Верш З глыбинь жыватворных

* * *
Дакрануўся раніцы рукою, –
Засьпявала птушкаю яна,
Зазірнула ў вочы мне зарою
І расой ля ног маіх лягла.

* * *
Там, дзе бусьліны клёкат зранку,
Дзе цудны пах духмяных траў,
Дзе ў белых росах палі без падманку
Чакаюць птушыных сьпеваў…
Там!
Дзе пастушок жалейкай маўляе,
Дзе ў чыстых крыніцах жывая вада,
Дзе сонейка промні свае уздымае
І цешыцца імі, нібы немаўля.
Там!..
Са спадчыны роднай,
З глыбінь жыватворных
Там адчуваю сьвятую цяплынь…
Нібыта дзіця, сваё роднае слова
Я адпускаю ў вялікую плынь.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

А цудаў не бывае, не бывае А цудаў не бывае, не бывае, Ды ўваскрасіла іх вада жывая – Матуль жальбу сыны з магіл пачулі, Прынеслі ім […]...

Два сонейка online Між хмарак сонейка смяецца, У чаце піша, як жывецца, Дае парады, суцяшае І кажа: знойдзеш, што шукаеш! А з ім […]...

Яшчэ пацешыць вока журавель Яшчэ пацешыць вока журавель, Што ля дарогі выструніўся годна. He трэба нам за трыдзевяць зямель, Вада жывая – у старонцы […]...

Думкі маці Роднае дзіцятка, дзе ты, чаканая, Дзе ты, дачушка, крывінка няшчасная? Паліш жыццё за кутом з наркаманамі. Толькі б жывая ты […]...

Сонейка і я Сонейка спякотнае – Я тады самотная. Сонейка шчаслівае – Я стала гаварлівая. Сонейка ярчыстае – Я заўсёды чыстая. Сонейка лагоднае […]...

На якіх бы “языцех” размовы На якіх бы “языцах” размовы Пры сустрэчы сябры ні вялi, Мне мiлей беларуская мова – Дзіўны скарб маёй роднай зямлi. […]...

Воблік вады Пакуль бяжыць вада, Датуль яна жывая. Крывяніць дол руда, Як рана нажавая. Хоць двойчы не ўвайсці Ў раку адну і […]...

Ганаруся роднай моваю! Ганаруся роднай моваю! ******************** Мілагучная, Далікатная Поплеч з гуслямі Мова таткава. З сенажацямі Ды з палеткамі Мова матчына У садзе […]...

Ода калодзежнай вадзе Пасля дарог асфальтаваных, дзе хуткасць – найважнейшы бог, крыху шчымліва, незвычайна ступіць на сцішаны парог. Тут, на зацененай верандзе, якая […]...

Каліна Я Табе пакінула сэрца у снягох між лясоў дрымучых, дзе ў палёх немагчыма сагрэцца: дзьме там вецер: халодны, пякучы… У […]...

БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...

Ушчэнт Ушчэнт. Мае думкі разбіліся цалкам ушчэнт. Пазёрства. Прытворства. Няма на зямлі адпачынку. Пабыць бы сабой не стагодде, а толькі хвілінку! […]...

БАЛАДА ПАЎЛЮКА ШУКАЙЛЫ (31.12.1904–14.04.1939) На Беларусі вада з крыві, палеткі з курганоў і крыжоў. Паўлюк Шукайла Ні надзейных сяброў, ні гасціннае хаты У […]...

Я па табе не сумую Я зусім па табе не сумую, Незнаёмы, нязведанны край, А з палёгкаю нават дарую, Што не клічаш мяне ў свой […]...

БАЛАДА ТАДЭВУША КАСЦЮШКІ (12.02.1746-15.10.1817) “Амерыка, бывай! Вяртаюся дахаты!”- Твой голас, нібы чайка белая, ляціць Над пенай хваль, што нібы дым вайны кудлаты Віруе […]...

Сонейка над вёскаю Паднялося сонейка – лепшае із кветак, Матуля лагодненька будзіць сваіх дзетак: “Уставайце хуценька! Дзень святы – нядзелька! Каля самай студзенькі […]...

Адрынуты Дзіця заснула на маіх руках… Яно ляжыць маленькае такое, Але ужо адчуць паспела жах, Адрынутасці боль і сэрца злое. Ласкавы […]...

Мова родная… Беларуская Мова родная… Беларуская… Ты – мая назаўсёды любоў. Не ў лясочку – сцяжыначка вузкая, А – прасторы жытнёвых палёў. Ахіне […]...

