Верш Мне сьняцца сны

Ещё вершы:

1. Залатыя калоссі пачуццяў сваіх Залатыя калоссі пачуццяў сваіх, Пажынаў я, у далёкім юнацстве, Прыгажосці шукаў на гэтай зямлі І кахання, як першага шчасця, Ды […]...
2. Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...
3. Калі не мы, то хто? Я спадзяюся на сябе, Ведаю, дзе, як і што. Сёння ўсё залежыць ад нас, Калі не мы, то хто? Мэта […]...
4. Уваходжу ў лета асцярожна Уваходжу ў лета асцярожна, Як да сонных дзетак у пакой. Над зялёнай чабаровай пожняй Матылёў разнакалёрны рой. А над нівай, […]...
5. Ліст да маці Мне барабаніць дробны дождж у шыбу, Лісткі праз фортку падымае вецер. Радкі хвалююцца і скачуць, нібы дзеці, І сын, што […]...
6. Перамога Н – ніхто не забыты І – і нішто не забыта, Х – хавае імёны шыльда граніта, Т – тваіх […]...
7. Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы Ідзём-пайдзем ўдоль вуліцы, Ўдоль вуліцы, ў дзяўчынскі двор, Дзяўчынкі двор на сем акон. – Добры вечар, дзяўчыначка! Ці спіш, ляжыш, […]...
8. Паляванне ідзе на вампіраў, людажэраў, ды іншых… людзей Атрутныя дні І шэрая чэрнь, Смаўжыныя сцежкі, Халодныя пешкі. Паўзе людажэр на рамні У чарзе… І паскудная Ахінае смуга зноў […]...
9. Хiпстары пад помнiкам на аднаименнай плошчы iмя Ленина Насупраць, з новай шыльдай, райпо Правiнцыя жыве сваiмi малымi падзеямi I Хiпстары пад помнiкам на аднаименнай плошчы iмя Ленина Насупраць, з новай шыльдай, райпо Правiнцыя жыве сваiмi малымi падзеямi I не […]...
10. Хмяльны эдэм Быу вечар цемны, нейкі дым. Паверыу у бога я тады. Валокся у дошку пьяны, А тут Пятрусь у дугу з […]...
11. За Ільічом Упарта, цвёрда і натхнёна, Гартуючыся на хаду, Ідзе нястомная калона – I рады я, што ў ёй іду. Яна мільённая. […]...
12. Нашы лісты 1. Нібы лісточак на рацэ – Маё пісьмо у тваёй руцэ… Патоне ён – ці паплыве? Душа мая у ім […]...
13. Ну-ля-Вы-я Ну-ля-Вы-я На Нямізе снапы сцелюць галовамі… Слова аб палку Ігаравым Тысячу гадоў “ідзем на вы”* – аж на Вы адзін […]...
14. Дарога партызанская Дарога партызанская, балоцістая, гразкая, ні ўзлесся, ні прасвета, ні зоркі ў вышыні. Глядзім мы на дарогу: будзь ласкавейшай троху! Лес […]...
15. Сляды выраю Зніклым ценем вераснёвым Адляцела ў вырай ты… Птушка жарсці спапялёнай, Памяць даўняе вясны. З цягам часу дождж і вецер Паабмылі […]...
16. Быць тваёй Не датыкнуцца да палаючага неба, Не дакрануцца да замучанай зямлі, І не адчуць цяпло нямога света, Не зрушыць з месца […]...
17. Размова з сябрам, які абяцаў ды не прыехаў Лактаць гарэлку, гэта вам не мёд А ў адзіноце, быццам як злачынства Звяртаюся сам – насам “Будзь здароў!” Той у […]...
18. Беларусь! У наступленне! Беларусь, ты доўга сніла Сон цяжкі крывавы свой. Час прыйшоў раскоўваць сілы І за волю йсці на бой. Годзе рабскага […]...
19. Я ўжо зусім ня злосны Я ўжо зусім ня злосны. Мой гнеў адпалымнеў. Разьятраныя вёсны Даўно ня сьняцца мне. Ня ходзяць талакою Ні зайздрасьць, Ні […]...
20. Калі хочаш Калі хочаш, дык сам і вылічы, Ці наперад ідзём, ці ўзад? На Лагойшчыне ў вёсцы Жылічы Было некалі дваццаць хат. […]...
