Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Скнара

СКНАРА

Жарты вам, ды мне не смех.
Жонцы дай на заутра снег.
Бо у рацэпце піша так,
-Ну без снега тут ніяк!
Ідзе вясна – снег днем з агнем,
Есць у суседа за хлявом.
То ж чужое, нельга браць,
Ды аддасць як запытаць.
-Слухай, снег патрэбен мне!!
О-о дэфіцыт то!. Ен у цане!.
-Колькі ж трэба? Не таннее!
-Трэба з коптурам балею.
-Дам на бульбу у абмен.
-Снег узважым, есць бязмен.
-Бы бязхітрасна было,
-За кіло хачу кіло.!
Мяне аж перахапіла
Ад здзіулення твар скрывіла
Узяу бязмен пайшлі за хлеу.
Тут сусед услупянеу.
Снегу шмат было на дні,
Ды праз дождж ен ноччу знік.
-Галава мая дарма,!
-Бо мазгоу у ей няма.!
Ею тут сусед патрос
-Хай бы у хату на нач унес
-Мяне чэрці так “абулі”
Ды сабе пад нос нес дулю
Чырванеу ен то бялеу.
Зыдрыжэу весь і самлеу.
Праляжау у шпіталі месяц,
Нават рукі скласці меуся.

Ахапіла мяне жарам
Калі кошт пачуу ад скнары

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Скнара - Уладзімір Гайдук