Верш Непаразуменні
Так і жыццё адгаравалі –
Ты па сабе, я па сабе.
Зязюлі нам адкукавалі
Даўно аб шчасці і журбе.
Я кожны раз пасля разлукі
У мітусні цябе шукаў.
Цягнуліся насустрач рукі,
Але ніхто не сустракаў.
А потым стрымана і посна
Ты мне казала:
“Прабачай.
Спяшаюся, вярнуся позна.
Там, на пліце, гарачы чай”.
Не, я не скарджуся дарэмна
Ні самым блізкім, ні чужым,
Мне нават крышачку прыемна,
Што ты заўжды патрэбна ўсім,
Што не спазняешся ніколі,
Не лічыш тыдняў і гадзін,
А нехта ж кпіць і вочы коле,
Што побач мы, а я адзін.
Нічога так і не змянілі,
А страціўшы, не здабылі,
Сініцу нават не злавілі,
I зніклі ў небе жураўлі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы Такія прыгожыя Людзі і кватэры, Паркі і інтэр’еры. Што тут грошы?! А што ўзвышша Датуль не вырашана? Мастацкі адскі… Анельскі, […]...
- Ён Ён не быў маім прынцам і каханнем не быў самым першым ён быў вельмі дарослым, цынічным і крышачку грубым ён […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Хачу з табой хутчэй спаткацца Хачу з табой хутчэй спаткацца, Збіраю зраніцы валізку, Чакай мяне, буду спяшацца, Матулі напішу запіску Аб тым, што можа атрымацца, […]...
- Нешта на сэрдцы цяжка Нешта на сэрдцы цяжка. Няма спакою ў думках. Я не знахожу шчасьця Нават у пацалунках. Зьбіўся са шляху зямнога, Мушу […]...
- Да яе ?За столькі год знаёмства і сяброўства Той чалавек стаў блізкім для мяне. Калі ў яго на сэрцы гора, То гора […]...
- Сапраўднаму настаўніку Сапраўднаму настаўніку. Быць сапраўдным настаўнікам – праца даволі цяжкая. І не кожны гатоў да канца той сцяжынкай ісці. Аддаваць свае […]...
- Вы звыкліся з думкай, што я акторка Вы звыкліся з думкай, што я акторка; Заўжды ўсміхаюся, вас весялю, Усіх павітаю, падмечу ўсё зорка І чорныя плямы жыцця […]...
- Звяздзе”, “Нашай Ніве”, “Рэспубліке”, “Радыё Свабода” і ВАМ! Прабачце мне, што я спытаю Не афіцыйна, проста так: – Ці праўда, што ўжо дазваляюць На “Бангалор” казаць – “НЕ […]...
- Я цябе прыгадаў В. М. Я цябе прыгадаў Басаногаю, шустраю, тонкай. Пад нагамі рассыпала Раніца зерні расы, І тады, у далёкія тыя часы, […]...
- Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...
- У людзях шчасця не шукай У людзях шчасця не шукай, Знайдзі быцця змест у сабе, Ніколі радасць не гукай, Бо сэнс жыцця ў самім табе. […]...
- Цеплыня… Мяккіх рук цеплыня Цеплыня… Мяккіх рук цеплыня… Чую голас я ціхі, журботны. Пагляджу на яе, і вясна Прасынаецца ў сэрцы гаротным. І нікога […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...
- Бег жыцця Нястрымана бягуць гады, Наша жыццё імкліва ўцякае. Яго нам ўсім патрэбна так пражыць, Каб потым нам шкада яго не стала. […]...
- Зноў пралягла дарога мая да храму Зноў пралягла дарога мая да храму. Хто я? Забыты прапойца? Нязнаны паэт? Ранкам да першай бутэлькi цягнуся у краму, Увечары […]...
- Слова і мова Бывае і так, што слова Будаража ў жылах кроў, Кліча родная мова, Радзімы даносячы зоў. Звычайныя простыя словы Ў кожным […]...
- А што сэрца? Каму яно патрэбна А што сэрца? Каму яно патрэбна, Калі ўсе глядзяць толькі на цела? Калі вочы палаюць дзіўным срэблам, Але ім ўсё […]...
