Верш Пра надзею
Куляецца надзея ў роспач…
Ператварылася ў злачынцы росчырк…
І дэмакратыі не разабраць
Мне почарк…
Пытанні для чаго і чаму
Так хочацца
данЕсьці мне грамадству…
Чакаць мне моцы не стае
Калі народ паўстане…
І стане зноў
Ён поўным…
Сумленнем, годнасьцю,
Як рэкі поўнаводныя…
Упадаць у акіяны
Грамадзян…
Жывуць што ў шчасьці…
У радасці…
Магчымасьць маюць планаваць
Сваё жыццё…
І САМІ… САМІ кіраваць ім!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Пра што гэта думаюць дрэвы Пра што гэта думаюць дрэвы, У дрэў якое жыццё, іх шум – ад радасці спевы ці, можа, ад болю выццё? […]...
- Мая Радзіма! Ты – ва ўгары! Мая Радзіма! Ты ва ўгары! Спіртны струмень ракой цячэ. І, хоць ужо сінеюць твары, У рот куляецца яшчэ. І ў […]...
- Падаруйце надзею Падаруйце надзею, Хоць бы ўкрыж, на хвіліну, Солі зь белай завеі На падлогу-скарыну. Запаветнае слова Мне ўслых пракрычыце. Сонца-лямпу на […]...
- Я надзею маю адну Я надзею маю адну Што ніяк у душы не гіне Я да восені дацягну I Радзіму сваю пакіну Я паеду […]...
- Тутака ні літасьці, ні веры Тутака ні літасьці, ні веры, А жыцьцё – няўтульная турма, Сектар працы, камера кватэры, Калідор грамадскага ярма. Тут жывуць раптоўна […]...
- Сьнегу чакаем, люляем надзею Сьнегу чакаем. Люляем надзею На сьвежыя песьні, на добрыя дзеі… Бясьсьнежныя вулкі суцешвае верай, Схаваўшы пад маскай фарфоравай, шэрань. Суцешвае […]...
- Неабсяжнасць брыдкай адзіноты Неабсяжнасць брыдкай адзіноты ў шуме і ў назоле мітусні. Золкасць восеньскай агіды-слоты ў квецені бушуючай вясны. Кроплю радасці зап’ю глытком […]...
- След завірухі Слабее зрок. Цішэюць рухі. Пара спакою настае. А след жыццёвай завірухі не растае, не растае. Ляжаць застылыя сумёты, хоць вецер […]...
- Ачышчаюць агонь і вада Ачышчаюць агонь і вада… Мо таму напрадвесні спрадвеку Ручаёў гаманкіх чарада Разлівае блакітныя рэкі?.. А згудзе ў векавечнай красе, Адсвяткуе […]...
- Пра шчасце Быць шчаслівым ў жыцці даволі проста: З сумленнем неабходна згодна жыць, Жыццевым шляхам няўхільна рушыць годна, Сваёй душы спакоем пастаянна […]...
- Уваходзячы ў мора Ах ты, мора, бяскрайняе мора, Столькі хваль – не злічыць на вяку. Я ж пазнаць хачу ў хвалі каторай Свае […]...
- Мая Жыткаўшчына Край мой азёрны, ціхі, – Край першароднай красы; Дзе ў двары заходзяць бусліхі, І рогі дараць на шчасце ласі. Тут […]...
- Клаўдзіі Танцуе “лявоніху” Сьнежная замець. Смуткуе бярозка Ў чаканьні вясны. На вуснах каханай Усьмешка блукае, Мы кружымся ў вальсе – Й […]...
- Знайсці выйсце Хмары надзвігаюцца ўначы, Лётаючы па ўсім белым свеце. Жудасна лапочуць крумкачы Ад жахлівай смерці на планеце. Чаму людзі мала так […]...
- На ростань Ціхі, бязвоблачны вечар, Чэрвеньскі, белы паўзмрок, Вузкія, ломкія плечы, Светлы, загадкавы зрок. Ўецца дарога шалям, Колы сакочуць зноў.. Зноў расстаюся […]...
- Яра!.. Яра!..* Слаўны братні горад Прага! Да цябе любоў, павага – Глыбі Влтавы, высь Градчанаў, Вецер з гор мяккі, вясняны, Чырвань сцягаў, […]...
- Скупыя высокія словы Скупыя высокія словы – Як споведзь, Як роспачы ўздых. Яны – нашай веры аснова. Ня кпіце паблажліва з іх. У […]...
- Калі ёсць права гаварыць А словы я знайду яшчэ. Ды я ўвесь свет пераіначу! Я над радком смяюся, плачу І ноч мая бяз сна […]...
