Верш Даруйце, родныя бары i пушчы
Даруйце, родныя бары i пушчы,
Зямлi бацькоўскай неацэнны скарб,
Што – не глухi i не сляпы – вiдушчы –
Не чуў, не бачыў вашых слёзных скарг.
Ламаў вам рукi варвар, рэбры трушчыў,
Смалiў агнём, жалезамi крамсаў…
Даруйце, родныя бары i пушчы:
Не ведаў я, што з вамi гiну сам.
Ещё вершы:
- Даруйце слёзы пані Восені Даруйце слёзы пані Восені, Калі ў чужы, далёкі край Шпакі ляцяць у стылай просіні За невядомы небакрай. Даруйце слёзы пані […]...
- Як сумна-тужлiва зязюля кукуе ў бары Як сумна-тужлiва зязюля кукуе ў бары, На познiм змярканнi, насупраць мядункавай ночы! Адкуль гэта жальба – у росквiт маёвай пары? […]...
- ДАРУЙЦЕ Я Вашы пальчыкi цалую, Дыханнем лёгкiм саграваю, Шкадую Вас – нiбы малую, Калi ў гасцях у Вас бываю. Жыночай Вашай […]...
- Родныя гукі Зноў абуджаюцца родныя гукі, Я не самотны – натхненьне са мной. Думка трывожная ў часе разлукі Цягнецца звонкай ігранай струной. […]...
- У бары Сяджу у бары, п’ю піва Побач са мною дзіва П’е каву: кубачак на сподку (На сцэне гурт з песняй кароткай) […]...
- Летам у бары Лета слаўнае настала, шалясціць ліства ў бары, скача шустрая вавёрка – на пацеху дзетвары. – Хопіць, рыжая, скакаць, хопіць цырк […]...
- Не, не плача воук на прыгорку ля дзікай пушчы Не, не плача воўк на прыгорку ля дзікай пушчы – Гэта ён калыханку для поўні пяе, пяе. Гэта ён злыя […]...
- Родныя вобразы Вобразы мілыя роднага краю, Смутак і радасць мая! Што маё сэрца да вас парывае? Чым так прыкованы я К вам, […]...
- Там толькi Там толькi хочацца, хочацца жыць, дзе родныя, сумныя далi, дзе поле узорнай раўнiнай ляжыць, калышацца жытняю хваляй. Дзе Нёман дастойны […]...
- Падбіты танк Грозных танкаў сталёвыя жэрлы Прапаролі шкляны небасхіл. I вада яшчэ дробна дрыжэла, I зямля ляжала без сіл. Запяклася на ўскрайках […]...
- Як я, родныя, вас ні люблю Як я, родныя, вас ні люблю, у часіну, што мне невядома, я аднойчы пакіну зямлю і нарэшце вярнуся дадому. Уздымуся […]...
- Агнём напоўніш мяне Агнём напоўніш мяне – Агнём неспатольнага сонца. Зруйнуеш на белай сцяне Прысак самоты бясконцы. Агнём разварушыш спакой – Агнём забыцця […]...
- Лясы Беларусі Бары і дубровы – краса Беларусі, І песня, і казка, і звон таямніцы… Я сцежкай лясной у маркоце прайдуся – […]...
- Ні пра што Вецер вецце ламаў ашалела, I з каштанаў зрываліся кветкі, I над сэрцам маім набалелым Хтось чырвонай размахваў сурвэткай. Незнаёмка насупіла […]...
- Родныя словы Яны даспадобы мне, хай і старыя, Не толькі ў гучанні хвалюючы змест. Як многа гавораць мне назвы такія – Мінск, […]...
- Яну Баршчэўскаму, аўтару легендарнага “Шляхціча Завальні Ну а вакол шалее завіруха, Зямлю і неба зблытаўшы ў віхры. Аголеныя дрэвы стогнуць глуха. Галосяць разам з ветрам у […]...
- Родныя струны Сваю спявае вецер песню ў полi, Шумяць iначай ад вятроў лясы, Ў цудоўных гуках ёсць заўжды даволi Адметнасцi чароўнай i […]...
- Родныя мясціны Тут некалі цякла рака, Па берагах алешнік рос, І невялічкія луга, Акутваў лютаўскі мароз. Гулялі хлопцы тут у хакей, І […]...
