Верш Жывыя акорды

Спакойна спі, пясняр, далёка на чужыне…
Нашто пакінуў край, які быў сэрцу міл?
Ці, можа, ты хацеў, каб на палях краіны
Стаяла менш крыжоў і менш было магіл?

Кахаў ты родны край, дзе цемра, здзек пануе;
З народам плакаў ты, як лепшы яго сын…
Цяпер ты замаўчаў… А ўсё ж акорды чуе
Гаротны люд… Не змоўк іх дзіўны гімн.

Ў акордах чуюцца ўсё сумныя напевы;
Адбітак тваіх дум – у іх можна ўгадаць,
Шмат жальбы ў іх чуваць, і радасці, і гневу.
І звоны ланцугоў нявольніка чуваць.

Ты спевам разбудзіў народ свой напрадвесні,
Якому на алтар свой дыямент прынёс…
Яшчэ акорд не змоўк тваёй прыгожай песні,
Хоць струны абарваў жыцця паганы лёс.

Лье слёзы па табе народ, і гай, і поле
І вераць у прамень, які ты ўсім паслаў…
Акорды будуць жыць – твой дар, паэт, – на волі,
А з імі будзе жыць, хто плакаў і стагнаў…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Я так даўно цябе не бачыў Я так даўно цябе не бачыў Не ведаў, дзе ты, як жывеш А ў галаве гучыць нязбаўна I тым не […]...

Калі б вы былі жывыя Калі б вы былі жывыя, Гарэлку мы з вамі пілі б, Дзядзькі мае залатыя, Мікіта, Пятрок, Піліп. Сядзелі б мы, […]...

Хай не загасне наш Знічь! Крыга крывава – наш сцяг Сонна плыве па траве… Дзе патрулюе каршак Русь на жалезным крыле! Мроі пакінуць мой край […]...

Жывыя сьведкі застаюцца Жывыя сьведкі застаюцца… Праносяць праз гады Каштоўных скарбаў рэчы Усё, што зьбераглі дзяды. Архівы, дакумэнты, кнігі – Іх лёс у […]...

Да радзімы бліжэй Да сёмага неба, туды, на вяршыню, Ад ласкі бацькоўскай, ад роднага дома, Ад поля, дзе ўлетку цвіце канюшына, Да зорак, […]...

Зразумець, што ты – народ Зразумець, што ты – народ, I ад радасці ўзвінуцца, На любы яго зварот, Як на імя адгукнуцца. Са сваёй Радзімай […]...

Жывыя сведкі…(светлай памяці мамы) Жывыя сведкі…(светлай памяці мамы) ********************************** Пра маму песцяць успаміны Яе талеркі і відэльцы. На жаль, не вернуцца хвіліны, Якія лашчылі […]...

Колькі разоў з берагоў Дзвіны Колькі разоў з берагоў Дзвіны людзі свет пазнаваць хадзілі? Звалася Беларусь тады – край Літва, а народ – ліцвіны. Колькі […]...

КЛАДАЧКА Я стаю на беражку, час ідзе. Можа кладачку знайду да цябе… Сэрца кажа: “Будзе мой шчасны лёс, Бо кахання кветачку […]...

Здымі, дзіця, пагоны Аддала маці хлопца, зусім яшчэ малога вучыцца на вайскоўца ў сувораўскую школу. Жыць без бацькоў нелёгка дзіцяці аднаму, ды й […]...

Народ, Беларускi Народ! Народ, Беларускi Народ! Ты – цёмны, сляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалi, Цябе не пушчалi зь ярма I душу тваю […]...

Ведаю, што і я памру, як і ўсе Ведаю, што і я памру, як і ўсе, што па смерці нічога не будзе трэба. Тым мацней люблю ўвесь шырокі […]...

Яшчэ сто сонцаў да жніва Яшчэ сто сонцаў да жніва, І покуль ціша не растане — Чуваць, як першая трава Зялёнай песняй прарастае. У сэрцы […]...

Я з годам Дракона спаткаюся Я з годам Ката развітаюся – І з годам Дракона спаткаюся. Хай Кот той жыве ва ўспамінах, Якія для сэрца […]...

Хрыстос уваскэсьсе Хрыстос уваскрос, Людзям даў спасеньне, Надзею ён прынёс, Каб не згубілася імгненьне. Даў шлях да сьвету, Айцец наш, Пан Бог, […]...

