Верш Ля Маўзалея

Ещё вершы:

1. Трывожна плача фартэп’яна Трывожна плача фартэп’яна Прарочай песняй уначы. Якое дзіўнае “піяна”, Як дзіўна мы з табой маўчым. Можа, яшчэ не разумеем, Што […]...
2. Жаданне Які цудоўны сёння вечар, Зоркі ззяюць у небе начным, Дрэвы ў садзе калыша вецер, А я жыву жаданнем адным, Ізноў […]...
3. Бедныя людзі – бедны народ Узвышалась раней высока Рэч Паспаліта, Хоць і была наша кроў там праліта, Царская ўлада прынесла прыгнет І паляцелі мы ў […]...
4. Паразуменне “Гавары — буду слухаць да рання…” Паразуменне Ты разумееш мяне, Я разумею цябе — Мы гаворым з табой На адной […]...
5. Краіна Начы Мы маўчым, мы зацята маўчым. Нашы душы аблытала плесень… А на поўдзень – краіна Начы, і гурган сёння сімвал Палесся. […]...
6. Зямля, дзе мы жывем Колерам зялёна-квітным, Як абрусам аксамітным, Луг, палі, лясныя скроні, Паўстаюць, як на далоні. Лес ў птушыных галасах, Ўсё, нібыта ў […]...
7. Хлопцы іграюць джаз У маладосці нядоўгі век – ведае кожны з нас. Сумныя жарты рыхтуе лёс, і непазбежны скон… Ды, не зважаючы ні […]...
8. Сумны верасень за вакном Нат не верыцца, што жывём, Жывём добранька да пары… Дожджык дробненькі на двары. Восень сыплецца на зямлю. -Чуеш, сын уста […]...
9. Рыма Пра што пяюць паэты Рыма? Пра лоў драпежны Белавежы. Пужае здобыч погляд сь вежы – Радамі ног прасуюць мэтры. Калі […]...
10. З Мінска я на Маладэчына зноў еду З Мінска я на Маладэчына зноў еду, Нібы ў жыццё з таго вятраючыся свету, Нібы ўсплываючы з праклятай глыбіні, Гляджу […]...
11. Слова на дарогу Ну вось, сынок, ты першы раз – у шлях. Зрабіўся раптам незнаёма-новым: Усхваляваным, дзёрзкім не на жарт. Дазволь жа мовіць […]...
12. Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...
13. Брацця, к агульнаму шчасцю Брацця, к агульнаму шчасцю Трэба жыццё кіраваць. Роўнасць, братэрства і згода Будуць нам шлях асвятляць. Згоднай, вялікай сям’ёю Пойдзем к […]...
14. Дзьве душы пад адным парасонам Дзьве душы пад адным парасонам. Дзьве душы. І няма болей слоў. Памаўчым аб харошым, вясёлым. І маўчанне зазьзяе сьвятлом. Дзьве […]...
15. Вясенні дзень Вясенні дзень расправіў крылы, Як быццам птушка, мякка прызямліўся, Ізноў прырода набірае сілы, Трывожыць нас, каб кожны абудзіўся. І чалавек, […]...
16. Утопія …калі дыхаецца нам адным паветрам, і часам адным жывецца, чаму б чалавецтву – тым, у каго насы “па-” і супраць […]...
17. Заклік Сорамна ня мець грошаў, Сорамна не любіць пыл, Што кідае нам з вамі ў вочы Тэлебачанне з назвай “Мір”. Сорамна […]...
18. Мукі творчасці Гвалтую верш. Ужо другія суткі. І так, і сяк вымучваю паперу. А любаты – нічога-нічагуткі, і абы-што на выхадзе, халера! […]...
19. Жыві гады, жыві стагоддзе Жыві гады, жыві стагоддзе, Чакай, шукай і сустракай, Каб дзень праходзячы ніводзін Жыцьцю дарэмным днём не стаў. Жыві гады, жыві […]...
