Верш Пакрысе ападае лістота

***
Пакрысе ападае лістота,
Пад нагамі – пажоўклае лета…
Час ад часу прымроіцца мора
Нібы з іншага, дзіўнага, свету…

Час ад часу душа ўскалыхнецца
І паймкнецца да сонца чужога.
Нібы сон, ты за ёю, здаецца,
Пралятаеш бясконцасць прасторы.

У трымценні ўяўлення жывога,
У аблоках, паветры, міжчассі…
Пірэнэйскаю поўнішся воляй,
І глытком каталонскага шчасця.

Там, дзе пальмы, пакінута нешта,
Там, дзе цыпрыс, вякуе усмешка…
Ад пачуццяў па восені рэшта
Застанецца, як пані Франчэска,

Застанецца, каб, мабыць, употай
Павясці за сабой ў далягляды,
Праз залевы, віхуры, праз слоту,
Праз пустэльні, гаі і праз ляды.

І, калі ачуняеш, прачнешся –
Незнарок успаміны ўзгайдаеш,
Краявід жоўтаскуры прал’ецца
Крыху горкай, прывезенай кавай…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Як ападае ліст Як ападае ліст, як ападае… Нібы дазволу ў восені пытае. Бывай, галінка гнуткая, бывай! Няхай цяпер цябе галубіць вецер, Салодка […]...

Нібы апалая лістота Нібы апалая лістота Пачуццяў жоўтыя сляды… А побач цемрыва і слота Без той, каго ня бачыў ты… Без раставанняў і […]...

Даруйце слёзы пані Восені Даруйце слёзы пані Восені, Калі ў чужы, далёкі край Шпакі ляцяць у стылай просіні За невядомы небакрай. Даруйце слёзы пані […]...

Па-за снамі спіш Зарасце калісь валошкамі Сонная сцяжынка, Жамярою-мошкамі Паляціць журбінка. Ў кошыкі пялёсткі Зачарствелых дзён, Як сабаку косткі, Кіньце – будзе плён. […]...

Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...

Кожнаму адмераны свой час Кожнаму адмераны свой час, Мы нараджаемся і паміраем. Што застанецца пасля нас, Мы самі выбіраем. Адныя з дня ў дзень […]...

Пакрысе, пакрысе Пакрысе, пакрысе Снег бялюткі, Чысты снег Запалоніў сцежкі ўсе, Запаволіў чыйсці бег. Пакрысе, пакрысе Знойдзе ён Да неба шлях. Толькі […]...

Да нас даходзіць пакрысе Да нас даходзіць пакрысе, Што жыхары зямлі мы ўсе, Ахвяры і астрожнікі, – Чарнобыля заложнікі. Хлапчук на цацачным кані Гукае: […]...

Дзень пакрысе дагарае Дзень пакрысе дагарае, Так, як і думкі мае. Вецер ціха галіны хістае, Дрэвам сумныя песні пяе. Месяц у небе вісіць […]...

Пані растаньне Прашу літасьці, пані растаньне, Ваша зграя мне спрэс няўмогу. Шэрых дзён халастых адлятаньне Я камячу ў анучу-дарогу. На падступных апаленых […]...

Цвердалобая зіма Цвердалобая зіма, ну, ніяк не зразумее, Што уйсці прыйшла пара. Памарозіла, і досыць! Пазабавіла спална! Сыпіць, сыпіць белым снегам. Скрозь […]...

Беларусь мая родная Беларусь мая родная, Маці-зямля! Да вытокаў тваіх жыватворных крыніцаў Мне б прыпасці, нібы да грудзей немаўля – Прад табой спавядацца, […]...

Асенняя непагадзь Гарызонт сасоннікам расчэсвае Ветрам раскудлачаныя хмары, Залівае лістапад яшчэ свае Ўчора палымнелыя пажары. За акном ні проблеску, ні просіні, І […]...

Лістапад за астатняй лістотай Лістапад за астатняй лістотай шле паўночных вятроў чараду. Я па снезе, што выпаў употай, да цябе на спатканне іду. У […]...

Вятры нізеюць за смугой Вятры нізеюць за смугой, снягі валодаюць самотай, сляза сцякае за слязой нібы пакрыўджана, употай. Няхай віруе злы мой лёс, мне […]...

Там, дзе рачная хваля Там, дзе рачная хваля Цалуе душаў пагляды, І россыпам неба караляў Азёры ў начы апранае, Там, дзе вякуюць ляды, Убраныя […]...

Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...

Нячысты дух з душы выходзіць (Мацвея 12:43-45) Нячысты дух з душы выходзіць, Спакой сабе ён не знаходзіць. Бязводнымі мясцінамі блукае, Прытулку чалавечага шукае. Праз час […]...

Аб чым маўчыць розум П. Натальлі С. Аб чым маўчыць розум. Зачым маё сэрца птахам трапеча Калі сустракаешся ты, Мабыць яму тое ведама нешта […]...

Мабыць патрэбы я не маю Мабыць патрэбы я не маю, Зь якой кладуцца долу ніцма, Напрад вяльможнымі царамі, Напрад заможнымі дварамі. Мабыць патрэбы я не […]...

Сам-насам з Восенню Пані Восень, што са мной вы робіце? Сталасць помсціць маладым гадам. Божа мой — і гэта мне не мроіцца — […]...

Калі-небудзь прыеду на гэты хутар Калі-небудзь прыеду на гэты хутар: Мо праз пяць а мо і праз дзесяць год, Успомню сённяшні дзень, з’явіцца смутак, Бо […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...

Патапаўцы Патапаўцы. Няма, няма тых каляінаў Якімі бацькі нас нясьлі, Дзе ад радзін і да радзінаў, Сьпевы вітальные гулі. Бывай утульны […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКА БАГУШЭВІЧА (9.03.1840–15.04.1900) “Яснавяльможнай пані, напэўна, вядома, што яе высакароднаму сыну я абавязаны ўсёй сваёй будучыняй; мабыць і да сянняшняга дня я […]...

Адчуванне часу Праз паўгадзіны ты прыйдзеш. Праз паўгадзіны… Можа, спыніўся гадзіннік? Здаецца, два гады прайшлі. Як жыць на свеце з гэткім адчуваннем […]...

Ветразі ВЕТРАЗІ Мора без ветразяў – неба без зор, Вока спыніць на чым?… Дух рамантычны як быццам памёр З часу, калі […]...

Пачатак восені Восені пах пачула, Гладыёлусны, хрызантэмны. Спас мядовы на вуснах адчула З хваляваньнем дарэмным . Кіслыя яблыкі стануць салодкімі, Ночы доўгімі, […]...

Мабыць табе таксама часам здаецца Мабыць табе таксама часам здаецца што бог падобны да завуча школы які ніколі не ставіць пяцёрак аднойчы выклікае тваіх бацькоў […]...

Лепей лепшай лепаты Лепей лепшай лепаты Вы, зышоўшыя гады! Вас, бадзяг-туляг па сьвеце, Мо разьвееў вейны вецер, Ці ад матчыных сасцоў Вас маланкай […]...

Мабыць, мабыць, мяне не забылі Мабыць, мабыць, мяне не забылі Тыя з вас, каго я не забыў: Як каханьня сьцяжынкі зьмяіў я, Але ж, гадам […]...

БАЛАДА ГРУНВАЛЬДСКАЙ БІТВЫ (15.07.1410) Пад латамі стальнымі крыжакоў Жывыя душы і жывая кроў, І ім, як нам, жыццё таксама міла, Але палюбіць сёння […]...

БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...

БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...

Песняры Прысвечана Я. Коласу і Я. Купале Як два браты для Беларусі, Два волата святой зямлі. Яны з дзяцінства ўзялі гуслі І за сабой народ вялі. Вялі […]...

І, вось, да нас ідзе пара І, вось, да нас ідзе пара, Рыхтуе з продкамі сустрэчы, Але ж, то мабыць не цяжар, Мабыць, палёгка то ў […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 8 – “Манумент ваяра” Дождж лье, нібы з луба. Жалезнымі струмянямі выбівае шчарбінкі ў скалах. Рэкі, акіяны дажджу шматтоннымі сценамі ўзбіваюць глебу. Шэрасць… Ногі […]...

Ты выйграў Ты выйграў: адзін да трох. Чаго яшчэ болей трэба? Ты выплакаў – колькі мог. Памножыў тугу на неба. Сустрэўся з […]...

Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ УЛАШЧЫКА (4.02.1906-14.11.1986) …Ужо з Масквы дамоў не вернешся ніколі, І твой апошні лістапад, нібыта бог, Па горадзе ідзе, нібы па лесе […]...