Верш У травеньскую ноч
Прахалодай травеньскай ночы
Пацалуе ветру крыло…
Ты расплюшчыш на досвітку вочы
У абдымках, каго не было…
А назаўтра спатоліўшы прагу
Глеба водарам росных дажджоў
Нагадае пра Памяць і смагу
І пра траўня начного крыло…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Пяшчота траўня Пяшчотай траўня ахутаюць анёлы, За даляглядам водарам абдымуць росы… І бліскавіцай завітаюць крозы – Ушчэнт спаліць мінулае і слёзы… Нябачны […]...
- Зялёныя вочы травеньскай ночы Зялёныя вочы травеньскай ночы, У прыцемках белай акацыі сноў… Ня бойся знянацку удалеч пакрочыць, Ня бойся сустрэцца з пачаткам наноў. […]...
- Янот і Рагвалод Прыйшоў янот Прынес ён піва Маркі “Рагвалод”, Бутэлька каштавала васемсот рублёў, Была як дзіва і народ кахала. Разліў напой у […]...
- Зялёнае воблака на рынку Бярыце, людзі, – я вам прывёз Вятры, травінкамі закалыханыя. Вось перад вамі паўнюткі воз Салаўіных песень, што з лугу сабраныя. […]...
- Вітае восень Вітае восень прахалодай ды вільгаццю цмяных начэй, лістотай рознакаляровай, тужлівым позіркам вачэй. А мне так гэта даспадобы! Хай зледзянелы вецер […]...
- Ваша Ягамосць Ах, обмануть меня не трудно, Я сам обманываться рад. А. С. Пушкін Рэдкія стрэчы – лёс спракавечны: Позна сустрэліся ў […]...
- ПАХНЕ ХЛЕБАМ ПАХНЕ ХЛЕБАМ Пахне хлебам, Тут, за далёкай заставай, Думкамі – пад бацькоўскім небам, У дзяцінстве, якое там бавіў. Пахне хлебам, […]...
- Колькі мар лагодных патанула з дзяцінства Колькі мар лагодных патанула з дзяцінства. Хто паверне надзею маю ў сябе? Хто закрые мне вочы на ашчацінства душ тых, […]...
- БАБСКАЕ СВЯТА Ад каго мне на вочы сорам? Ці ад жонак не адбіваюць? А мне быць з ім – калекам ці хворым, […]...
- Старонку за старонкаю ў вечнасць Старонку за старонкаю ў вечнасць Мой каляндар адлічвае гады. Па ім звярае час і чалавецтва. Усяму мяжа, і я іду […]...
- Імкненне Мелодыку вачэй На працягу стагоддзяў Алоўкам дзён-начэй Мастак сабою поўніў. Ён маляваў партрэт Без рысаў і аблічча, Бязмоўнасцю мальберт Дапісваў […]...
- Усё было: і сон, і парыванне Усё было: і сон, і парыванне, Высокі ўзлёт, і марнасці сіло, I нараканне, і самаз’яднанне. Нянавісці ніколі не было. Нас […]...
- Бывайце здаровы Бывайце здаровы, Бацькавы парогі, Кудою хадзілі Мае белы ногі. Кудою хадзілі Да й хадзіці будуць, Каго я любіла, Да й […]...
- Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...
- …а калі на гарышчы жніўня А калі на гарышчы жніўня вераснёвыя пожні заззяюць таямнічым святлом сонцаліўня барвай зжытага некалі траўня У расхрыстаных душах наўкола у […]...
- Неруш Рыгору Барадуліну Расчаруюся ад шашы, І у лес напрасткі пакрочу. Адшукаюць адразу вочы Некранутыя спарышы. Неабдымнае — не абняць, Не […]...
- Ёй Толькі дзве ночы… І толькі гэтыя вочы Мяняюць усё, Да чаго розум так напружана крочыць… “Не збочыць…”, – чую голас […]...
- Арэлі Мы паселі на арэлі, Паляцелі праз нябёсы, Сонцу ў вочы паглядзелі, Раскудлачыў вецер косы. Птушкі побач – ім цікава, Але […]...
