, а не заблытаным, сур’ёзным. Аблокі тут вальсуюць з […]...
3. Паэзія Паэзія… каб застацца Успамінам на сьценах жыцьцёвых, Раздаць па кавалачках сэрца І адрадзіцца новым… Паэзія… каб здолець Сябе адшукаць і […]...
4. Дашкевіч Галіне Мікалаеўне Галіна Мікалаеўна Дашкевіч- Паляшучка родная мая, Ад Турава, Найды і Людзяневіч Паэзія прачулая Твая. Ад крыніц палескіх – чысты голас […]...
5. Плакучая вярба Загінуў недзе ў вайну сыночак. Бядуе маці: – Нашто мне вочы, Каб толькі плакаць век нешчаслівай! Нашто мне рукі, калі […]...
6. Паэт Народа Паэт народа (прысвячаецца Рыгору Барадуліну) Памер паэт, паэт народа якой жыцце сваё аддау народу ен жыу і творчасць усім дарыу […]...
7. Лістапад за астатняй лістотай Лістапад за астатняй лістотай шле паўночных вятроў чараду. Я па снезе, што выпаў употай, да цябе на спатканне іду. У […]...
8. Не, мне не сорамна! Не, мне не сорамна, что я беларус, Бо да шчасця-не такі як усе. Я не выканваю кожны прымус. Мая краіна, […]...
9. Паэт – не проста кроў Паэт – не проста кроў, Разлітая на ране часу. Паэт – не проста самазабыццё Душы ў крыштальных формах гукаў. Паэт […]...
10. Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
11. Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа * * * Памяці Зміцера Сідаровіча Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа. Песня корміць, як хлеб. І ў ліхія […]...
12. Было і ёсьць Было і ёсьць. На гэтым і пакінем. Што будзе потым, Час ісьці далей. Сьляды зьнікаюць, Пад дажджом употай. Зьмяце сьцяжыну, […]...
13. Рэчка Труба І мроіць зноўку прад вачыма; Чыгунка, лес, ускрай лагчыны, Труба, што рэчкай не назваць І водар траў, дзе сенажаць, І […]...
14. З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...
15. Папялушка Магчыма праўда – нос у сажы. Пра гэта ўжо дзясяты кажа. А ты паціху мне на вушка Ласкава шэпчаш: “Папялушка”. […]...
16. У паэта спыталі У паэта спыталі: “Няўжо кожны раз ты з натхненнем на”ты”? Штось не верыцца ў гэта. І не верце, не трэба, […]...
17. Паэт праклёны слаў па тэлефоне Паэт праклёны слаў па тэлефоне… Які паэт? Канешне, не Гамер, Бо тэхнікі такой ні ў Парфеноне, Ні нават на Алімпе […]...
18. Гучыць матыў, няведамы дагэтуль Гучыць матыў, няведамы дагэтуль, Адчайна ў хату просіцца вясна. Ніколі я ня чуў сябе паэтам У сьвеце, дзе паэзія – […]...
19. Там, дзе рачная хваля Там, дзе рачная хваля Цалуе душаў пагляды, І россыпам неба караляў Азёры ў начы апранае, Там, дзе вякуюць ляды, Убраныя […]...
20. Не па-брацку жывём Не па-брацку жывём… Па-дурацку! Душы зайздрасцю сквапнай калечым. Мы – не людзі! Мы – робаты! Цацкі! Дзеці гінуць ад смерці […]...
21. Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...
22. А вершы можна холадна чытаць А вершы можна холадна чытаць. І не прыкмеціць сэрцаў іх біццё, І не заўважыць, як яны кіпяць Жыццём. Не зразумець, […]...
23. Кіруе злосць на свеце белым Кіруе злосць на свеце белым. Кіруе намі, як сляпымі… І ў сэрцы шчыра набалелым Ідуць дажджы слязьмі гаркімі. А нам […]...
24. Але што ж Але што ж… І не йшло ты па роўнаму шляху, А заўсёды сваёй сьцежкай узбоч, Ні з каго не прасіла […]...
25. Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...
26. Схіляю галаву я перад тым Схіляю галаву я перад тым, хто валадарыць над бязладдзем гукаў, хто правядзе вас, як дзіця, за руку у свет, дзе […]...
27. Бывайце здаровы Бывайце здаровы, Бацькавы парогі, Кудою хадзілі Мае белы ногі. Кудою хадзілі Да й хадзіці будуць, Каго я любіла, Да й […]...
28. Маё каханне Маё каханне-птушка легкакрылая, Яно не любіць клетак і замкоў. Маё каханне-песня тая мілая, Што у душы гучыць ўсё зноў і […]...
29. Пасвячаецца Ўладзіміру Караткевічу Бог жыве на Беларусі так казаў паэт ён і сам паэт ад бога Як у цемры свет Непадкупны, незвычайны. За […]...
30. Хоць маё вершаванне – яшчэ не паэзія Хоць маё вершаванне – яшчэ не паэзія, А ўсяго толькі спроба радкі рыфмаваць, Але ўпэўнена: дух, абудзіўшыся гейзерам, І шэдэўрамі […]...
31. Малюеш зоркі сам сабе? Малюеш зоркі сам сабе на ВЕРШЫ. РУ? І тым спрабуеш дасягнуць сусветнай славы? Але ж, дзівак, каго ты хочаш падмануць? […]...
32. Дзьве душы пад адным парасонам Дзьве душы пад адным парасонам. Дзьве душы. І няма болей слоў. Памаўчым аб харошым, вясёлым. І маўчанне зазьзяе сьвятлом. Дзьве […]...
33. Табою Захлябнуцца табою хачу. Апынуцца ў яве дзівоснай. Мой пакуль без апоры плячук. Стаць бы маці з табой. Потым хроснай. Мне […]...
34. Навальничная ноч А сёння ноччу навальніца мяне прыцяла да вакна. Такое і ў сне не сніцца, як мне здалося: я – адна! […]...
35. КУРГАННАЯ КВЕТКА Паэт – дзiця сваёй эпохi… Але ў эпохi запыты свае, Дзе не бывае шлях да мэты лёгкiм, Дзе нiтку лёсу […]...
36. Да 120-годдзя Максіма Багдановіча – Сто дваццаць год – цудоўнейшая дата, – Сказаў культурны дзеяч вінавата. – Ён голас Беларусі ды сумленне, – Сказаў […]...
37. Выдумляла цябе Выдумляла цябе, І ты мне падабаўся. Толькі гэта ня ты, Хто ў думках застаўся. Гэта што? Цяплыня, Сляпых воч вышыня, […]...
38. Заўсёды з любоўю З маленства нас любяць жанчыны, Перш – хлопчыкаў, потым мужчынаў, Спачатку – маці і сёстры, Потым – сяброўкі, Пасля – […]...
39. Пра графаманаў Асуджаны нявопытны паэт: “Звычайны графаман у неспакоі!” Чаму ж яго так вабіць і заве Паэзія нябачнаю рукою? Чаму ў думках […]...
40. Пажаданне дзядоў Ты пажаданне прымі ў сваё сэрца ад нас Табе жадаем каб свет у вачох не згас Каб Рода Дух абудзіўся […]...