20. Маркота У гэты дзень ніхто не прыйшоў, Абрыдзела людзям – ніхто не прыйшоў. Сонца не свеціць, істоты маўчаць. Пан лагодна згадаў […]...
21. Раз’ехаліся – разышліся Раз’ехаліся – разышліся… Жывём на розных астравах. І кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
22. Раз’ехалiся – разышлiся Раз’ехалiся – разышлiся… Жывём на розных астравах. i кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
23. Арліны храм. Узмежак беразовы Арліны храм. Узмежак беразовы. I твар сялянкі жытна-верасны. Усё ў адным злілося перазове – Нашэсце грому, ласкі і вясны! Шугнула […]...
24. Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...
25. Мы разам Усё мне аб табе прыпамінае: Шматлікія дэталі, сум і смех, Прыроды з’явы, мне не замінае Адлегласць, бо і ты глядзіш […]...
26. У добры час! Дзень абяцае быць прыгожым – Шчыруе сонца за акном. А на душы ўсё ж трывожна, Бо не адным жывём мы […]...
27. Л. Д Ты даруй мне за тое, што зрэдку Я бываю у доме тваім,- А жывём жа амаль па-суседску, Па асфальце мы […]...
28. ***Ах, Восень Ах, восень, зноў пра густы дбаеш, Тваіх адценняў модных не злічыць! Штогод сваёй руплівасцю здзіўляеш, Сваім жаданнем радасць падарыць. Натомішся, […]...
29. Грымаса Вясёлы ліпень. А не з намі. Чамусьці колецца капа. А мы не ведалі, Не зналі, Што нам не будзе Слоў […]...
30. БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ЧАРНЯЎСКАГА (14.01.1916-22.12.2001) …І прыйшоў ён да нас, нібы слова жывое Апусцілася з неба на нашу зямлю, Дзе адвеку ў пашане сваё […]...
31. Груз успамінаў Радзімы сум На розум лёг Невылечнай тугою… Кароў тых статак, Што прывід з дзяцінства Пахне сырадоем… Бабуля, сустракае што З […]...
32. Ноч асенняя дыктавала Ноч асенняя дыктавала Незнаёмыя вершы мне… Еўфрасіння і Янка Купала Адлюстроўваліся ў акне. Так сабраліся сёння разам На пісьмовым адным […]...
33. У электрычцы Хваліліся сяброўкі дзве ўслых, У электрычцы едучы да Мінска, Аб мовах іншаземных і чужых, Аб веданні іспанскай і англійскай. – […]...
34. Сасна шаптала баравая Сасна шаптала баравая, І не аспрэчваў мох балотны: “Шляхоў зваротных не бывае Для тых, хто ў сьвет прыйшоў сьмяротным…” А […]...
35. Кастрычніцкі салют Грыміць кастрычніцкі салют… Здаецца – гэта гром Аўроры Ускалыхнуў здалёк зямлю. І, ззяючы, спадаюць зоры Пад гулкі, пераклічны залп, Каторым […]...
36. Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...
37. Берагі Крыўі Прысак волі, развеяны ветрам нядолі… Лістападнае шчасце азёрнага края… Мы брыдзем, вязні лёсу і болю, Мы маўчым, скароныя восеньскай зграяй… […]...
38. Ведаем, жывём занадта мала Ведаем, жывём занадта мала, Каб на прыканцы не шкадаваць, Што не ўсё, чым доля нас вітала, З годнасцю мы ўмелі […]...
39. З усім наўкол душою зліцца З усім наўкол душою зліцца, Высока кронай зелянець, I раптам – грымнуцца, зваліцца, Каб непрыкметна спарахнець. I гэта ёсць жыццё, […]...
40. Год Велізарнае мноства хвілінау Правялі Мы у нашым Годзе. Адным цэлым былі – былі упоразнь Каму ж дзякаваць што ты са […]...