Верш Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары
Куды нi кiнь – лясныя ўсё iмшары,
Прасёлкаў гул
i пыл ад трактароў…
i хмызнякоў зялёныя пажары,
Вазы аблок над роскашай бароў.
Не ўсё вiдаць
Мне ў шыбiну вагона,
Таму па памяцi я маляваў не раз –
Напружаны
i нервам агалёны,
Вясковы беларускi наш пейзаж.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- … куды падзецца ад усяго Куды падзецца ад ўясго, куды схавацца, Брыдота ўся каб прэч з вачэй сышла Каб знайсці, дзе галаве падняцца Каб хворая […]...
- Марозным ранкам я люблю Марозным ранкам я люблю Кармiць сiнiц (што i раблю). Рубiны яркае рабiны Яны дзяўбуць, нiбы данiну – Данiну памяцi, цяпла, […]...
- Куды ісьці? Куды ісьці? Замкнёна ўсё наўкол! Ані няма у сьвеце гэтым шэрым. І сярод жыткі хвіля – быццам кол – працяла […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
- Куды б ні зводзілі спакусы Куды б ні зводзілі спакусы, Багацьцяў прывідных мяхі… У рэшце рэшт – на Беларусі Твае ўсе сыдуцца шляхі. Памкненьні сквапныя […]...
- Куды плывуць караблікі Блішчаць на сонцы капелькі нявысахлаю смолкаю. Куды плывуць караблікі рачулкаю Вясёлкаю? На іх запалкі – мачтамі, Сцягі далёка бачныя. Барты […]...
- Згубіў цябе. Куды ж пайсці? Згубіў цябе. Куды ж пайсці? Hi адраса, ні тэлефона. Як промень воч тваіх знайсці У горадзе мільённым? Я без цябе […]...
- А дні плывуць няведама куды А дні плывуць няведама куды, губляючы пачуцці на заходзе, а час гартае зжоўклыя лісты без мітуслівай балбатні, і годзе. Навошта […]...
- Вы куды, журавы, куды? Вы мне жыццём і забыццём былі, I першым, і апошнім спадзяваннем. За Вамі я ішоў на край зямлі На выспу […]...
- Куды падзеўся апетыт? Бядуе бабуля: Што стала з унукам? Ў задуме дзядуля Цярэбіць за вухам. Прапаў апетыт У Алеські малога, – Ад раніцы […]...
- Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш – Добры вечар, дзеванька, куды ідзеш? Скажы, скажы праўданьку, дзе жывеш? – Я жыву ля рэчанькі, ля вады, Збудавала хатаньку […]...
- Тры дрэвы Тры дрэвы вiдаць мне, як выйду на ганак Тры дрэвы вiдаць мне, як гляну ў вакно Тры дрэвы – запозна, […]...
- Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё, Адчыняем дзверы і ў пекла, і ў рай, Мы не бачым нічога і ўсё […]...
- У старонцы роднай я не зломкам У старонцы роднай я не зломкам Гады зыйшоўшыя пражыў, Дзе маладзік аб долі бомкаў, А лес ёй казку зваражыў. Дзе […]...
- Зноў прыгалублю – пашкадую Зноў прыгалублю – пашкадую Цябе, бярозку маладую; Хай сад асеннi ўздыхае: “Ой – не кахае, не кахае…” Ты – гарадская, […]...
- КУДЫ IДЗЕШ, БЕЛАРУС? Каму патрэбны нашы хаты, Лёс селянiна поўны слёз. Трымае душы мацней кратаў Сярод жнiва ў поўны рост. Бягуць iз вёскi […]...
- Беларускі дом З беларускай старонкi, З розных родных мясцiн Мы не горкаю гронкай Разам тут у жыццi. Тут пад сонцам i поўняй […]...
- Весачка ВЕСАЧКА У мясцінку простага узору Якіх у родным краі шмат Дзе з сумам нейкім і дакорам Маленства хата у вясковы […]...
- Кемлівасць Кемлівасць Было ў нас цікавае здарэнне: Лявон у лазні самагон ігнаў. З жыццём пайшло ў яго трэнне, І стрэсаў тых […]...
- Спарта Абрыўкі фраз аўтобусных прыпынкаў, І адгаворкі цягнікоў апошніх Першага вагона, Ды хмараў асцярожных верталёт, У час спазняюцца з вятрамі. ЗайцАмі […]...
