Верш Згубіла фразу, нібы свет
Згубіла фразу, нібы свет –
І не магу знайсці і ўспомніць.
Уцёк, сарваўшыся, сюжэт,
Растала стрыманая споведзь.
Яна не вырвецца цяпер
Бадзягай – ветрыкам на волю.
І мой невыказаны верш
Ужо не выспее ніколі.
Радкамі ўслых не прагучыць,
Не застанецца на паперы.
Мне б тую фразу прыручыць,
Ды мітусня закрыла дзверы…
18.11.2010
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Простая песня Шыпшына – не ружа, Не руш яе, дружа, Не руш яе, дружа, Не рві, не чапай, Хай тут вось пры […]...
- Бачыць свет Бачыць свет Паліраваным дыяментам… Вось бы! Навучы мяне плакаць З такіх дробезяў, І мае слёзы Змыюць хоць крыху Замёрзлага пылу […]...
- Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...
- Душа, нібы птушка Душа, нібы птушка ў клетцы, Ірвецца яна на волю. У клетцы можна сагрэцца, Ды толькі лятаць – ніколі. Душа нібы […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...
- Не жывы гэты свет, не жывы Не жывы гэты свет, не жывы… Як тапельца, апошнім уздыхам Прагна смокча атрутлівы дым і Прымае яго за малітву… Дагарае […]...
- Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы? калі яшчэ не існавала сымбаля новай веры – планшэта, калі мы не губляліся ў […]...
- Таццяне САПАЧ (Вольга Цярэшчанка жыла ў кватэры Т. Сапач у Гомелі з1988 па 1990гг. Т. Сапач загінула ў аўтакатастрофе каля Вільні 27.10.2010г.) […]...
- Гімн вершу Верш на свабоду з душы маёй імкнецца Радкамі, слоўцамі да вуснаў, а тады… Матулі песняю пяшчотнаю пральецца, Убранствам белым ляжа […]...
- Спазненне Бясснежны снежань – у душы раскол. Прырода адракаецца ад веры. Галее лес, дасюль няўтульна-шэры, Як паруснік, што трапіў на прыкол. […]...
- Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
- Прымала жонка неяк душ Прымала жонка неяк душ… Ужо закрыла кран з вадзіцай, Калі зайшоў у ванну муж Услед – у спёку асвяжыцца. Ды […]...
- Нібы той кот Нібыта той кот Спачатку спужаешся, Потым агледзешся нарэшцэ прылашчысся, Кіпці ўсадзіўшы ў бок. Авалодаеш з часам Усеагульнай увагай, І нібыта […]...
- Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...
- Нібы Індыяна джонс Нібы Індыяна Джонс шукаю патаемназабароненага Але ў адрозненні – толькі попел ад спробаў Спачатку пазбаўлены розум ад фобій, Змагаецца з […]...
- Нібы апалая лістота Нібы апалая лістота Пачуццяў жоўтыя сляды… А побач цемрыва і слота Без той, каго ня бачыў ты… Без раставанняў і […]...
- Вецер выпусціў, нібы са жмені Вецер выпусціў, нібы са жмені, падхапіў зноў і злосна кінуў на халодную шыбіну мокрую лісцяў некалькі. На зямлю ўсё апала. […]...
- Гадзінай шарай, нібы ў Леце Гадзінай шарай, нібы ў Леце, канаў і дол, небасхоў, і раптам – вызарыла ў свеце, я думала, што гэта вецер, […]...
- …Ты нібы зноў купаешся ў рацэ Нервова ў сне уздрыгвае стыхія. Вартуе месяц зорак чараду. Спакойны плаў, а берагі крутыя. I п’е зара глыбокую ваду. Расце […]...
- Сабірала восень Сабірала восень ураджай багаты. Запрашала восень да сябе на свята. Тонкія карункі плёў павук маленькі, Стракацела цудам яблынька-паненка. У сям’і […]...
- Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
- Як кожны крок – нібы па крапіве Як кожны крок – нібы па крапіве, Спыніцца спакушае роспач болю. Згубіўся шлях у сонечным жніве, І невядома, хто б […]...
- Запрашала восень Запрашала восень да сябе на свята Ды збірала восень ураджай багаты. Тонкія карункі плёў павук маленькі, Стракацела цудам яблынька-паненка. У […]...
- Нічога значнага, проста нядзеля Нічога значнага, проста нядзеля, Бязгучна плача мая надзея. Згубіла сонца восенню хмурай, Ураз неба стала такім панурым. Я абяццала сабе […]...
- Паэзіі Лямпы святло разганяе трывожныя змрокі, Аркуш паперы ляжыць на пісьмовым стале. Так уначы абудзіла гуканнем далёкім І падхапіла на крылах […]...
- Мой свет Мой свет, што берагу з маленства, У сэрцы і душы маёй. Нідзе не знойдзеш падабенства Маёй старонцы дарагой. Мая Радзіма, […]...
- Свет мой – Беларусь мая! Мой свет, у якім заўжды жыву, Не супадае з іншым светам Яго, таемна, назаву Пакутнай думкаю паэта. Мой свет гучыць […]...
- Паэту ад рыфмара Прысвячаецца Рыгору Барадуліну Мацуе нас сіла бацькоўскай зямлі. Натхняе нас мудрасць Нябёсаў. (…высокай паэзіі пераліў над урадлівай прозай…) “Прарок у […]...
- Цудоўны свет Цудоўны свет – сузор’е мараў, Надзей i зорак у вышынi, Дзiвосны свет, я ў пажары Шукаю выхад уначы. Адзнач мяне […]...
- Чароўны вершаў свет Чароўны вершаў свет, як таямніца, Нас разам згуртаваў і аб’яднаў. Як быццам у спякоту да крыніцы – Душою я цягнуўся […]...
- ЧУЛЛІВЫ СВЕТ ЧУЛЛІВЫ СВЕТ Як змог ты сатварыць каханне, Прыдбаць хоць некалькі сяброў – Знаць выканаў наканаванне, Дарогу да сябе знайшоў. Суетнае […]...
- Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
- Iсцiна, адвечная, як свет Iсцiна, адвечная, як свет: Шчасце ходзiць толькi ў пары з горам. За надзеяй – боль зняверу ўслед. За пашанай – […]...
- Страчаны свет І ты адчуваеш у апошнім імгненні, Што страціў надзею і страціў любоў, Што страціў, нарэшце, сваё разуменне, Што колер і […]...
- Свет падзялiўся надвая Свет падзялiўся надвая: Свет ДА ЦЯБЕ i свет З ТАБОЮ. Той свет, дзе iснавала я, Быў акрамешнаю iмглою. Свет падзялiўся […]...
- Ранішні свет Дзень кранае за плечы, З вуліцы шум супярэчны, Па шашы лятуць аўто, І цяжка стогне грунт. Ранішні свет ляціць у […]...
- За свабодны свет Ганьба вайне і злосці, Ганьба палоннай долі. Няхай зламае косці Вайне людская воля. Хай будзе мір на свеце І вечная […]...
- Свет блакітна-ружова-зялёны Свет блакітна-ружова-зялёны, Ды ўсё меней у сталасці свят. Паглядзець бы мне ў час заімглёны, Як з арбіты глядзіць касманаўт. Перад […]...
- Як гэты свет, як і сябе, хутчэй Як гэты свет, як і сябе, хутчэй Прыдумаў кожны сам сваё каханне. Адчуўшы шэпту цёмнае дыханне, Бяссонніцу спакушаных вачэй. Страх […]...
- Табе свой свет я аддаю Табе свой свет я аддаю… І Свет, які мяне калісьці страціць. І як адталую ваду Звычайна прыме і не здрадзіць. […]...