Верш Як прыспеў час паміраць старому пану
Алесю Беламу
Як прыспеў час паміраць старому пану
Крыкнуў: крупніка нясі, мой слуга адданы!
Той спужаўся: пане мой, крупніка нястача
Можа крамбамбулі ці глинтвейн гарачы?
Перадумаў памираць той пан-небарака:
Ну хаця б налей ты мне з келіха арака,
Потым каб зварылі крупнік, ды гасцей сабралі!
Ды каб нашыя музыкі паланэзы гралі.
З той пары і жыў той пан п’яны ды шчасливы,
Ды й люд яго такой жа, сіні ўвесь як слівы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Пра долю А дзе ж тая добрая доля На гэта Вам не адкажу Сябе адчувая ў няволі У замежжы далёка жыву Калісці, […]...
- Я хачу паміраць для Айчыны Я хачу паміраць для Айчыны За яе быць расьпятым з Хрыстом – У цярнёвых іспытаў часіны Быць яе непагаслым сьвятлом. […]...
- Як мы артыстамі былі Мы п’есы гралі з першай чыткі, У вёсцы шмат было такіх – Ну, што ж, мы ставілі агіткі, Яны даходзілі […]...
- У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
- Палессе За буйнай ракою я бачу Палессе, Хвалюецца сэрца ўнутры. Аднекуль пачуў мілагучную песню: Палесся пяюць жыхары. У вёсцы гучыць паляшуцкая […]...
- Спыняць баяліся нас чэрці і ДАІ Я лётаў неяк з пчоламі ў раі Спыняць баяліся нас чэрці і ДАІ Я зь імі песьні гаманіў Ды медавуху […]...
- З той пары З той пары, Як ты мне падарыла Маленькае сонца – дачку, Параўноўваць цябе Мне хацелася з нівай жывою, Што адведзена […]...
- Мама, дай квяцістай хусткі – Мама, дай квяцістай хусткі? – Вось гарэза-непаседа! I куды ты? – Буду хутка. – Ну а ўсё-ткі? – На […]...
- Паперкi i цукеркi Гучанне музыкі, цудоўнай музыкі. Заплюшчы вочы, мы ўваходзім у павароты на поўнай хуткасці, на цёмнай вуліцы, адчуўшы страх, адразу зразумееш […]...
- Заглянуў я ў вакно туманнае Заглянуў я ў вакно туманнае Да зiмы туманы часцей Запалiўшы лампадку цьмяную Пачынаю чакаць гасцей Мае госцi яшчэ не рушылi […]...
- Фронт малады ідзе (марш) Канцэрт у падтрымку маладых палітвязьняў Лабковіча і Шыдлоўскага адбыўся у сядзібе БНФ. Абвестку аб канцэрце, а потым і нататку пад […]...
- Мы згубілі свайго Песняра Памяці Уладзіміра Мулявіна Мы згубілі свайго Песняра Больш не возьме гітару ён ў рукі Толькі з кожнага сёння двара Яго […]...
- Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...
- Багаж кахання Такі мы сабралі багаж кахання, Што многім за жыццё не назбіраць! Яго нясем з пяшчотай ад світання І нам, канешне, […]...
- Казка пра мурашоў, пчолаў, медведку і чмяля Медведка – Адзіная сведка, Таго як мурашы Спалілі ля шашы Вялізны пачак анашы. А пачак той згубілі пчолы, Яны цяпер […]...
- Нашыя сустрэчы Дарэчы нашыя сустрэчы Анёлам лётаюць па-над Рубонам, Шпацыр, як колакал на вечы, Аркестрам духавым б’е па іконам. Мішэнью сэрца падае […]...
- У вышыні пустой У вышыні пустой трывожна маім самотам. Паэт – гэта той, каго зразумеюць потым. Паэзія – неспакой, што шэпчаш нябёсам употай. […]...
- Мы будзем жыць “Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся. Бывай, смуглявая, каханая, бывай…” Аркадзь Куляшоў, 1928 Цякуць удзячнасці напісаныя словы, Да тых, хто […]...
- Мае Сярэднявечныя прыгоды алкавечныя Варагі мне налілІ у кубак брагі А потым збіценю і мёду ў рог. Так на шляху з вараг у грэкі […]...
