Верш Нясецца час кудысьці
Нясецца час кудысьці, змарнела, зчэзла лісце, і недзе у “калісьці” згубілась пачуццё. Згубілася каханне, ласкавыя спатканні і грукат твайго сэрца ля сэрца маяго. Глядзіць панура восень. Яна з сабой прыносіць пачатак Адзіноты у прадонні пустаты. Пачатак Адзіноты адзінай нотай-“Ты”.
Ещё вершы:
- Прыстасаванасць Ад пустаты тваіх вачэй хаваюся за кубкам кавы тваю падробную ласкавасць спрабуючы зглытнуць хутчэй – заесці шакаладам. Ад пустаты тваіх […]...
- Толькі Айчына і Зося Толькі Айчына і Зося – Сёння мне ўцехай адзінай. Сёння мне ўцехай адзінай, Жалю і смутку прычынай. Хто ж за […]...
- Завея Завея у душах правіць бал Ад пустаты і адзіноты. Бо вельмі доўга панаваў У сэрцы прымаразак самоты. І нездарма ўвесь […]...
- Мае сто гадоў адзіноты Мае сто гадоў адзіноты ці мінуць мяне, ці крануць… Пустэча на сэрцы, галеча, адзіноты ахвота не дае мне заснуць. Калі […]...
- Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...
- Яна прыйшла той дзіўнаю хьвілінай Яна прыйшла той дзіўнаю хьвілінай, Калі прамень ужо першы дакрануўся да Зямлі. І сэрца верыць, стане той адзінай. Мы разам […]...
- Яшчэ адна вясна Яшчэ адна вясна …яшчэ адна вясна прыносіць яшчэ адну надзею на тое што жыццё распусціцца быццам першая пралеска што расстане […]...
- Гарлінка Гарлінка. Шызы голуб, галубе, гарлінка мая, Нада мною, каго ты клікаеш? Мабыць тых, каго з нашага роду няма, Мабыць, бацьку […]...
- Я і ты Я і ты, быццам зоркі на небе – толькі разам і толькі стагоддзі. Я і ты, дзве макулінкі ў хлебе, […]...
- У навальніцу Перуны грукаталі ў прасторы пустым, Прыгіналіся долу кусты, I у цёмным прадонні набухшых крыніц Гаслі водсвіты бліскавіц. Мы стаялі ўдваіх, […]...
- Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...
- На белым свеце Народзіны. Крокі. Палёт. І далеч, Дзе мары і сонца. Хвіліна. Гадзіна. Дзень, год… А далей? А далей Бясконцасць. Штохвіля, Штодзень […]...
- Восень прыйшла раптоўна Восень прыйшла раптоўна. Вецер лісты скамечыў… Восень – і плед шыкоўны лёг на імшарын плечы. Восень прыйшла знянацку, як тэлеграма […]...
- Калыша ветрык Калыша ветрык кволыя галіны заснуўшай вішні пад маім вакном… Жыцця – твайго й майго – плывуць хвіліны ў свет, прыцярушаны […]...
- Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...
- А я прагну адно – адзіноты А я прагну адно – адзіноты ў пакоі пустым і настылым без словаў, нібы з кулямёта, без стомы і болю […]...
- САКСАФОН Святочнай залай легла цьмянасць Сабой бармэна не чапіушы У таемнасць павяла каханых А ты здалек разбавіу цішу І я самлеу […]...
- Поры года Гэта восень прыйшла, не спытала, Не чакала нікога зусім. Мне так летніх дзянькоў было мала, Прамачыла дажджом усё сваім. Гэта […]...
- Пошукі Шукаюць хмаркі ў небе той вясны, Адзінай, непаўторнай У цэлым свеце. Я ў роспачы, бо недзе На душы Шукаю адзіноту, […]...
- ПТУШКА КАНЯ Жалобна плача пры спатканні, Як успамін таго, што была. З бялёсай грудкай птушка Каня- Зямлі старой, забытай сіла. І на […]...
- Восеньскія малюнкі Прыціхлая прырода засынае, Прыносіць лістапад спакой. Апошні ліст з галін злятае, Апошні сведка квецені былой. І ў люстры белае вады […]...
- Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
- Я не ў крыўдзе Я не ў крыўдзе Дзякуй, дружа незнаёмы За тваю ацэнку-“дрэнна”. Твой прыём даўно вядомы, Бо чытаецца імгненна. А калі б […]...
- Бярозкавы мары Бярозкавы мары Плывуць аблокі над прыціхлай вёскай, Кудысьці іх халодны вецер гоніць, Плывуць над полем з тонкаю бярозкай, Яна аб […]...
- Дзяўчаці Цябе спаткаў і сам не знаю, Ад сэрца шчырага кажу, Якую, дзеўча, думку маю І спеў аб тым які злажу. […]...
- Няхай Сумуе восень ля парога, Дзяўчынай юнай чырванее. Глядзіць на лецейка з трывогай, Нахай цяплом яе сагрэе. Няхай чырвоныя лісточкі Халодны […]...
- На Вуж рацэ Каляндары Мігцелі лускай І год змяі Поўз ціха ўперад… А ля ракі А ля нагі Мільганула нешта Заміраю… І жоўты […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
- Восені прывіды Восені прывіды. Сонца вадкай назалотай Льецца дахам да зямлі І пхне восень дзень дрымотный За чырвыны небасхіл. Падымае каўнер вечар, […]...
- Сон душы Як сон душы, у роспачы адзінай, Трызненнем восень зачапіла боль… У небе зоркі ходам несупынным Ад веку ў век на […]...
- А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...
- Абдымі мяне, восень, за плечы Абдымі мяне, восень, за плечы Не лісцём, так хоць жа дажджамі, Бо туга мяне болей ня лечыць, А віруе віхром […]...
- Восень. Туман Восень. Туман. Дожджык халодны імжыць – Як сярэбраны сон ці падман. Раса на галінках дрыжыць. Абдымаецца вецце шчыльней, Каб сагрэцца […]...
- Першы лёд А першы лёд пад снегу млівам Трашчыць, як здрадлівы агонь… Дачка ступае палахліва, Спрабуе моц яго нагой. Твой першы лёд […]...
- На апошняй мяжы Як калісьці у Хатыні да хлявоу нас гналі, зарас, зарас мы гінем на сваёй зямлі. І хаця, дарэчы, дваццаць першы […]...
- Патанулі ў шэрані дамы Патанулі ў шэрані дамы, І прысады шэрыя ў тумане… Сярод адзіноты і зімы – Ты прызнач мне новае спатканне, Нагадай […]...
- Даўно агні патухлі ў вокнах Даўно агні патухлі ў вокнах. Усёй мітусні наперакор спакойна месяц мёртвым вокам глядзіць на наш спакойны двор. Як будучыня, нейкая […]...
- Я напішу верш для цябе Я напішу верш для цябе Удзень самотны і журботны. Як сонца ўтопіцца ў вадзе – Я напішу верш для цябе. […]...
- Жывіце шчасліва Жывіце шчасліва Пад Божым прыглядам, Каб быць адпаведным Нябеснаму ладу. Тварыце ласкава Прачыстыя думкі, Сплятуцца падзеі Прыгожа ў карункі Жыццёвай […]...
- Настане і нашай вуліцы тупік Настане і нашай вуліцы тупік, загляне цішыня і ў нашае ваконца, ў пад’ездах стане чутны адборны дамавік, прынаджаны сьвятлом ад […]...