Верш Ільвінае
Вы чуеце, як снег кладзецца на
Траву, якой не грош цяпер цана,
А нават нешта меншае? Сцяна
Крышталікаў празрыстых ў тры гадзіны
Накрыла горад белаю прасцінай.
Вы бачыце, як горад пасвятлеў?
Ён стаў нібы высакародны леў,
І галаву сваю ўверх уздзеў,
Ні мітусні няма, ні злосці ў руху –
Стаіць, глядзіць і не пакрыўдзіць муху.
А мухі роем кружацца над ім,
Усё ніжэй, ніжэй, як белы дым
Спускаюцца на льва. Ён стаў сівым,
Яшчэ больш задуменным і павольным,
Здаволены ён цудам навакольным.
10.12.2012
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Дзяўчаты мыюць танк Дзяўчаты мыюць танк Ля Дома афіцэраў. Стаіць герой атак На пастаменце шэрым. Даўно закончан бой, I танк астыў ад злосці, […]...
- Ніжэй Прысвечана апавяданню А. Федарэнкі “Дзікі луг” Ніхто цябе не узгадае, а абміне на скрыжаванні, старэеш за закрытай брамай – канаеш […]...
- Вушка і мушка Забалела ў Тані вушка Ды не спіцца ёй ніяк. -Ты не плач, мая дачушка,- Маці кажа,- а прыляг. Твая мяккая […]...
- Кінутая сядзіба “Кінутая сядзіба” Стаіць хата а над ей Сумна ветры веюць Хмары ходзяць, дождж ідзе Тут ні жнуць ні сеюць І […]...
- Вясновыя матывы Змыла сонца ўсюды снег іржавы, Рамантуюць вуды рыбакі. Як змяніўся горад, – разважаюць Першыя вясновыя шпакі. А начальства звоніць: “Слаба, […]...
- Цар-дуб З даўнейшых дзён Па нашы дні Сярод палескіх гоняў Стаіць цар-дуб і ў вышыні З аблокамі гамоніць. Відзён той дуб […]...
- Першыя сняжынкі Лётаюць, сыплюцца Зоркі-сняжынкі – Белыя, лёгкія, Быццам пушынкі. Роўна так сцелюцца Ў вёсцы і ў полі, Кружацца, кружацца Ціха, паволі. […]...
- Жывёлін Рай Вялікі-вялікі, як Бог, чалавек, Жывёлу сваю даглядае спрадвек, У вочы глядзіць і выказвае ёй: “Спажытак, маёмасьць і парабак мой”. А […]...
- Віцебску Мокрыя вуліцы Горада Віцебска, Як вы падобны Адна на адну! Вецер зрываецца З рову парывісты, Гойдае цёмнаю Хваляй Дзвіну. Горад […]...
- Пагоня Шмат гадоў, шмат стагодзьдзяў таму, Калі ворагі лезьлі да нас, Бралі зброю і йшлі на вайну Ўсе, хто мог тую […]...
- Валацуга Гавань народаў, Горад пад вежай Зноў валацугу вітае віхурам. Валіцца ветах З выцвілай сцежкі Выспаў пагоркаў, Дахаў панурых. Горад-апоўзень, Горад-замежжа, […]...
- Цёмныя ночы восені (Паводле аповесці У. Караткевіча “Дзікае паляванне караля Стаха”) Дзяўчына з дзівоснымі косамі Маукліва глядзіць у камін. За вокнамі – ночы […]...
- Хлебнікаў У наперніку рукапісаў стос Памажы яму, Iсус Хрыстос Цягніком на поўдзень едзе ён Стoлькі дзён мінула, столькі дзён На падушцы […]...
- СЬНЕГАПАД Ноч мінула ў дрымоце мітрэнжнай: Сны – ня сны, нэўратычны каляж. Усьлед сьвінцовая непазьбежна Прыйшла раніца спакваля. Пераймаючы ў ночы […]...
- 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
- Блакіт Блакітным колерам вачэй Расфарбаваў ты раптам восень. У блакітны – свет мой. Ён ярчэй, Чым неба веснавая просінь. У блакітным […]...
- Сейнер “АЛЕНА” Б’ецца ў бераг магутнае мора, Рассыпаецца веерам пенным, I плыве па блакітнай прасторы Белы сейнер з чырвоным “АЛЕНА”. I кігікаюць […]...