- У школе Мастацтваў Целяхан Брыл’янты матчынае спадчыны На спевах й гуках Радаводу У ўтульным Доме год ад году Грануюць таленты ад Бога! Дзе пасялілася […]...
- Гукі звяроў – Што за дзіўны гул і гам На двары пачуўся? Што за гукі чую там – Сам не разбяруся. Нешта […]...
- Заўсёды з любоўю З маленства нас любяць жанчыны, Перш – хлопчыкаў, потым мужчынаў, Спачатку – маці і сёстры, Потым – сяброўкі, Пасля – […]...
- БАЛАДА ЯНА БАРШЧЭЎСКАГА (1790-12.03.1851) Зноў дождж ідзе змываючы сцяжыны, Якімі нам вяртацца ў родны свет, Дзе беларусы ёсць, а ў іх Айчына– Як […]...
- Народныя гулянні Нешта робіцца ня так у Краіне “небарак”:выйшлі увечары гуляць, а вакол АМАПа раць. Толькі селі на метро, як спынілася яно. […]...
- Мыйшчыца посуду Пажылая, вельмі хворая, зьбірае з’едкі ў цэлафанавы пакунак, лагодна ўсьміхаецца, просіць мяне, каб я аддаваў ёй харчовыя рэшткі. Для парасятаў? […]...
- Як Цімох абедаў Ох! Ох! Ох! Натаміўся Наш Цімох. Ох і натаміўся! Ох і нарабіўся! Што рабіў ён, Хочаш ведаць? Слухай: Сеў Цімох […]...
- Паклянёмся любіць наш край! Паклянёмся любіць наш край!.. Паклянёмся, што ў нашыя сэрцы Не ўкрадзецца ні страх, ні адчай, Ні спалох немінучае смерці. Мы […]...
- Дзеці суп варылі Дзеці суп варылі. – Будзе добры, – гаварылі, – От жа будзе Смачны суп: У гаршчок насыплем круп, Пакладзём яшчэ […]...
- Новы год набліжаецца Новы год набліжаецца, Мы чакаем яго. Кожны з нас пастараецца, Каб было усяго, Хоць патрохі-пакрышачку, Чым гасцей сустракаць. Узняць чаркі-кілішачкі: […]...
- МАМА Ў ДЗЯЦІНСТВЕ БЫЛА СОНЦАМ – Мама ў дзяцінстве была сонцам… Мама ў дзяцінстве была сонцам. З яе пачынаўся дзень. Потым акенцам. Яна адкрывала свет. […]...
- Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў – Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў Уціснуў дзед вяроўкаю тугою. Конь адбіваўся злосна ад сляпнёў, Матляў і трос патрэсканай […]...
- Госць Жывуць у небе змалку На лецішчы вятроў – Сястра мая маланка I сумны брат мой гром. Там холад і пустэча, […]...
- Я ведаю – ўсё будзе добра потым Я ведаю – ўсё будзе добра потым, А зараз несканчоны дождж і слота, І ў сэрцы толькі сум і адзінота. […]...
- Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
- Тваё маўчанне Сарваў авацыяў гром У вялізарнай зале. Мне потым усе казалі: “Трымаўся ты малайцом!” Было ў мяне выступіць лепей жаданне, Мне […]...
- БАЛАДА АРШАНСКАЙ БІТВЫ (8.09.1514) Не вясна, ды Крапіўна ля Воршы, Як з палону, ідзе з берагоў. І крыляе над ёй чорны коршак, Бо […]...
- Для А. Б Нават цяжка паверыць, што мы былі яшчэ маладзейшыя чым цяпер што нашая скура была такая тонкая што вены блакітнелі праз […]...
- Італія, Беларусь :0 – Гішпанія :8 Гішпанскі круль Хацеў “пяць-нуль”, Ды нашыя перамаглі – Чатыры нам гішпанцы забілІ! Цяпер хай кожны макароннік Разрэжыць срэбраную сталь! Ды […]...
- Непатрэбнае хутка зьнікае Непатрэбнае хутка зьнікае, А што трэба цяжка знайсьці, Невядома, што замінае – Чалавечым марам цьвісьці. І ў пошуку шчасьця штодзённым, […]...
- Констэбль Калі спыняе вас констэбль (не англійскі) І задае пытанне: э бл., што за крок У вас такі туды-сюды не блізкі!? […]...