- Лукашэнку Ляксандру Грыгоравічу Лукашэнку Ляксандру Рыгоравічу. Дзяржаўны закон Самаўладцу ўславіць, Варты надзейнай згародзіць платы, Але няма гэтай улады над намі, Калі нашы душы […]...
- В. П. РАГОЙШУ (з нагоды знаёмства) Паэт, асветнiк, педагог – Рамантык вечны па натуры, Прайшоў нямала звiлiстых дарог, А ўсё жыццё служыў, як […]...
- Нашто? Сёння дождж ліецца з вокан І я пакутую адзін… Ты, мабыць, ужо далёка – Пайшла за безліччу гадзін… Нашто, нашто, […]...
- Маўчыць зімовая прастора Маўчыць зімовая прастора. Імкнецца з ветрам снегапад. I снежань смуткам і дакорам сусвету засыпае сад. Куды ж імкнецеся, сняжыны? Куды […]...
- Моркаўкай аб’еўся У чырвоны колер Зайца Маляваў Ігнатка. – Зай чырвоны Не бывае, – Супярэчыць Натка. Хлопчык глянуў На сястру I крыху […]...
- БАЛАДА МУЗЫКi Памяцi Хведара Чэрнi Яго вяла па свеце музыка – Сустрэч, растанняў ды трывог… Была спачатку сцежкай вузкаю, А стала – […]...
- БАЛАДА ПАЭТА Памяцi П. i. Бiтэля Ён жыў прадчуваннем святла, Уласны меў погляд на свет, – Настаўнiк, святар i паэт… А доля […]...
- Не гаварыце кепскага пра тую Не гаварыце кепскага пра тую, Якой не ведаеце i не знаеце: Пра яснавокую i маладую – У парушынках першай снежнай […]...
- Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых, Сагрэты усмешкай вачэй прамянiстых; Апошняй сустрэчай – i першым растаннем, Сагрэты слязою бярозкi свiтальнай, Сагрэты […]...
- Дзяўчынка на сьнезе танцуе Дзяўчынка на сьнезе танцуе. Пяшчотныя пальцы замерзлі, сама схаладзела. Но доўгае па калыша упругкае цела, спружыніць ступня. І рукі крылАмі […]...
- Пашкадуем, i моцна яшчэ пашкадуем Пашкадуем, i моцна яшчэ пашкадуем, Як да розуму прыйдзем (а прыйдзем, вiдаць!), Што, пра будучнасць дбаючы, гэтак бяздумна Завiхалiся памяць […]...
- Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Шкадуеш, што на памяць нават дробязi Аб тым, далёкiм, у цябе няма? Калi з былым нiякай iншай повязi – То […]...
- Ўсё пакiнем, чым Сусвет багаты – Ўсё пакiнем, чым Сусвет багаты – Азярын i неба чысцiню, Пах парэчак ля бацькоўскай хаты, Дошак пах, струганых на труну… […]...
- Чытае Сяргей Вераціла Чытае Сяргей Вераціла Цесна словам у строме бурлівай маўлення – напіраюць адно на другое, штурхаюць, задыхаюцца болем ці прагай натхнення, […]...
- Помнік Магiлы без крыжоў, акопы, Ланцуг траншэй уздоўж лясоў, Не ўсе, прайшоўшы паў-Еўропы, Вярнулiсь цэлымi дамоў. Спяць невядомыя салдаты, Дана найбольшая […]...
- Народ, Беларускi Народ! Народ, Беларускi Народ! Ты – цёмны, сляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалi, Цябе не пушчалi зь ярма I душу тваю […]...
- Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...
- Янка малюе Янка дзень увесь Заняты. Маляваў ён дрэвы, Хаты… А пад вечар Схамянуўся, Бачыць, дуб дугой Сагнуўся, Выйшаў дах крывы, Гарбаты. […]...
- Я шукаю цябе Над нівой збажыны ціха рояцца промні, сініх кветак званы далятаюць да скроняў. А сцяжынка заве на далёкі пагорак, птушкай думка […]...
- ВЕРХ і НІЗ Трамвай, званочкамі звінеў Ляцелі хмарай іскры. Ён падзяліў на двох мяне: На верх і ніз. І з’ехаў верх. Застаўся ніз. […]...