Паэма да святога іаана Кармянскага. 8. Вяртанне 8. МАЦі БОЖАЯ, БЛАГАСЛАВі! (Вяртанне) Кожны дзень, нібы верш, – нанова Адкрываю Святое Слова. Сцвердзіць нам Яго ў жыцці – […]...

БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ТЫШКЕВІЧА (17.02.1806-13.07.1868) У чаўне, як Ной, па Віліі плывеш І збіраеш Беларусь, каб не знікала Беларусь у пыле і ў палын-траве, […]...

Нядоўга Збудзецца… Лічы, што ўжо збылося… Год за цэлых дзесяць прамінуў… Голас твой згубіўся ў шмагалоссі, І навечна позірк твой заснуў. […]...

БАЛАДА ВІНЦЭСЯ КАРАТЫНСКАГА (15.06.1831–7.02.1891) Ноч над роднай старонкай царуе, І ты ў чорнай святліцы нікога І ні прымеш і не пачастуеш, Бо ў […]...

Мае правы Я рады, валодаю правам бясконцым I цешыцца небам і роднай зямлёй, I дыхаць паветрам, і грэцца пад сонцам, I твар […]...

Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...

Вада Так, ты вада! Ты чыстая вада, Ты возера, сьвятая ты сьляза, Ты дабрыня, ты залатая мера, Ты міласэрнасьць, ты любоў, […]...

У гэтым полі небу лёгка У гэтым полі небу лёгка, але яшчэ лягчэй вачам. Зайздрошчу, поле, твайму лёсу, непадуладнаму вякам. У вечна юным абнаўленні твае […]...

Размаўляй са мной Размаўляй са мной на сваёй роднай мове, Абдымай мяне шчырымі словамі. Выпусці думкі на волю, Злейся душою з далёкімі зорамі. […]...

Было так радасна і хораша! Было так радасна і хораша! Ты, як агонь, ахапляла горача. Было так дзіўна і цікава! Ты, як вада, мяне абцякала. […]...

Я бываў у далёкіх землях Я бываў у далёкіх землях Намагаўся глядзець ўпярод Толькі ўсё ж прываротным зеллем Зноў да родных вяло варот Зноў іду […]...

Хрышчэнская вада Агонь гарыць у печы зырка. Мароз на вуліцы пячэ. А недзе там, у рацэ глыбока, Вада хрышчэнская цячэ. Вада цячэ […]...

Бярэзінскі біясферны запаведнік Дзе бярозы гамоняць пад вецер, дзе ўначы гудзіць цемны ельнік. Там прыгожы куточак на свеце, чыстых слоў і душ запаведнік. […]...

Дык чаму ж мы занядбалі Дык чаму ж мы занядбалі Нашу мову родную, Па-расейску заспявалі пра долю нягодную. У дзяцінстве размаўлялі мы на мове роднай, […]...

Вяртанне на радзіму ВЯРТАННЕ НА РАДЗІМУ Памяці Максіма Танка Хлопчык тут на белы свет прыйшоў. І ў яго з’явілася тут мара. З поўнаю […]...

Ня верыў я Ня верыў я, што так бывае. Ды міг той вечна сьцерагчы. Рука пяшчотная, жывая Сьцякла паволі па плячы. Адкуль, з […]...

Зямны час Час зямны – вялізная варонка, Ў якой знікаюць ўсе мінулыя падзеі. Чалавек губляецца ў ёй быццам іголка, Знайсці якую немагчыма […]...

БАЛАДА ВАСІЛЯ ЦЯПІНСКАГА (1530-я-1599 або 1600) Евангелле на мове роднай у руках Трымаеш, як цагліну, што ў падмурак ляжа Айчыны Храма, што не […]...

Як надыдзе мой час адыходзіць Як надыдзе мой час адыходзіць І мяне пакладуць у труну – Пасумую адтуль пры народзе І быццё з небыцця памяну. […]...

Клён за туманамі ціха растане Клён за туманамі ціха растане, Ясны твой воблік далеччу стане – Што гэта творыцца толькі са мною?!. Бліжай становішся ты […]...

БАЛАДА ІГНАТА ДАМЕЙКІ (31.07.1802-23.01.1889) У цябе ёсць свой Храм-Беларусь, да якой Ты ідзеш праз паўстанне, вандроўкі, чужыну І святлееш, мацнееш самотнай душой, У […]...

Промні надзей Промні надзей.. **************************** Вясна заранне завітала. Сышлі марозы. І тады Яна зайграла, заспявала І ўсіх пазбавіла нуды. Праменьчык сонца над […]...