НАРОД НАШ Народ наш жыў спакон вякоў Галодным, быў і бітым… Было герояў шмат, дзялкоў, І правячай эліты… Былі цары, калісьці, ў […]...

Пасля ціхіх перастрэлак Пасля ціхіх перастрэлак I налётаў штурмавых На плацдармах абгарэлых Усё менш і менш жывых. Пад зямлёй сышліся цені Неданесеных штыкоў. […]...

Я не зайздрошчу тым, хто мае Я не зайздрошчу тым, хто мае. А тым – хто лепшае раздаў. Душы пачуццяў не стрымаеш, Як не стрымаеш росту […]...

БАЛАДА УСЕВАЛАДА ІГНАТОЎСКАГА (19.04.1881-4.02.1931) Халодны пісталет, як чорны лёд, І час такі ж, як чорны пісталет. Ты ведаеш: харошы ў нас народ, Ён– […]...

Ідзе за годам год Ідзе за годам год, Сівеюць людзі, хаты, – І ўсё ў ярме народ, А над шляхамі – краты. І ўсё […]...

Паэтаў шмат. І ўсе яны нямыя * * * Паэтаў шмат. І ўсе яны нямыя… Не маючы магчымасці казаць Свабоднай праўды словы незямныя, Прадаўшы душы, мусяць […]...

Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...

Камсамольцам Беларусі Вы маці-Радзіме ўсім сэрцам адданы, Прайшлі гераічны, праслаўлены шлях – Сябе вы адзначылі працай стараннай I гордым бясстрашшам у грозных […]...

Дзень Волі! Дзень Волі – Дзень Барацьбы – За Радзіму, За шчасце, За Долю! Супраць ворагаў усіх, што за кошт наш жылі, […]...

Расонскі стод Ты прачнуўся ў водах Дрысы, Безыменны стод. І падняў цябе нядаўна Добры наш народ. Што ты можаш распавесці З глыбіні […]...

БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...

Ашмянскае ўзвышша (Прысвячаю 665-годдзю г. Ашмяны) Ашмянскае ўзвышша на карце краіны – Маленькая плямка, а край сам – былінны. Здаўна тут жылі […]...

Ён нарадзіўся ў дзень вясновы Ён слухаў волжскіх хваль размовы Пад іх напеў ўздымаўся, рос… Ён нарадзіўся ў дзень вясновы, I свету ён вясну прынёс. […]...

Наведаў хатку, хоць і позна Наведаў хатку, хоць і позна – Няма славутае паэткі. Замест гарбаткі, слоў і кроснаў – Тут толькі кнігі, толькі кветкі. […]...

Апошняе слова Ці даўно, ці нядаўна холад сэрца сцябаў і ў кроў разадраў, абадраў. Ен круціў, разбіваў ланцугі і каханне, плакаў і […]...

Я – народ Я – народ… Я цярплю, ды ўсё ж веру: Жыць нядоўга хлусні і цынізму, I з надзеі маёй, з маёй […]...

Вось і новы закончыўся год Вось і новы закончыўся год Перапалкай тваіх дэпутатаў I тваёй перапалкай, народ, У бясконцых, бясплодных дэбатах. Колькі злосці і колькі […]...

БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...

Усё для цябе Усё для цябе, мой народ, Уладныя робяць паны, А ты кожны дзень, кожны год Вавёркай у коле маны Бяжыш, і […]...

Краязнавец Міколу Паўловічу Забыўчывасць нясе нямала бед, – Зноў горкімі пілюлямі частуе. Ды краязнавец дбайна, як паэт, Ад беднасці духоўнай нас […]...

Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...

Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш: не то каб вельмі крыўдна за дзяржаву; было — і гордасць адчуваў не менш… Ды […]...

БАЛАДА МІХАЛА КЛЕАФАСА АГІНСКАГА (7.10.1765-15.10.1833) Радзіма вечная, як неба гэта, З якога, нібы дождж, сыходзіць Бог І ў музыцы жыве, нібыта лета Жыве ў […]...

У школе Мастацтваў Целяхан Брыл’янты матчынае спадчыны На спевах й гуках Радаводу У ўтульным Доме год ад году Грануюць таленты ад Бога! Дзе пасялілася […]...

Белая Русь Прыгожай кветкаю яна на карце міра Іне знайсці другіх – такая ты адна! Адзначана размераным пункцірам, Усім адкрытая, чым славішся […]...