Верш Рана

Ещё вершы:

1. Прачнуўшыся рана Прачнуўшыся рана, пайшоў па ваду я Яшчэ на світанні, Сустрэў дя крыніцы бярозку малую, Як некалі раней. Што сталася з […]...
2. Смага Я вады ў Вас папрасіў, І ўжо напіўся, Але “дзякуй” не паспеў Сказаць за ўвагу, Бо не к месцу Ваш […]...
3. Лета маленства Крыніцы, жыта, лес і неба, І многа, вельмі многа сонца! Баравікі пад колер хлеба І павуціна на сасонцы. А часам […]...
4. За хвіліну да сэрца салюта Заставалася хвіліна Пасярод тытунёвага ветра Да сэрца майго аўтаспына, Да таго як замерла паветра, Да таго як замоўклі ўсе людзі, […]...
5. Ізноў прыйшоў я на ускраек бору Ізноў прыйшоў я на ускраек бору – Я тут не быў пасля зімовых сцюж. З прыемнасцю ўдыхаю пах чабору – […]...
6. Ты не глядзі, што рана скроні Ты не глядзі, што рана скроні Заткала інеем зіма. Падай мне цёплыя далоні І ціха поруч сядзь сама. Яшчэ далёка […]...
7. Заранак срэбны Заранак срэбны. А-га-гу! – Навокал ціха, сонна, цмяна… З галля ў ладонь сваю збяру Пух разарваны ад тумана. У шалік […]...
8. Рана есць па мне камы! Стан быў чоткі, так сабе, Пан сабе пляснуў быў водкі Ды прачнуўся ля Чукоткі Па калена ў дрыгве. Ёсць антэна […]...
9. Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць Яшчэ рана, хлопцы, атрасаць На паперу горкія ўспаміны… Халадзее чорная раса На нямецкіх мінах. Слых ад кананады агрубеў, Сонца задыхаецца […]...
10. Чароўны вершаў свет Чароўны вершаў свет, як таямніца, Нас разам згуртаваў і аб’яднаў. Як быццам у спякоту да крыніцы – Душою я цягнуўся […]...
11. Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...
12. Ці заўсёды я з табою буду Ці заўседы я з табою буду? мая радзімая зямля, ці зноў пабачу тую руту? што супакойвала маля. Ці зноў пачую […]...
13. Над бясконцасцю акіяна Над бясконцасцю акіяна Цьмяна ўспыхвае зараніца. Ад бяссонніцы акаяннай Мне да раніцы не адбіцца. Сярод скал бесхацінцам пахілым Адзінота згубілася […]...
14. Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...
15. Настаўніку Стаяць ля маладых гадоў, Ля чалавечага дзяцінства – Вялікі гонар, светлы доўг Настаўніцтва і мацярынства. Спачатку ў сэрцах прабудзі Цягу […]...
16. Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два: Зямля, вада, паветра і трава. Але чаму ж, як вымаўляю іх, Шчымліва перахоплівае […]...
17. Ціхіх рэчак разлівы, вясновыя пацеркі вод Ціхіх рэчак разлівы, вясновыя пацеркі вод… Як стагоддзі таму, новы дзень узыходзіць над краем. Цёплы водар зямлі, і абуджаных птушак […]...
18. Колькі каштуюць вершы? Колькі каштуюць вершы? Цікаўным ведаць патрэбна болей: Напэўна плацяць за вершы многа? Мяне ж цікавіць не кошт, а тое, Якая […]...
19. Ліпень Змешвае ліпень шчодра, Як парфюмер заўзяты, Пахі суніц, чабору І сырадою з мятай. пахне лилеяй белай І шашлыком нярэдка, І […]...
20. ***Напісаўся туману Напіўся туману, нібы сырадою, схмялеў ад настою мядункі і мяты… Чаму ж на душы так балюча і гойна, як згледзеў […]...
21. Крыніца Стаялі ля дарогі тры вярбы, А каля іх струменіла крыніца. Крыштальнае халоднае вады Вандроўнік мог заўжды з яе напіцца. Расказвае […]...
22. Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...
23. Клопаты Ганка сеяла лянок, Прыбірала потым… Нарабіў жа “Огонёк” Дзеўчыне клапоту. Напісаў: “Яна герой У здабытках новых”, Даў на вокладцы сваёй […]...
24. Мая Радзіма – дрэвы ды снягі Мая Радзіма – дрэвы ды снягі. Дзе слёзы, боль. Шыпшына бы святая. Арэшнік, вольхі. Прыцемак тугі. “Лясную быль” тут болей […]...
25. РАКА ЖЫЦЬЦЯ Аповед часу воды й пяскі Паміж радкоў разгублена чытаюць. А ён, як дзень, сьпяшаецца на схіл І ў цішыні таемнае […]...
26. Што можна новага сказаць * * * Што можна новага сказаць у свеце, што стары, як мора? Калі пагас былы азарт, калі прамоўлена так […]...
27. Страшны боль Страшны боль у цэнтры Еўропы Вось ужо больш за дваццаць гадоў, То Чарнобыль забраў у магілу Тысяч многа беларускіх сыноў. […]...
28. Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...
29. Развагі раўнасечнай “свабода волі ёсць на свеце. тра-та-та. ну хоць як мара, а не марная магчымасць таго, што немагчыма” – як з […]...
30. Вясновае Я кветкі першыя збіраю, Бяру пясчотна іх у жменю, І сэрца поўніцца да краю Вясновым ціхім задуменнем. Твар медуніцы, ледзь […]...
31. Для чакання ў мяне ёсць Для чакання ў мяне ёсць Многа летаў і многа зім, Ты мой самы чаканы госць, Ты ніколі не станеш чужым. […]...
32. Ты ўжо сказала мне на ростань Ты ўжо сказала мне на ростань, Як мы стаялі ля крыніцы: – Не буду плакаць і журыцца, – Ты ўжо […]...
33. Валасы Венеры Вельмі многа каштуе здароўе У век цемных думак і гарадоў. Кожны мой подых, заглыная паветра, Трапіць у мяне, застанецца без […]...
34. Няма жыцьця Няма жыцьця… Няма таго, што ўжо было раней. Застаўся шэры ліст, нічога болей, Згубіўся сэнс… Атручанай крыві я абяцаю не […]...
35. Зэльвенская дарога “Кляновы лісток на падвор’ечку разаслаўся. Малады малойчык у дарогу сабраўся. Сеў за сталом, мёду з віном напіўся, У дарожаньку спазьніўся”. […]...
36. Пераадоленне Ад свайго жыцця мы часта патрабуем значна болей Таго што можам ад яго рэальна атрымаць. Патрэбна быць адоранымі вельмі моцнай […]...
37. Ён і Яна Азіралася: Ён бег. I падаў – і тады Яна ўрачыста рагатала, паказвала на райскія сады, крычала: “Закахаю!” – і знікала. […]...
38. Не падлічыць Колькі сілы ў мары, Мы таго не знаем. Кропель колькі ў моры? – Спробуй, падлічы! Цеплыні бясконца Многа так у […]...
39. БАЛАДА ПЯТРА ПРЫХОДЗЬКІ (25.02.1920-30.11.2006) Голас сэрца Айчынай пачуты, І калінавых зорак святло Над зямлёю ў заснежаным лютым Да людзей назаўжды прарасло, Каб і […]...
40. Бездакорнаму быць Бездакорнаму быць і так жыць, як ручай І свабодна, і звонка, і ціха, І жадаць для сябе, і жадаць усім […]...