Верш І прыходзіць ва снах
І прыходзіць ва снах,
Аддаецца начам,
Як сьцяжынка на шлях,
Як да рэчкі раўчак,
І зьвініць адгалосьсе
Пражытых гадоў,
І складае калосьсем
Зерне новых радкоў,
Адпраўляе шляхамі,
З рэчкі чоўнамі шле,
Родных, блізкіх і даўніх,
Галасы да мяне,
І яднаецца сьвет
Між мінулым і явай,
І сьхіляецца век
Над хвілінаю малай,
І паволіць ён бег,
Меч ціхонька кладзе,
І ва сьне шэпча мне:
Пажыві, чалавек…
08.11.16.
Ещё вершы:
- Любоў прыходзіць На стромным беразе ракі Углядзеўся я ў бег аблокаў Яны ішлі ва ўсе бакі… Без ног, без слоў, без крокаў. […]...
- Увечар муж дамоў прыходзіць Увечар муж дамоў прыходзіць І сумна жонцы дакладае: – Ў мяне – праблема на рабоце, Дый шчэ няёмкая такая. Тут […]...
- Хаўтуры па ўвішнасці Увішнасць раскрыжавана: Ў мінулым – І толькі ў ім. Памяць вятроў паўстала: Ў мінулым – І толькі ў ім. Свет […]...
- У снах У снах маіх цябе няма… Ты побач сьпіш, а я адна У змрочных блытаных завулках Ступаю па каменьнях гулкіх І […]...
- Ці ж сьвет наш благі? Ці ж сьвет наш благі? Падаюць ясныя кроплі… Падаюць… ці ж сьвет благі, Той, што дажджамі гаворыць Зараз з пачуцьцем […]...
- Мроя Мроя. Прыходзіць, нанава люляе, Гушкае, быццам дзіцяня, Нас мроя, зьвечна маладая, З нетр адгудзеўшага жыцьця. І тло зсыпаецца трухою, Каростай […]...
- Сьвет Дамажы нам, сьвяты сьвет, Свабоду думак атрымаць. Свой дай нам запавет, Як усё гэта стрываць. Падкажы нам, сьвет сьвяты, Як […]...
- Калмыкову С. Н Калмыкову С. Н. Ці абыякавы і чулы, Ці ўсязнаўца і дурны – Я быў усялякім за мінулым, Ці ж упікаць […]...
- Такі наш сьвет перавярэтны Такі наш сьвет перавярэтны, Па-ваўкалачаму бяжыць! То чалавека кветкай цешыць, То горла клыкам матузіць. Такі наш сьвет перавярэтны! А чалавеку […]...
- Зоркі на небе агністыя Зоркі на небе агністыя, Промні здалёку мігцяць, Сузор’і раськіданы пырскамі, Ад Векавечча ляцяць. Крабам расьцят Арыён, Спадарожнік паўзе, вокам бліскае… […]...
- Сьнілась Сьнілась… Сьнілась баба, сьнілась маці, Бацька ў гэрбах медалёў, Ад чыгуначнай брыгады, Працы шчырай мазалёў… Сьніўся рэчкі гуд вясновы, Што […]...
- Янка Купала на Нарачы Ружы хваляў, паэзіі водар… Ноч купальская сьвет ахінала, І гучала мінуўшчыны ода – Крочыў берагам Янка Купала. Перашэптваў чарот яго […]...
- Лірычная замалёўка І мяўкне кот, і піскне котка, і час ізноўку патаўчэ кахання дробязныя ноткі, што ўвесну селі на плячы. Адкінуцца мячы […]...
- Самотны вецер Самотны вецер абдзiрае, Нiхто яму не замiнае. Шкада мне толькi пачуцьця, Што страчана скрозь сьвет быцьця. Праз прызму доўгiх, шэрых […]...
- Вечар у лесе Стамілася сонца, за лесам прысела І росныя кроплі злажыла ў траву. Нядаўна на небе яно зіхацела, А зараз на ўзгорак […]...
- Жыві, мой чмель! Жыві, мой чмель! Не прусакі казычуць вушы, Жывуць у душы маёй чмялі, Жывуць бязвідна і бязгучна Ёй носяць нектар залаты, […]...
- Вербніца Сонцам радасць свеціцца I няма журбы, Бо сягоння Вербніца – Свята ў вярбы. Стануць сцежкі вузкімі Раптам нам з табой […]...
- У рэчкі мудрасці вучуся У рэчкі мудрасці вучуся і не страшуся глыбіні. Я адчуваю, што вярнуся у надыходзячыя дні. Паўстануць вобразы над плынню… Мне […]...
