Верш Каляднае
Дажджы зімовыя, дажджы калядныя,
І лісце чорнае аж да вясны.
Ноч сарамлівая, ноч незгасаная,
Бярозка мокрая галлём дрыжыць…
А там на покуце рушнік і свечачка:
Агеньчык кволенькі ў цяпле мігціць.
Снягі да пояса, вятры бяз голаса,
І месяц жоўценькі ў вакно глядзіць.
Яечня, скварачкі, крыху вандэлінкі,
І кот ля печанькі п’е малако.
Зоры вузорныя, нібы ліхтарыкі,
Святочна-сонечна глядзяць ў вакно.
Снег мякка падае. Пад коўдрай белаю
Лес неабудны ўжо паснуў даўно…
А тут калядныя, дажджы зімовыя,
І вецер жудасны бярозку гне.
Мігцяць ліхтарыкі ўсюль каляровыя,
І ў наваколіцах няма людзей.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Сэрцайка плача…(памяці мамы) песня Сэрцайка плача…(памяці мамы) песня ******************************** Белай завеяй, белай звеяй Зімачка скача. Глухне зямелька, рэчка нямее, Сэрцайка плача… Не адшукаць мне […]...
- Сонечныя абноўкі Сонечныя абноўкі… ******************************* Прыляцелі з выраю шпакі – Абудзілі спевам наваколле. Сонечна-прыгожыя дзянькі Нам вясна прыносіць у прыполе. Верабей чырыкае […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ ТРУХАНА (18.08.1947-20.03.1999) На сцэну выйсці і на ёй застацца, Як застаюцца зоры над зямлёй, Каб разам з намі плакаць і смяяцца, […]...
- Хутка казка Шэрасць. Млявасць. Варона – адзіны насычаны колер, Хоць які… П’ю гаркавасць – Салёным сцякае ў сэрца па горле Ад тугі. […]...
- Балада снегу Падае снег на сэрца, He баючыся растаць, Бо сэрца на песню бярэцца – На цэлы свет спяваць. Куды ж ты, […]...
- Падае чырвонае лісьце Падае чырвонае лісьце Першы раз, як быццам бы апошні. Недапітая гарбата астывае У забыцьці. Ляжыць коўдра меланхоліі Пад нагамі тваімі, […]...
- Сьнежны зоркапад За вакном сягоньня Зноўку сьнегапад. Сыпе, сыпе зь неба Сьнежны зоркапад. Кожная сьняжынка, Бы метэарыт, Падае да долу, Толькі не […]...
- Гарадская зіма Зорка вісне, нібы залаты арэх, На з’інелым дроце трамвая. Так нячутна сёння падае снег – Быццам белая рысь ступае. Мне […]...
- Адзінота Адзінота… Я сумую… Паглядаю ў вакно. А за ім балюе восень, лісцем сцежкі замяло. Колер жоўты і чырвоны сыпле з […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...
- БАЛАДА ПЯТРА ДРАЧОВА (6.07.1937-8.05.2005) Калючы дрот у нашае крыві, Ён нам усім застаўся ад гадоў трыццатых. І ты, як можаш, з ім так […]...
- Першаснежжа Снег пайшоў і нават не зірнуў, Як знянацку неба пастарэла. Збег настрой у госці да галін Па-зямляцку з ветрам папляткарыць. […]...
- У чаканні вясны Зоры. Хоць яшчэ і зімовыя, Але свецяць так яскрава, Што ў душы нараджаецца мара, Прагнеш пейзажы каляровыя, Каб надышоў час, […]...
- Муза ў белым халаце Мушу зноў працаваць на старой пасадзе, пешчу зноў загрубелыя рукі я, усміхаецца муза ў белым халаце – лабарантка мая. На […]...
- Матылькі Яркіх фарбаў не шкадую, Матылёчкаў я малюю. Розных колераў дзівосных – Нібы ў кветачках нябёсы. Гэта пэўная прыкмета: Матылькі прыносяць […]...
- Яна (урывак) Снег растаў. I раскатамі грому Зазвінелі зімовыя крыгі. Веснаплынь. Мо’ каму й невядома, Чым тут сэрца сялянкі гарыць?! Маладая, ружовая […]...
- Рабінавая ноч Зорка падае долу, бы перасьпелы яблык – Бойка на зорным полі – Бог змагаецца з д’яблам. Крочаць па небе грозна […]...
