Верш Рамеснік! Ён хацеў быць мастаком!
Рамеснік! Ён хацеў быць мастаком!..
Ён гліну мяў, ён спаць не мог начамі,
Ён не вылазіў з нізенькай ганчарні
I хлеб мачаў у глечык з малаком.
Вятры змяталі лісце з бальшака,
Бярозак моклі голыя каленькі,
Ад прахалоды ўздрыгвала рака,
I пад зямлёй спляталася карэнне.
Рабін чырвоных палымнеў пажар,
Халодным золатам ірдзелі пожні.
Ва ўсім было жыццё, была душа,
I гэта ён адчуў бездапаможна.
Ён чарапкі раструшчыў малатком,
Згубіўшы рэшткі веры, моцы, волі…
Рамеснік! Ён хацеў быць мастаком.
Ды разумеў, што ім не быць ніколі.
Ещё вершы:
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны, Не вяртацца ў адвечны праклён. Ты хацеў вандраваць незнаёмым Між Саградай, Рамблай, Камп Ноў. […]...
- Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы У ціхую сінюю ноч I сказаць: “Бачыце гэтыя буйныя зоркі, Ясныя зоркі […]...
- Быць альбо не быць За сьцяною – поле, Чорнае, пустое, А за полем прорва Стогне ў хмызьняках. Там пугач палюе Над цьвілой вадою, Крыламі […]...
- Я жадаю Быць Я жадаю быць паветрам… Дыхай разам, дыхай мной. Я жадаю быць вадою… Хай зыйдзе твой боль. Я жадаю быць зямлёю… […]...
- Я ВУЧУСЯ БЫЦЬ ШЧАСЛІВАЙ Адлюстроўваецца ў сэрцы Горыч памяці тужлівай, Быццам я чакаю смерці, Век не будучы шчаслівай. Быццам мне жыццё – як мука […]...
- Маналёг – Частка І (Быць альбо ня быць) Быць альбо ня быць? Вось у чым пытаньне: А, стрэлы і ўдары лёсу – ці вартыя яны трываньня? Ці мабыць […]...
- Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць. Сказаць два словы. Не прабачыш. Скажу: “Вернется время вспять”, а ты не слухаеш. Вось бачыш: як […]...
- Нішто не можа быць адвечным пад Луной Нішто не можа быць адвечным пад Луной, Ўсё гэта мы ўжо праходзілі не раз. Часам складана шчырым быць нават перад […]...
- Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
- Трэба мужнымі быць у жыцці Трэба мужнымі быць у жыцці, Памятаць кожны дзень і гадзіну: Жыць на свеце – не поле прайсці, Мы ў адказе […]...
- Як добра быць маленькім Як добра быць маленькім – Цябе цалуюць усе, І мараць, каб салодкімі Былі сны твае. Як добра быць патрэбным – […]...
- Я вернай быць табе не перастану Я вернай быць табе не перастану, Пакуль ты верны мне, Пакуль без слоў злачыннага падману За наш нябыт раней Ты […]...
- Быць Чалавекам Ранак, як рамонкавы пялёстак, Забялеў пад сонца капяжом. Першародным быць цяпер няпроста- Чыстым ветрам, снегам ці дажджом. Ды няўпрост застацца […]...
- БАЛАДА ПАЭТА Памяцi П. i. Бiтэля Ён жыў прадчуваннем святла, Уласны меў погляд на свет, – Настаўнiк, святар i паэт… А доля […]...
- Быць аптымістам па жыцці складана *** Быць аптымістам па жыцці складана, Бо сумнае ў момант можа акружыць. Ёсць выйсце, праўда, й тут: аддана Радзіме-Беларусі паслужыць! […]...
- Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
- Індык Вось нешта раз на птушкаферме Індык, пад’еўшы добра зерня, Пачаў між птушак выхваляцца: – Са мной хто можа параўнацца?! Ну […]...
- Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...
- Засумавала Былосць засумавала па радзіме, Па той зямлі, Што першаю была. I плакала жніво слязьмі сухімі, Хацеў пазычыць дзень Журбе святла. […]...
- Быць не хачу прыгожай Быць не хачу прыгожай, быць не хачу шчаслівай – толькі выратуй, Божа! У белую квецень слівы з чорнае краскі ночы […]...
- А я быць прынцам вельмі рады Кашмарныя гадЫ, Іх выкідыш паэты, Шукаць сузор’яў гарады Якіх да нас ніхто не ведаў. Не ведаў я, не ведала і […]...
- Трэба быць моцнай Трэба быць моцнай, нібыта сталёвая куля. Як пластылін пластычнай, калючай, як дрот. Каб незнарок не разбілі, у дугу не сагнулі, […]...
- Быць ці не? Крыху тугі і пакуты крыху – зноўку душа напаўняецца крыкам… У кругаверці задухі стогне слова жывое, надзея тоне. Рыбай на […]...
- Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...
- Боль Хочацца крычаць да хрыпу, Хочу да крыві сябе падраць, Каб ня чуць мне болей крыку, Каб душа нарэшце пайшла спаць. […]...
- Адной табе! Адну цябе хацеў бы апяваць, Ды не хапае мне ні голасу, ні слова. Адну цябе у марах пазнаваць – Душа […]...
- Чорнае з золатам Чорнае з золатам прыкіпела да лісця, Да крывога месяца, навечна прыкутага, Апошнія ночы небу даліся Сталёвымі слязьмі і зорнымі пакутамі. […]...
- Ранішняя “ўмывайка” Вада-вадзіца, памажы памыцца! Памыем тварык, каб ззяў, як ліхтарык. І ясныя вочкі, каб усё было бачна. І салодкія вусны, каб […]...
- Жыццё, якога не было Жыццё, якога не было: Віно, атрута, здрады. Буяла стомаю асцё: Смех, кпіны, звады. Жыццё, якому і не быць: Спагада, літасць, […]...
- Складана, напэўна, быць Богам Складана, напэўна, быць Богам – Заводзіць гадзіннік Сусветаў, Па пыльных касмічных дарогах Вясці мастакоў і паэтаў. Ствараць вакол сонцаў сістэмы, […]...
- За свабоду! Я кажу табе: “Прывітанне”! Справы як? – запытаў у цябе. І, здаецца, што з гэтым пытаннем Я прызнанне дарую табе… […]...
- Быць тваёй Не датыкнуцца да палаючага неба, Не дакрануцца да замучанай зямлі, І не адчуць цяпло нямога света, Не зрушыць з месца […]...
- Бездакорнаму быць Бездакорнаму быць і так жыць, як ручай І свабодна, і звонка, і ціха, І жадаць для сябе, і жадаць усім […]...
- Ты кажаш, я не ведаю вайны Ты кажаш, я не ведаю вайны, Што мне было тады гадоў замала. Чаму ж яна мае забрала сны? На ўсё […]...
- Навошта быць чалавекам Навошта быць чалавекам, калі ты ў маей краіне? улада дасьць табе корму, а камбінатам-сьвініну. навошта купляць табе шмоткі, цікавыя й […]...
- БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...
- Мне незнаема сцежка гэта Не ведаю, куды іду: Мне незнаема сцежка гэта, Забыўшыся на боль, нуду, На момант стану я паэтам. Да неба просіцца […]...
- Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ЛУЖАНІНА (2.11.1909-13.10.2001) Жыццё прайшло, як кніга прачытана… Жыццё прайшло, нібы святло ўзарвана І Храм разбураны на ўзгорку тым, Дзе ўсё, як […]...