- Час чакаць, ці ўзыйдуць агуркі Час чакаць, ці ўзыйдуць агуркі. Час, сваёй таямнічаю явай І нязьведаны зорны Абсяг – Таямніцы трымаюць над намі, Як калісь, […]...
- А мы, як дзеткі-немаўляты А мы, як дзеткі-немаўляты, Ніяк не можам адпаўзці Ад калыскі, дзе спеў матчын, Не замаўкаючы гучыць. Забыць не можам мы […]...
- Матыры Матыры*. Ні паўзком, ні бягом мне Не дабрацца да Гомля, Не дабрацца дадому З-пад павольнага Дону. Не дабрацца да Гомля, […]...
- Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...
- Дзень незалежнасці Родны край мой прыгожы, багаты! Бацькаўшчына мая золата! Ёсць сягоння ў цябе гэта свята – Незалежнасць – яшчэ малада. Падару […]...
- Мые вадой дажджавой валасы Мые вадой дажджавой валасы. Мала таго – у запас набірае. Быццам і праўда, для гэтай красы З рэчкі вада – […]...
- Сляды – Каго гэта ўчора страчала? Пад вечар да рэчкі ішла? – Страчала вясну, – адказала. – Хіба яна ў ботах […]...
- Пра восень Замаўкаюць птушыныя звонкія спевы, Калі восень прыходзіць у край наш лясны, І, як свечкі, вакол ярка ўспыхваюць дрэвы На праводзінах […]...
- Сасна шаптала баравая Сасна шаптала баравая, І не аспрэчваў мох балотны: “Шляхоў зваротных не бывае Для тых, хто ў сьвет прыйшоў сьмяротным…” А […]...
- БАЛАДА СТАНІСЛАВА БУЛАК-БАЛАХОВІЧА (10.02.1883-10.05.1940) Беларускага войска конніца І сваім, і чужынцам помніцца. Кроў пралітая не змываецца, Ды з крыві выплывае раніца, Наша раніца, […]...
- Тэатр лялек Ад сябе адракаюся, Падаю ў бездань. Вашым гукам і рухам He патраплю я ў лад! А ў той бездані – […]...
- Бхартрыхары (6-7ст. н. ч.). Пераклад. Наканаванага пазьбегнуць як нам? Бхартрыхары, (6-7ст. н. ч.). Пераклад. Наканаванага пазьбегнуць як нам? Не трымці душа мая вар’ятка! Зачым табе бадзяцца, без прытула, Па […]...
- Не са злосьці – па звычцы такой Не са злосьці – па звычцы такой – Глыб нябесная сьвет аплёўвае. Што за радасьць яе, сталёвую, Павітаць і ўпісацца […]...
- Вясновы вечар. На нагах маiх Вясновы вечар. На нагах маiх За доўгi дзень, як зоры, цыпкi выспелi. Апанаваная якiмiсь мыслямi, На ўсходках ганка мама гоiць […]...
- Чаму кладзе на кальку туш Чаму кладзе на кальку туш мастак амаль агульных душ? чаму алоўкі пакрышыў не-праграмёр чужой душы? Вучыцца каб у аднаго. і […]...
- Есьць зялеза іржа Есьць зялеза іржа, Крыж дубовы трухлее, Белы сьвет крые мжа, Калі зьбегла надзея. Доля вяжа хатуль З лахманамі, крысьсём, Ад […]...
- Плошча перамогі І ў будні дзень і ў радаснае свята, Сюды да плошчы шмат дарог вядзе, Сягоння паўшым у баях салдатам, Народ […]...
- Нечаканае” натхненне У натхнення няма распрадку, Калі яно прыходзіць да цябе. Павінен звыкнуць да парадку, Яно само паказвае сябе. Ні да каго […]...
- Не нішчыцца злое праклёнам Не нішчыцца злое праклёнам, Дабро не прыходзіць само, Ды слова ня бачыць аблокаў, Як толькі бяскрыла яно. І чым бы […]...
- БАЛАДА СТЭФАНА ГРАБОЎСКАГА (24.06.1767–4.06.1847) Вялікага Княства не будзе ўжо болей, А ты спадзяешся, што вернецца час, Якому да нас не вярнуцца ніколі, Бо […]...
- Аб каханьні Аб каханьні. Каханьне голаву стлуміць, Закрые сьвет, замрочыць душу, Пад ногі таліцай* зьбяжыць, Не вытрымаў такой прымусы. Як безназоўнае ўсё, […]...
- Агонь учэпістай рукою Агонь учэпістай рукою палена загрудкі схапіў: і паплылі ўслед за ракою слядоў пунсовых языкі. І ноч пусцілася наўцёкі, і блізкай […]...