- БАЛАДА СТЭФАНІІ СТАНЮТЫ (13.05.1905-6.11. 2000) Жыццё і сцэна, сцэна і жыццё З’ядналіся, як рэкі ў акіяне, У сэрцы, што праменіць пачуццём Любові да […]...
- Я стаміўся Я стаміўся змагацца сам з сабой Я хачу бачыць твае шэрыя вочы Адчуваць пяшчотны дотык твой Назіраць цябе побач і […]...
- Як прыйдзе мая канчына Як прыйдзе мая канчына, Пакіньце балкон адчынены, Каб меў я магчымасьць душою Пранесьціся над зямлёю – Над Гродняй, Гомляй, Вітэбскам, […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 8 – “Манумент ваяра” Дождж лье, нібы з луба. Жалезнымі струмянямі выбівае шчарбінкі ў скалах. Рэкі, акіяны дажджу шматтоннымі сценамі ўзбіваюць глебу. Шэрасць… Ногі […]...
- Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
- Пустым, бясконцым песням У тваёй песні нямыя словы, і сёння Яны растаялі, як учарашні снег. І атняўся твой язык, і заціхла твая мова. […]...
- Разгарыцца сэрца знічкаю! Ня гаруй! Жыцце ня скончана Пака мы с табою жывы, Пака з нашай галавы Валассё ня абмалочана. Абмалоціць яго лёс […]...
- Якую я абраў, такой іду дарогай Якую я абраў, такой іду дарогай, Каханая адна, мая ты, адзінота, Бягу я ад цябе, хучшэй самога ветра, Але ж […]...
- Якія мы Шукае нехта гонар, каб славіцца Знаходзяць дый сны, што вабяць іх. Дый тое не спадабаецца Апошнім, хто нясе ланцуг Мы […]...
- Уяўнасць Сцежка вузенькая ўецца Ад дарогі к хаце. -Як там вам цяпер жывецца, Бацька мой і маці? Я іду з дарогі […]...
- Выгод паэты на зямлі не маюць Выгод Паэты на зямлі не маюць, Той – замаўчыць. Той – рана упадзе. У Грузіі паэтаў паважаюць I любяць іх, […]...
- Мая Беларусь Я заўсёды табой ганаруся, Беларусь – ты Радзіма мая, Як квітнееш ты – я дзіўлюся, І цябе ўслаўляю я. Я […]...
- Яе імя Ад прыцягнення ночы зорнай На міг свой позірк адарві. Яна паўстане ўся ў крыві, Яна ідзе нямой і чорнай. Гучыць […]...
- ПАХ БЭЗУ ПАХ БЭЗУ Мроіцца бэзам, Юным каханьнем, Маем халодным, Цёплым спатканьнем, Вечарам зорным, Сьпешнай сьцяжынай, Месяцам поўным, Сьціплай дзяўчынай, Ласкай сустрэчы… […]...
- Ластаўкі над акном Радасць у сэрцы зноў Ластаўкаю шчабеча. Ластаўкі над акном Помніцца будуць вечна. Ластаўкі над акном. Мы ім радня таксама, Бо […]...
- Віншаванне да 2017 году Певень бойкі і чубаты, Каб у гэты Новы год. Прыляцеў і сеў ля хаты З поўным кошыкам на плот. І […]...
- Госць Жывуць у небе змалку На лецішчы вятроў – Сястра мая маланка I сумны брат мой гром. Там холад і пустэча, […]...
- Рэкі дзяцінства Рэкі дзяцінства – Самыя глыбокія, Дрэвы дзяцінства – Самыя высокія. Нівы дзяцінства – Самыя шырокія, Сцежкі дзяцінства – Самыя далёкія. […]...
- Маё каханне Маё каханне-птушка легкакрылая, Яно не любіць клетак і замкоў. Маё каханне-песня тая мілая, Што у душы гучыць ўсё зноў і […]...
- Старэе вёсачка карэннем Старэе вёсачка карэннем… Моладзь асядае ў гарадах. Як рыба ў возеры, дурэее Па барах ды па кабаках. Старэе вёсачка, старэе… […]...
- Жах ад той лёгкасці Жах ад той лёгкасці, той неразмытай радасці, як ўся нянавісць да ворагаў б’е па другіх. І неахвота пра баягузаў бандамі, […]...
- Яшчэ большы псіх Жах ад той лёгкасці, той неразмытай радасці, калі нянавісць да ворагаў б’е па другіх. І неахвота пра баягузаў бандамі, гадасці […]...