- Песня дзьмухаўца Мяне абдымае вецер, Надта кароткім будзе жыццё, Я нават не марыў з’явіцца у вершы, У вершы пра быццё… Нехта глядзіць […]...
- ДРОБЯЗi Люблю цiш хат i iх ваколiцу, Дасцiпны жарт – вясковы люд. Пакуль дабро на свеце водзiцца, Сляды яго шукаю тут […]...
- Ліст Вадзіму-здрадніку Чаму? Чаму Вадзім ты здрадзіў? І здрада гэткая як вілы ў спіну мне была. А сам? Дык быццам белы і […]...
- Месяц Ціхай ночкаю З-за хмар Выйшаў месяц-гаспадар. На зямлю глядзіць ён З неба, Ці ў парадку ўсё, Як трэба? Ці паснулі […]...
- Ашмяны – родны кут Ашмяны – родны кут, наш старажытны горад, Ссівелы мой літвін, паляк і беларус! На ростанях вякоў – ты, як былінны […]...
- Як мы з сябрам па грыбы хадзілі Сядзім на канапе, субота пануе. І раптам мой сябар мне рапартуе: – Ой, як надакучыў мне горад той шэры, Падалей […]...
- CАЛIГОРСК Пабывайце у нас ў Салiгорску! Вы не бачылi цудаў такiх. Ў неба горад узнёсся шахцёрскi Мiж балотаў i пустак былых. […]...
- Жаніх ЖАНІХ Закахауся пеунік у карову муху Усе пяе гукае колькі мае духу Ку ка рэ ку муха я цябе кахаю […]...
- Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
- Уладар невядомага Смага…смага, белы свет у смузе далёка сцежка, за спіной якісьці звер усё грызе, і людзьмі заклаў ён дзежкі. Вочы чырванню […]...
- Люблю Ашмяны Мой горад – Ашмяны, я тут нарадзіўся, І кожны куток твой люблю я да слёз. Табой я, мой горад, заўжды […]...
- Глыбокаму Глыбокаму Наш горад дзверы адчыняе, З шырокай посмешкай усім, Так шчыра ласкава вітае, І зыча мога лет і зім. Гасцям […]...
- Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...
- Гімн Асіповічам Гімн Асіповічам Наш горад, ты для нас з дзяцінства, Як маці і як бацька быў. Ты грэў і песціў нас […]...
- Францішак Скарына Полацк поўны саборным звонам. Душы поўніць нябесным страхам. Ад Сафійкі плывуць іконы, люд на неба глядзіць у жаху. Хтось спяшаўся […]...
- Сонныя цені Мелкі дробат дажджу за акном Будзіць сонныя цені ў пакоі, Па халоднай падлозе паўзком Лезуць ціха сляпыя настроі. Горад моўчкі […]...
- Дзень добры Вам! – Дзень добры Вам! – мае сказалі вочы… Ды ў ледзь прыкметным руху галавы душою неспакойнай я ўлавіў, што нерашучасць […]...
- Белая воля Мы шчыльнымі выйдзем радамі, Як продак-ліцьвін нам казаў. Штандарт бел-чырвоны зноў з намі, Нам волю ніхто не зьвязаў. Нялёгка пакрыўдзіць […]...
- Кружыць бусел вёсачцы Сямёнавiчы прысвячаю Кружыць, кружыць белы бусел Ды над вёскаю маёй. Ён дзяцей чакае мусіць Разам з бусліхай сваёй.. У гняздзечку родным вецер […]...
- Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
- Мая Вільня …Ты кружыш, пятляеш, піліш, ідзеш вузкімі вулачкамі, Выходзіш на шумны Пілес З кавярнямі і банкамі, крамкамі з бурштынам. Пасля крочыш […]...
- Вызваленне Гарматы абвясцілі наступленне. Мы Беларусі неслі вызваленне. Дзень памірае Хмуры, невыносны. Ідзём утрох Пад каравулам соснаў. Як вартавы, Што толькі […]...
- Сівая жанчына стаіць ля крыніцы Сівая жанчына стаіць ля крыніцы, Над ёю плывуць сакавіцкія хмары. I глянуць жанчына ў крыніцу баіцца, Баіцца пазнаць нечаканую старасць. […]...