21. Мы на зямельцы ўсе шаноўны П. маці. Мы на зямельцы ўсе шаноўны І ўсе па роўнасьці ідзём, Дзе гучыць нам крышталёвы Ды й замаўкае жыцьця […]...
22. Вясновая навальніца Крочыш па ходніку – вецер сцюдзёны Градчаны б’юцца аб твар Крочыш наперад у шлях невядомы Між брудных, шэрых канаў Б’юцца […]...
23. Хоць маё вершаванне – яшчэ не паэзія Хоць маё вершаванне – яшчэ не паэзія, А ўсяго толькі спроба радкі рыфмаваць, Але ўпэўнена: дух, абудзіўшыся гейзерам, І шэдэўрамі […]...
24. Зьнікае люд Зьнікае люд. Зьнікае час. Зьнікаюць тыпажы І сьведкі. Зьнікае ўсё, Што жывіць нас, Сілкуе Непаўторных гэткіх. Аціхне гуд І твой […]...
25. Ці хопіць часу беларусам стаць Ці хопіць часу беларусам стаць жыцця да скону: на роднай мове вольна размаўляць – не біць паклонаў, сягаць на ёй […]...
26. Вярнуцца ў Плісу У вечаровых туманах Каровы з пашы йдуць на голас. Гусьцее змрок. У сьветлых снах Мястэчку сьняцца Вільня й Полацк. Гудуць […]...
27. Маю гонар, бо маю свае карані * * * Вадзіму Клімовічу Маю гонар, бо маю свае карані, маю глебу, з якой прараслі яны ў сэрца, маю […]...
28. Калі каханне абвянчае Калі каханне абвянчае Жаданай згодай маладых, Свайго сумлення не хавае Яно ад позіркаў чужых. А звяжа шлюбам маладая Сябе з […]...
29. А чым яшчэ заняцца ўвосень А чым яшчэ заняцца ўвосень, Калі жыцьцё – ў напрамку дна, Калі зьядае шэрань росы Ды так няўтульна безь віна?.. […]...
30. 1863 Прачынайся! Браток Беларус! зноў Радзіма зняслаўлена, ў кратах, зноў Хрыста прыбіваюць на крыж, чорны страх пасяліўся ў хатах! Мы па […]...
31. Як ты там? Як ты там, за далёкімі шляхамі-дарогамі? Як ты там, у горадзе, дзе пануюць вятры? Я іду да цябе невялічкімі крокамі, […]...
32. Калі выпіша лёс мне мандат Калі выпіша лёс мне мандат, Як было ўжо не раз, на чужыну, Бумерангам вярнуся назад Да цябе, дарагая Айчына. Бо […]...
33. Вось толькі думкі аб вясьне І сьніцца мне лісток асіны, Таполі лісьце залатой. І сьняцца ў чырвані рабіны Уздоўж сьцяжынкі паласой, Якою бегаў да крыніцы, […]...
34. Анты-ЗОЖ Калі ідзеш на краму, А не ў краму, каб прапусіць Па дзьвесце, трыста грамаў І пяцьсот – Тваё сумленне тады […]...
35. Будзем сеяць, беларусы! Хутка вызваляцца гонi З-пад уцiску, з-пад прымусу, Будзем сеяць, беларусы, На ўсход сонца чыстым зернем… Смерць на захад мы павернем! […]...
36. Двухтысячны год Гадоў перажытых не сцерці. Ды новых прыходзіць чарод, А як бы хацелася, верце, Сустрэць мне двухтысячны год. Прыйсці на парадную […]...
37. РАКА ЖЫЦЬЦЯ Аповед часу воды й пяскі Паміж радкоў разгублена чытаюць. А ён, як дзень, сьпяшаецца на схіл І ў цішыні таемнае […]...
38. Зноў пралягла дарога мая да храму Зноў пралягла дарога мая да храму. Хто я? Забыты прапойца? Нязнаны паэт? Ранкам да першай бутэлькi цягнуся у краму, Увечары […]...
39. Смуга На вокнах дзіўныя узоры. Шкло падзяліла гэты свет на звышсьцюдзёнае надвор’е, і на пагодку з цыгарэт. У сенцы дзьверы та […]...
40. Мой сад у снезе па калена Мой сад у снезе па калена Азяб у золь і снегапад… Табе не холадна, Алена? Табе не холадна, Алена? Табе […]...