Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш МЯЖА ВОСЕНI

Пануры, шэры дзень у голым полi,
Дождж зранку сеe дробны ўраджай.
Здаецца, што цяпер, а можа i нiколi,
Зялёным не пакрыецца аслiзлая мяжа.

У небе птушак хворых адгалоскi
Навеюць сум вакол, а золата рабiн,
Як скарб зямлi ляжыць, ля самай вёскi,
Адмежаваўшыся ад чарнаты галiн.

Дым з цеплынёй запросiць у госцi,
Сядзець ля пячы так цудоўна, добра так.
А дождж над дахамi пяе i просiць восень,
Каб сабiралася шустрэй у дальнi шлях.

Сяргей Брандт, 10.10.2012

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш МЯЖА ВОСЕНI - Сяргей Брандт