Верш Пацук
Усмешка па твары тваім прабегла,
А ўнутры сядзіць пацук.
Ён нулі там малюе крэйдай
І крыжыкі ставіць у кут.
А ты сядзішь і чакаешь цудаў,
Зусім забыўся як пазбавіцца смецця.
Няўжо ж гэта не вялікая жудасць
Дасягнуць вось так паўналецця?
Прусакоўшчына ў жыцці, сумненні на твары –
Няўжо гэта ўсё, чаго ты шукаеш?
Няўжо ты дазволіш усялякім пачварам
Паквапіцца на ўсе скарбы, што маеш?
Хутчэй адскрэбвай усіх слімакой
І вытраўляй тараканаў,
Каб не было ў жыцці пацукоў
І імі пакінутых расчаравянняў.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Студня Нагнуся над студняю, каб убачыць самога сябе. Глядзяць на мяне з глыбіні то светлагаловы хлапчук, то сівабароды стары, а часам […]...
- Усё ў жыцці заканамерна Усё ў жыцці заканамерна: зіма і лета. Дзень і ноч. І я не маю больш намеру ісці не прама, не […]...
- Забытыя Пакінутых вёсак забытыя рэчы Старэюць дачасна пад пылам гадоў, Чакаюць дарэмна гадамі сустрэчы Пад пошум самотных здзічэлых садоў. Пакінутых вёсак […]...
- Моцна Адразу не адчуць: Цябе падхопіць моц. Дазволіш Варухнуць Нагой па снезе: клоц. Скрыпучы снег заціх, Палёг і спіць даўно. Мне […]...
- Дах зьехаў, ці што? Адкуль зьявіліся казакі? Іх тут ніколі не было. Ці, можа, хтосьці хоча дракі? Ці, можа – так чаго найшло? У […]...
- З нашай біяграфіі А няўжо было ўсё гэта з намі? Даўнімі цяпер здаюцца снамі лапці, хлеб з мякінай – гэта факт, камсамол, калгасны […]...
- Віншаванне Мікалаю і Надзеі Віншаванне Мікалаю і Надзеі Мікола, Надзейка-сынок і дачушка, Хай шчасце дзівоснаю сіняю птушкай, Заўжды вас вітае. Мне б пажадаць вам […]...
- У бясконцасць Пакахаць цябе не пабаюся. Адхіну ў бок роздум і сумненні. Гэта за цябе цяпер малюся, Гэта да цябе лічу імгненні, […]...
- Два сонейка online Між хмарак сонейка смяецца, У чаце піша, як жывецца, Дае парады, суцяшае І кажа: знойдзеш, што шукаеш! А з ім […]...
- Чаго не убачыш вачыма Чаго не убачыш вачыма, Чаго не адчуеш душой, Таго уявіць не магчыма, Бо тое жыве над табой… Як птушка ў […]...
- Перад бурай Што бачу? – ўсё цiха, ўсё спiць пад няславай… Цi ж праўда? – няўжо гэта вораг асiлiў? Няўжо ўсе байцы […]...
- Пупышачка мая (ад ныркі) Мы шмат чаго ў сваім жыцці Фарбуем толькі ў жоўты колер. Мо, гэта ўжо не ў крыві. І сам ад […]...
- Жыццёвы шлях Кожны у жыцці Зробіць нешта сваё, Але што застанецца Пасля яго. Шукаць бяздумные Адказы на пытанні. И не выконваць Ні […]...
- Я так баялася гэтай сустрэчы Я так баялася гэтай сустрэчы. Я думала: яна ўспыхне маланкай з яснага неба ці сцюжна агорне агромністай кропляй. Я так […]...
- Адвернутыя твары Адвернутыя твары глядзяць кожны у сваю далечыню у сваё мінулае у сваю талерку Адвернутыя твары рэдка паварочваюцца найчасцей калі зацякае […]...
- Ноч з анёлам Было: я некалі стаміўся, Прылёг на ложак адпачыць, Заснуў… І раптам… мне з’явіўся Ці госць, ці прывід уначы. Прастора ўспыхнула […]...
- Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
- ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
- Ты прыйшла Ну няўжо ўсё было са мной: Чысты воблік і вобраз твой? Ты прыйшла, як святло ў пакой, У трывогі мае […]...
- Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
- Калмыкову С. Н Калмыкову С. Н. Ці абыякавы і чулы, Ці ўсязнаўца і дурны – Я быў усялякім за мінулым, Ці ж упікаць […]...
- Смуткую Смуткую па жыцці. Жыццю спяваю. На адыходзе песню мне зайграй. Калі на ўсходзе сонца засынае, Мяне за гэта ранкам выбачай. […]...
- Пустое пра пустое …Калі ўсё згарэла да вугля, да попелу перагарэла, І ветрам разносіцца пыл і пясок, адсырэлы, імглісты… Было – і сплыло, […]...
- Вясны сёлета не было Вясны сёлета не было… А ты душою па-над светам Ляціш, як ліст, у небыццё, Дзе ёсць інакшая планета… Дзе ёсць […]...
- Ты мяне навучыў любіць Ты мяне навучыў любіць, Верыць зноў, спадзявацца разам. Гэта штосці большае, чым любоў, Гэта нібы пытанне ўсім адказам. Гэта нібы […]...
- Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
- Я бачыў сум ваш і жалобу Я бачыў сум ваш і жалобу, Ды сэрцу шкода не было. Вачэй былі магутней чары І хараство святлей на твары. […]...
- Прыцісну далонь да высокага грыфу гітары Прыцісну далонь да высокага грыфу гітары, усмешкай на твары адбітак здзіўлення сатру. У кожнай сустрэчы ёсць памяці вечная старасць. …Дванаццаць […]...
- Рабінавы гай Восень, жоўтым крылом не махай, Не ўзляцець табе ўслед за зязюлямі. Я прыйшоў у рабінавы гай. Гай мой ціхі, Як […]...
- Зніякавелы, стаю Зніякавелы, стаю пад купаламі Храма Паэзіі. Пазіраюць на мяне з абразоў прасветленыя і мудрыя твары. Кленчу перад імі – перад […]...
- Марш мільёнаў “Марш Мільёнаў”. На Марш Мільёнаў – з чыстым сэрцам, Мы выдзем разам, грамадоў! Каб адваяваць сваю свабоду, Каб халуям і […]...
- Над Белаю Руссю Над Белаю Руссю – белы снег, Нібыта чыстае сумленне, Нібыта светлае збавенне За самы патаемны грэх. На досвітку запахне снег […]...
- Стаіш на парозе Стаіш на парозе, а я ўсе не веру. Няўжо ты, каханне, пастукала ў дзверы? Няўжо ты прыйшло да мяне нечакана? […]...
- Лавелас Лавелас Сустрэў таварыша па школе, “Ну, як жыццё? – спытаў яго. – Ці зелена ў цябе ў полі? Дабіўся ў […]...
- Сасна шаптала баравая Сасна шаптала баравая, І не аспрэчваў мох балотны: “Шляхоў зваротных не бывае Для тых, хто ў сьвет прыйшоў сьмяротным…” А […]...
- БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...
- Запаволіць свой ход гадзіннік Запаволіць свой ход гадзіннік. Закуру я зноў у адчаі… – Што так мучыш сябе ты, сыне?.. Ну, чаго табе не […]...
- Цi анёл, цi дэман У выблісках дзён хадзіў, блукаў. І тваё паднябессе шукаў, У цемры паўночнай не спаў На пекла прыступкі пазіраў. Не ведаў […]...
- Ляцець Я так люблю ляцець ўніз. У соты раз. Яшчэ. На біс. І колькі ні губляла рыс І позіркаў вачэй, актрыс? […]...
- Адпусці грахі Цяжкія шляхі – сумленныя шляхі, Горшыя шляхі вінаваўца, Паглядзі у твар, Ды адпусці грахі, Сілы адшукай Прыняць і не злавацца. […]...