- Позні агонь у акне Надвор’е шалее наўколлем, Жахам калоціць сусвет, На сонныя пушчы і сёлы Дзікай пачварай раве. Завея кідаецца ў ногі Зграяю белых […]...
- На адлёт гусей Заклінаннем неба Гэты клін гусіны Затуманіў вочы Восеньскаму дню. Тут дзяўчо Хатыні Ўслед яму махае Хустачкай пунсовай Вечнага агню. І […]...
- Як размаўляюць звяры і птушкі Закаханы ў жыццё і ў кожную мушку, Я іду каля хат і росных садоў. I са мной размаўляюць звяры і […]...
- Радзіма пачынаецца з жанчыны Радзіма пачынаецца з жанчыны. Я гэта адчуваў, а ўразумець яшчэ не мог – дзіцём шчапаў лучыну, каб хворую матулю адагрэць, […]...
- Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
- Хлусы Адзеўшы з ранiцы трусы, Хлусяць у двары хлусы. Марыйка кажа: “У мяне Ёсць прапелер на спiне. Зараз я яго ўключу […]...
- Вазьмi ў рукi вершы гэтыя Вазьмi ў рукi вершы гэтыя У iх сапраўднае жыццё Затым з’яўляюцца паэты Каб перадаць вам пачуццё Каб перадаць, што адляцела […]...
- Ваяры-алівАры А ў летку Можна зьесці ля дрэва Ранетку. Пазайздросцілі б жыды Адам і Ева. Не бяды. Тысячу грам, А затым […]...
- Шпакі Завеі снегам неба засцяць. Сядзяць шпакі, нібыта ў сне, і распінаюцца ад шчасця на зацярушанай сасне. Іх тут шпакоўня толькі […]...
- Любіце маму Любіце сваю маму, Цаніце сваю маму, Бо заўтра матулі не стане… Даруйце сваёй маме, Званіце сваёй маме, Бо заўтра матулі […]...
- ПАДАРУНАК На зямлi, дзе б’ецца ў бераг iслач, Запрашае ў бор Бярэзiна – Ведаў шмат сцяжынак я сунiчных, Ведаў шмат людзей […]...
- Цi анёл, цi дэман У выблісках дзён хадзіў, блукаў. І тваё паднябессе шукаў, У цемры паўночнай не спаў На пекла прыступкі пазіраў. Не ведаў […]...
- На радзіме Ізноў я бачу сэрцу мілы родны кут, Усё i любасна мне i знаёма тут. Лiчу з усмешкаю суседскiя агнi. Старога […]...
- Ураклі, матуля, сына твайго людзі Ураклі, матуля, сына твайго людзі… Ураклі загоны і палі, як у ясны кужаль убіралі грудзі родныя бярозы, тапалі. Ураклі і […]...
- Наша спадчына “Наша спадчына” Край бярозавага соку Белакрылы край буслоў Толькі глянеш адным вокам Зразумееш і бяз слоў Васільковы край азерны Рэчкі, […]...
- Зімой у лесе I лягла ж цішына У бары за гарой, – Каб дравінка адна Хоць кіўнула сабой. Снег пушаны залёг На галінах […]...
- Птушаня без крыла У святочны дзень З Табою сустрэўся Так, што душэўны цень Зноў агнём загарэўся… Сэрцы кроў па-іншаму качалі, Подыхі палкімі сталі, […]...
- Ёлка На Новы год пасвяткаваць У горад завітала ёлка. Няцяжка мне было пазнаць Зямлячку па яе іголках. Па свежай зелені густой, […]...
- Наш правадыр і не ведаў Наш правадыр і не ведаў, Што ў Беларусі бываў, Што ён і ў Брэсце абедаў I ў Мінску не раз […]...
- Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...
- Палон Прыдзе дзень той, калі ты скажаш мне хопіць… Я не буду спрачацца і працягну далонь… Ты рашуча і цёпла сваёй […]...
- Мне літасці няма Мне літасці няма і даравання. Я сэрца загубіла на шляхах майго нязбытна-мройнага кахання, на ростанях пакуты і зняваг. Куды ж […]...