- Усё было: і сон, і парыванне Усё было: і сон, і парыванне, Высокі ўзлёт, і марнасці сіло, I нараканне, і самаз’яднанне. Нянавісці ніколі не было. Нас […]...
- Мне не шаснаццаць Мне не шаснаццаць, ведаеш, мне не шаснаццаць. Я не вар’ятка у чужым каханні. Я не вар’ятка у чужым жыцці – […]...
- Роднасныя душы Ў гэтым свеце грубым і халодным Мы ўсе шукаем роднасныя душы. Даволі цяжка па жыцці прайсці самотным, І дапамога блізкіх […]...
- Я ніколі цябе абдыму Я ніколі не буду тваёй. Гэта праўда. Так будзе. Напэўна. Мо так лепей. Не рушым спакой. Ды навошта? Але ж […]...
- Чалавеку патрэбна не слова Чалавеку патрэбна не слава, А людская увага і ласка, І сардэчнае шчырае слова, І вясёлая добрая казка. Чалавеку патрэбна усмешка […]...
- Змены Штосьці павінна змяніцца, Але не ведаю як. З гэтым нельга мірыцца, Нельга мірыцца ніяк. Штосьці патрэбна рушыць І будаваць наноў: […]...
- Балонка і павага Сабака – чалавеку друг. Што так яно, – даведзена вякамі. Заўжды ён быў у чалавека пад рукамі: Нязменны следапыт і […]...
- БАЛАДА САЛАМЕІ ПІЛЬШТЫНОВАЙ (1718-пасля1760) Ад горада ў горад, з краіны ў краіну У пошуках шчасця жаночага ты Вандруеш, сабе не жадаеш супыну. Супынак […]...
- Наталлі Ізноу дажджы памылі мне дарогу, Маучыць, з рулём у абдымку, Аляксей, Быць можа, дзён нам засталось нямнога, А мы з […]...
- Я змог бы Хвіліны добрыя ў бары Пацягваць піва з нейкай тары, Ды тэніс паглядзець. Прыемна вельмі, але трэба Прызнаць жыццевыя патрэбы, З […]...
- Да мамы Мама! Мамачка! Матуля! Я твой вобраз ў сэрцы тулю. Па жыцці пад час нягодаў Ты дарадчык мой заўсёды. Думкай да […]...
- І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
- На вайне Жыццё бясцэннае заўжды, Жыць вечна нават цешыць мроя, Але ў юнацкiя гады Не шкода аддаваць чужое. Чужы боль сэрца не […]...
- Знайсці выйсце Хмары надзвігаюцца ўначы, Лётаючы па ўсім белым свеце. Жудасна лапочуць крумкачы Ад жахлівай смерці на планеце. Чаму людзі мала так […]...
- Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...
- Перадзімовае Зоркі, вечнасць… Вечар матыльком на плечы… Хутка і вячэра – Мы запалім свечы… Так прыемна побач Перад поўняй поруч… Мы […]...
- Я імкнуся сваё дачыненне Ххх Светлай памяці маці Анастасіі Маркаўны Я імкнуся сваё дачыненне да Высокага духу знайсці. Божа, дай да Твайго ўзвышэння даляцець […]...
- Залежнасць Мая дарога за бацькоўскім домам – Святая сувязь з роднаю зямлёй. На ёй залежнасць вырасла свядома Ад усяго, што блізка […]...
- НЕСУЦІШНАЕ Над згорбленым хмызняком, па-над мітуслівым полем ляціць радок за радком, прасякнуты шчырым болем. Пра боль я кажу таму, што сілы […]...
- Ёсць яшчэ каго бараніць Ёсць яшчэ каго бараніць Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом: П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты. Проста так п’юць ці блізкім назло- […]...
- Максім Багдановіч Так зайздрасна: насіць вянок паэты І мець імя задумнае Максім, Кахаць зямлю з яе жыццём глухім І песняй перавіць юнацтва […]...
- Над бясконцасцю акіяна Над бясконцасцю акіяна Цьмяна ўспыхвае зараніца. Ад бяссонніцы акаяннай Мне да раніцы не адбіцца. Сярод скал бесхацінцам пахілым Адзінота згубілася […]...