- Няма ні месяца, ні сонца Няма ні месяца, ні сонца – Усё згубілася ў дажджы, Што лье марудна і бясконца, Куды ні глянь, ні пабяжы. […]...
- Калхіда В. Мандэльштаму 1. Сачыла Калхіда калядныя зоры Вачыма галодных каменных адтулін. Нібыта цыклопы ў пярэстай прасторы З дазволу суворага часу паснулі. Бадзяцца […]...
- Чэрвеньскі ранак Спяшаюся… Нібыта стог вяршу, А за спіною – бізуны маланак. У чэрвені Мне асвяціў душу Святлом зялёным Аксамітны ранак. Святочна […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ЗАХАРКІ (1.04.1877-14.03.1943) Стварыць дзяржаву і не ў ёй пражыць- Такі ўжо лёс, і гэты лёс не чорны. А за вакном у […]...
- Не верце, што падаюць зоры Не верце, што падаюць зоры, Што жніўнай парой уначы Высокія – падаюць зоры, Ім нельга нічым памагчы. Не верце, што […]...
- У зялёным полымі траўня У зялёным полымі траўня Дагараюць зімовыя рэшткі; Недзе белае знікла бяспраўе І душа ажывае нарэшце, І ў вачах залацяцца зоркі […]...
- Першы снег, заўсёды ён з падманам Першы снег, заўсёды ён з падманам. Я ж яго чакаю зноў і зноў. Ён з’яўляецца заўсёды нечакана, Як прыходзіць першая […]...
- Бывае Бывае. І снег міма галавы падае. Бывае. Ты яго – так. Я ён цябе – не. Бывае. Нібыта наяве, а […]...
- Нечакана падкоціць зіма Нечакана падкоціць зіма і пабеліць маю галаву. А прыпынку яшчэ няма, ды й калі да яго даплыву? Адгучаў маладосці смех, […]...
- Вячэрняя казка Засынае месяц на дубах высока, Вецер шэпча казку тонкаму галлю, І за рэчкай зорка падае ў асоку, Каб прынесці шчасце […]...
- Пытанні Ці чуеш, як крочыць удалеч таропка час? – Адлічвае крокі гадзіннік бесперапынна. Куды б ён ня йшоў – пастаянна ідзе […]...
- Ратавала, катавала Карацеў мой дзень, як поўня. Зоркі ў кошык я сабрала, Залатым ён мёдам поўны. Па сьцяжыне, па сьцябліне Я ірвалася […]...
- У канцы зімы Хоць і мялюсенькі сыпіцца снег Гурбы растуць і таўсцеюць Свой прыпыніла мяцеліца бег Быццам стамілася веіць Хочацца ёй адпачыць ад […]...
- Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць ў хлявы Статак бочачак рагатых Налупiўшыхся травы Iх бакi, нiбыта дзежкi Ў шырыню амаль што […]...
- Садоўнік Выспелю белыя-белыя, чыстыя-чыстыя. Вызваню іх, быццам зоры ў роднай цішы. Толькі б на голлі жыцця маладзёна-вячыстыя ззялі ўноч між другіх […]...
- Вершы пішуцца ад рукі Вершы пішуцца ад рукі. Што прагрэс для эмоцый узлёту! Не пазбавіць ён асалоды, Нібы той легкакрылы лайнер, На паперу садзіць […]...
- Роспач за дзвярыма зачакалася Роспач за дзвярыма зачакалася, Калi я дазволю ўвайсцi. Вось яшчэ! Мне толькi i засталася рукi апусцiць i памярцi? Я сваёй […]...
- Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...
- У навагоднюю ноч Калі ўначы пад хмараю зімовай Агні ў свята горад запаліў, Здалося: коўдрай рознакаляровай На Віцебск апусціўся небасхіл. А людзі йшлі…І […]...
- Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...
- З пакрытага коркаю долу З пакрытага коркаю долу Шчыльнымі промнямі зор Снег белабрысы падае У бясконцы нябёс калідор. Назад усё у сусвеце коціцца І […]...
- Міражы Глядзі, як быццам міражы, Гэта – лістотныя дажджы. Што ўсё сапраўдна, дакажы. Ты абяцаў яшчэ вясной, Што будзем разам мы […]...