Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш КРАСУНЯ-САМОТА

Красуня-Самота, жыццё – адзінота,
сляпая надзея, што ў стоптаных ботах
блукае па цемры. Навокал – балота,
і нейкія стогнуць там, выюць істоты.
Самлела душа ад халоднага поту.
Мо збегчы? Я збегну. А што будзе потым?..


Верш КРАСУНЯ-САМОТА - Павел Надольскі