Верш Твая жанчына
Кароткі ўзрост ды доўгі лёс
У шматпакутных нашых душаў.
Ты з неба зоркі мне прынёс
На персоленую сушу.
Трымаю ў прыгаршчах я іх,
І ззяюць казачнасцю косы.
У словах мудрасці тваіх
Як дзеўчанём гуляю босым.
У словах сталасці лаўлю
І водар руж, і прысмак кміну.
І ні аб чым больш не малю,
Калі і так – Твая Жанчына.
2013, у кнізе “Пакуль кахаю…” выдавецтва “Чатыры чвэрці”, Мінск
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Мужчына. Жанчына. Чаканне Мужчына. Жанчына. Чаканне. Шуканне. Блуканне. Час. Жанчына. Мужчына. Спатканне. Вітанне. Пытанне. Адказ. Мужчына. Жанчына. Дыханне. Сэрцабіццё. Забыццё. Жанчына. Мужчына. Каханне. […]...
- Твая ўсмешка загаіла душу Я люблю! Як моцна я люблю! Так люблю – нібыта закаханы! Быццам у абдымках прыгарну Да душы твае жывыя раны […]...
- Жанчына – клумбу палiвае Жанчына – клумбу палiвае… Знайшла ў звычайным сваю нiшу. Жанчына, мабыць, не ўяўляе, Што ўдзел актыўны прынiмае У тым, пра […]...
- Глядзіцца ў люстэрка жанчына Глядзіцца ў люстэрка жанчына Нялёгка застацца жанчынай У цяжкі, складаны наш час. Быць вартай увагі мужчыны Хацелася б кожнай із […]...
- Адзінокая жанчына У вялікай кватэры, як у лесе, пустынна. Быццам блізкая зорка, – цыгарэта гарыць. Пазіраю самотна я вачыма пустымі. I не […]...
- Жанчына Жанчына – сасуд бяз дна… Дакладней – Сусвет сусветаў. Сам Бог у яго віна наліў, каб натхняць паэтаў. Заблудзяцца ночы […]...
- Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
- Сівая жанчына стаіць ля крыніцы Сівая жанчына стаіць ля крыніцы, Над ёю плывуць сакавіцкія хмары. I глянуць жанчына ў крыніцу баіцца, Баіцца пазнаць нечаканую старасць. […]...
- Абарона – Твая Краіна Слугі народа сёння шыкуюць. Але нічога – гэта не бясконца, Нібы ворагамі сталіся людзі, Загляне сонца і ў наша аконца! […]...
- Жанчына з сумнымі вачыма Жанчына з сумнымі вачыма, табе пасуе колер здрады… Ад кос світальных вадаспадаў пагляд адвесці – немагчыма. Ты ўсміхаешся скрозь сон […]...
- Мая маленеькая жанчына Мая маленеькая жанчына мая каханая дачуа мая танюткая галінка ты прыгажэеш на вачах Як кветка што была у бутоне аднойчы […]...
- Каб твая ружа расцвiла Ў майго кіта амаль фантан А заўтра болей будзе Як з райскім садам выйдзе зман, То вылью ўсё на грудзі! […]...
- ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...
- Калі б малая кропля раю Калі б малая кропля раю Ў пякельны ўпала чад, То пекла – ў Кнізе я чытаю – Цвіло б, як […]...
- Дачку ў садок жанчына апранала Дачку ў садок жанчына апранала. Пакуль сабрала – збеглі сем патоў. Дзяўчо жалобна енчыла, спаўзала І, сідзячы, была ва ўладзе […]...
- Таемны вобраз тваёй прыгажосці Таемны вобраз тваёй прыгажосці З каханнем глядзіць на мяне заўжды. Жанчына, цябе нарадзіў хтосьці, Жанчына, адна для мяне ў сэрцы […]...
- Так не глядзі Так не глядзі Лаўлю ізноў я позірк твой адчайны, Ды ў сэрцы месца для цябе няма. То быў юнацтва эпізод […]...
- Запавет сыну Не прадаць, не зганьбіць, не пакінуць Роднае і крэўнае ў бядзе. Запавет такі рыхтую сыну, Каб у згодзе жыў сярод […]...