- Залаташвачка Мне набяжыць цяплынь на вочы, Калі на памяць наляціць: Машынка швейная стракоча, Ў руках іголка мільгаціць. Свайму малому чалавечку, З […]...
- Спачуваннем справы не паправіш Спачуваннем справы не паправіш. За дваіх прыму яго адна, Толькі гукі чорна-белых клавіш Памяць рвуць мне з ночы да відна. […]...
- Скрып веснічак бацькоўскага парога Скрып веснічак бацькоўскага парога, Кашлаты дуб-магутны ўладар. Для гэтага спатрэбіцца нямнога, Каб мне з дзяцінствам стрэцца твар у твар. Цяплом […]...
- He бывае ў вайны эпілога He бывае ў вайны эпілога – Памяць чорна заносіць крыло. Замест поля – дзічэе аблога. Божа мой, як усё зарасло! […]...
- Мы развіталіся з табой Мы развіталіся з табой у ясны сумны дзень, Мы вышлі з кватэры, вярнуліся зноў. Прыметы дрэннай лёг сумны, чорны цень, […]...
- Калі лісце над крыжам пажоўкне Калі лісце над крыжам пажоўкне гэта будзе, напэўна, субота. дзень, калі ад сусвету ты вольны і як восень – безабаронны […]...
- Адлятаў у вырай Адлятаў у вырай Прахалодай вечар, Змрок гайдаў ледзь травы Перазвонам рос, Як табе ў каханні Я прызнаўся шчырым, Пасцяліў пад […]...
- Асенняя непагадзь Гарызонт сасоннікам расчэсвае Ветрам раскудлачаныя хмары, Залівае лістапад яшчэ свае Ўчора палымнелыя пажары. За акном ні проблеску, ні просіні, І […]...
- Палы анёл Знянацку, апаліўшы крылы небам, Анёлак знічам да зямлі зляцеў… І цалавала яго глеба, І вецер атуліць хацеў Ад чорнай хмары […]...
- Залівае кроў крыло слабое Залівае кроў крыло слабое, Як віно абрус у час застольны… Адпусьці мяне, але з сабою, Я хачу з табою чуцца […]...
- Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
- Словы прысягі Абяцаю – праз стому, праз ветры лiхiя Крочыць мужна, жыць чэсна i горда. Свет стары ўжо, i клятвы – старыя, […]...
- Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
- Не ўсе збылося, жыцце адбылося Не ўсе збылося, жыцце адбылося… Рэальнасць і памяць пераплялося! Навошта нахлынула? Сэрца параніць? Ускалыхнула юнацкую памяць! Усе адбылося і шэпча […]...
- Калі гляджу на неба сінь Калі гляджу на неба сінь – Прыпамінаю твае вочы. Калі гляджу на твае вочы – Прыпамінаю неба сінь. Угледжу ледзь […]...
- Вы зблыталі мяне са мной Вы зблыталі мяне са мной. Абраны Вамі ў гэтай зале Не столькі я, а болей той, Каго Вы некалі кахалі. […]...
- У вышыні пустой У вышыні пустой трывожна маім самотам. Паэт – гэта той, каго зразумеюць потым. Паэзія – неспакой, што шэпчаш нябёсам употай. […]...
- Вясковы верасень …У вёсцы ціха. Імжыць-церушыць верасьнёўскі дождж. Нехта, нягледзячы на слоту, яшчэ шчыруе-капае бульбу… Куры, нарэшце, атрымалі волю – дапушчаны пасьвіцца […]...
- Ёсць яшчэ каго бараніць Ёсць яшчэ каго бараніць Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом: П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты. Проста так п’юць ці блізкім назло- […]...
- Не шкадуйце сябе ад нягод *** Ледзь трымаецца зброя надзей на спавітых пачуцьцямі снах. Колькі з сэрцам разьбітым людзей і з пустымі вачыма? О, жах! […]...
- Стэарынавая свечка Яна ка мне прыйшла не з добрай казкі, Не з ёлкі у агнях пад Новы год, Гарачыя аладкі з яе […]...
- Вераснёвы сум Пакуль не замялі зімовыя завеі мінулых летніх дзён апошнія сляды, сустрэнемся ізноў на восеньскай алеі, бо з будучыні мы не […]...