Верш Лес сухі

Ещё вершы:

1. Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых, Сагрэты усмешкай вачэй прамянiстых; Апошняй сустрэчай – i першым растаннем, Сагрэты слязою бярозкi свiтальнай, Сагрэты […]...
2. Усё чакае вясны Усё чакае вясны: Ціхі парк апусьцелы, Яго прывіды-дрэвы, Нібы тыя крыжы. Усё чакае вясны… Нібы тыя крыжы, Думкі ў нас […]...
3. Пыл на вятры Scorpіons Dust іn the wіnd Я заплюшчу вочы, Толькі на імгненьне – і яго няма.. Мроі ўсе мае, Паўстаюць перад […]...
4. Подых вясны Чароўны дзень вітае золак І птушак гоман заліўны, Трымценне тоненькіх галінак На цёплым веснавым вятры. А хмаркі носяцца па небе, […]...
5. Пушок уцякач Ляжаў маленькі камячок, Дрыжэў ад восеньскага ветра. І нібы скрыпача смычок, – Выводзіў жаласнае рэтра. Суседскі хлопчык-малышок, – Катка, які […]...
6. Яшчэ прыцемак сьвітальны Яшчэ прыцемак сьвітальны Ахутвае зямлю, Шэра-блакітны колер Мае сьнежны покрыў. Сухі быльнёг Матляе ветрык зімны, А той смуткуе Пра пару […]...
7. Мая Радзіма – дрэвы ды снягі Мая Радзіма – дрэвы ды снягі. Дзе слёзы, боль. Шыпшына бы святая. Арэшнік, вольхі. Прыцемак тугі. “Лясную быль” тут болей […]...
8. Ган-но! Ган-но! – Блукае няўцешнае рэха. – Ган-но! – Гукаюць, шукаюць вятры. Снегам занесены сонныя стрэхі, Моракам скутыя дрэмлюць двары. Снегам […]...
9. Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...
10. Сказ пра Анёла з васільковымі вачыма На сутыку стагоддзяў нарадзіўся Анёл з васількамі ў вачах і бусліным крылом, на шчацэ шнар ад пугі, мазалі на руках, […]...
11. Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...
12. Першы гром Сабою сонца засланіўшы, Размову хмары пачалі, Што зіму доўгую, стаміўшы Сугробы снега забралі. Вятры ганяюць іх па небе, Бо ўсе […]...
13. Пасьпяшае месяц люты Пасьпяшае месяц люты; Дожджык дробны шапаціць, Зімні страціўшы абутак, Сад зьбянтэжаны стаіць, Неба хмарыцца і зьзяе, Вольна гойсаюць вятры, Стэп, […]...
14. Жураўлі ў вырай адлятаюць Жураўлі ў небе мітусяцца, Зграя з крыкам ў вырай адлятае. Мне таксама каб туды падацца, Дзе дзяцінства знічкай прападае. Выведзе […]...
15. Паэт – не проста кроў Паэт – не проста кроў, Разлітая на ране часу. Паэт – не проста самазабыццё Душы ў крыштальных формах гукаў. Паэт […]...
16. Купала Зноў прыйшла і у хмельныя травы упала. І маўклівым туманам панікла ў журбе. Маладая, як колісь загадка, Купала, Што праз […]...
17. Снег Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]...
18. Мы не забудзем вас! У родны край прыйшлі мы зноў, Дзе радасна жылі. Сябры, успомнім пра сяброў, Пра тых, што не прыйшлі. Іх на […]...
19. Беларус Я маю тут вялікі дар, Я маю тут буйны хаўрус, Сваёй зямлі я гаспадар, Сваёй зямлі я беларус! Я маю […]...
20. Сакавіцкія воды Люблю сакавіцкія воды – Вірлівыя сокі вясны. Як вены жывыя прыроды, Зямлю напаўняюць яны. Набракне зямля сакавіцай. І раптам, парой […]...
21. Каляднае Дажджы зімовыя, дажджы калядныя, І лісце чорнае аж да вясны. Ноч сарамлівая, ноч незгасаная, Бярозка мокрая галлём дрыжыць… А там […]...
22. У пахмурную восень У гэту пахмурную восень на спатканне роўна ў восем я да цябе сьпяшаюся. У вясну ператварыўся дождж, які студзёна ліўся. […]...
23. З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
24. Жаўрукі У бухце паднябёснай жаўрукі Вясны чаканай подых апяваюць. “Было і будзе так ва ўсе вякі! Было і будзе!”- свету абвяшчаюць. […]...
25. БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...
26. БАЛАДА АЛЯКСАНДРА РЫПІНСКАГА (каля 1810-1900) Праз трыццаць год вяртаешся дахаты, Рамантык, інсургент, мастак, паэт, І прад табою край твой-не пракляты, А любы, нібы […]...
27. Па дарозе да вясны Па дарозе да вясны, На левабярэжжы, Сняцца лёгкiя нам сны, Ды не нам – належаць. Там нi здрады, нi маны, […]...
28. Снежань Пасеяў снежань белую расаду, Марозік звесіў ногі са страхі. Вятры снягі арфуюць у прысадах, Закінушы на неба кажухі. У цёплай […]...
29. Беларускім паэтам “Паэт Расіі болей, чым паэт…” Паэт на Беларусі двойчы болей! Бо наша слова мае свой хрыбет, Хрыбет нязломны: не прыгнуць […]...
30. Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
31. Пацеры да мовы Мазалёвая, з крываточынай, і не сынава, і не доччына, паўсядзённаю, усяўладнаю, як жыццё-быццё, безагляднаю, мова родная, Богу годная, уваскрэсні, прашу, […]...
32. БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...
33. Вятры мае Вятры мае, Сябры мае! Шуміце, вейце на ўсю сілу, Каб толькі гул, Каб толькі свіст; Зрывайце шэрасць з небасхілу, Змятайце […]...
34. Вятры нізеюць за смугой Вятры нізеюць за смугой, снягі валодаюць самотай, сляза сцякае за слязой нібы пакрыўджана, употай. Няхай віруе злы мой лёс, мне […]...
35. Душа, нібы птушка Душа, нібы птушка ў клетцы, Ірвецца яна на волю. У клетцы можна сагрэцца, Ды толькі лятаць – ніколі. Душа нібы […]...
36. Кампраміс Даў маху я, сказаў, што не хрышчоны. У адказ пачуўшы: “І хіба так можна?!” Првыяцель і ранее быў вучоны, І […]...
37. БАЛАДА ТАДЭВУША КАСЦЮШКІ (12.02.1746-15.10.1817) “Амерыка, бывай! Вяртаюся дахаты!”- Твой голас, нібы чайка белая, ляціць Над пенай хваль, што нібы дым вайны кудлаты Віруе […]...
38. Як на волю птаха Дзень з дажджу сляпога восень ткала, Затухаў са стогнам недзе нейкі гук… Як і не было нас, як не цалавала, […]...
39. Начныя вятры Якія над сьветам скуголяць вятры, Якія над сьветам шугаюць вятры!.. Ты чуеш, каханая, іх?.. Я ведаю: чуеш і хочаш акрыць […]...
40. БАЛАДА ВОЛІ КАСТУСЯ КАЛІНОЎСКАГА (2.02.1838-22.03.1864) Беларусь-не царам маскоўскім, Беларусь-не варшаўскім панам! Алесь Дудар Што выбраць: волю ці няволю?- Хутчэй для здрадніка пытанне. У змагара […]...