- Жанчына нашага краю Жанчына нашага краю Да паэмы Адама Міцкевіча “Гражына” Змагацца за край быу надзелам мужчыны Усе тое не ёй….не успрымае Гражына […]...
- НОГІ ПРОСЯЦЦА НОГІ ПРОСЯЦЦА З цёплых траў плыве водар мядовы Над прагрэтаю летам зямлёй, Басанож летуценнік вясковы Забаўляе прастору гульнёй. Час чароўны, […]...
- Жанчына і старасць Я стану зоўсім непрыкметнай, Калі ў палон захопіць восень, Калі маршчынкамі адмеціць, Яны мяне састараць зоўсім. Я абкручуся цёмным шалем, […]...
- Калі яна пакідае арган Іграючы ў белым касьцёле, Кахаючыся з ксяндзом, Жанчына марыць у полі Застацца на ноч з касцом. Іграючы штосьці з Баха, […]...
- Салодкі прысмак на вільготных губах Салодкі прысмак на вільготных губах Прымусіў забыцца аб зямлі пад нагамі Адначасова адчуў я і шчасце, і жах З-за таго, […]...
- Твая назаўседы Як артыстка я са сцэны Вершы ўсе адно чытаю. Для мяне асіны сцены, Неба-дах над родным краем. На валун стары […]...
- ТВАЯ ВЯЛІКАСЦЬ С. М. Баюся тэлефанаваць, Каб толькі не патурбаваць Тваю вялікасць. Якія словы мне сказаць, З чаго гаворку завязаць – Цябе […]...
- БЕЛЫ ПТАХ Белы птах робiць плаўныя ўзмахi i губляе свой пух на зямлю. Пух лажыцца – на поплаў, на дахi, Белы пух […]...
- Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...
- Верш на “Н" Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...
- Сьвяточны, старажытны дух калядны Сьвяточны, старажытны дух калядны, Магічны дух язычніцкіх акрас, Смаленьня дух, дух кміну і каляндры, Дух на шасьце падвешаных каўбас, Калісьці […]...
- Жыць хочацца, бадай што, як ніколі Жыць хочацца, бадай што, як ніколі, тым больш любіць, тым больш, калі вясна, тым больш, калі ў цябе дачка на […]...
- Зорны аазіс Ноч ідзе, пастукваючы кіем, Па бязлюднай чуйнай цішыні. Цень двароў, самотныя агні, Крокі, нетаропкія, цяжкія. Там трывожна хмурыцца мужчына, Тут […]...
- Жанчына з мары Цябе ніколі не было. Аднойчы я цябе прыдумаў: Любові запаліў святло Над цёмным непарушным сумам. Здзіўляўся мары, як дзіця. Фантазію […]...
- Лiпы Хутка лiпы адцвiлi. Лiпеня палова праляцела, не вярнуць гэтую пару. Падалося мне, што Мiнск пахне адмыслова: водар хлеба, нешта йшчэ […]...
- ЧОРНЫ ВІР, РАЧНАЯ ПЕНА Распусціла дзеўка косы, Перад святам добрым таньчыць. Моўчкі слухаюць бярозы, Як зязюля горка плача. Чорны вір, рачная пена І кароткі […]...
- Чыстае каханне Хрусталю горнага чысцей Маё бязмежнае каханне. Нябесных зор яно ярчэй, Ад сэрца йдзе замілаванне. Любімы светлы вобраз твой, Хвалюя, душу […]...
- Тое Нітка жыцця, што сукалася ў маі, Туга напнутая, ледзьве ліпіць… Што на зямлі чалавека трымае? Тое, што нельга прадаць і […]...
- Згарым ты і я Згарым ты і я, Не застанецца сажы… Ні справа твая, І не тое, што скажаш. Згарым ды і ўсё, Не […]...
- Успаміны пад язмінам Калі язмін у пачатку лета Квітнець пад вокнамі пачне, Кранае водар гэтых кветак Салодкім болем сэрца мне. З пяшчотай тонкаю […]...
- САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...
- Лета на сене … Ці спалі вы хоць кольвечы на сене? Калі не, то шмат чаго згубілі… Яно-та, канечне, ня белая пуховая пасьцель. […]...