Верш Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай

Хоць жыццё не заўсёды сваёю атульвае ласкай,
Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог,
Што адчыняцца дзверы, і, быццам бы дзіўная казка,
Каб самоту развеяць, ты мой пераступіш парог.

Зноў падорыш вачэй непаўторна-зіхоткае ззянне
І рукой сваёй тонкай маёй ты кранешся рукі.
Наша стрэча – дзвюх душ мімалётнае дзіва-спатканне,
У якое шчэ вераць такія ж, як мы, дзівакі.

Хай напоўняцца зноўку два сэрцы санатай пяшчоты
І шчака ля шчакі хай прымроіць шчымлівыя сны.
Я й не ведаю сам яшчэ, госця дзівосная, хто ты
І чаму ў табе столькі такой неўтаймоўнай вясны.

Можа, ты падарунак за тыя бяссонныя ночы,
За агонь трапяткі казытліва-спакусных надзей?
Я такую цябе нат не марыў спаткаць хоць аднойчы,
Бо не думаў чамусь, што багіні жывуць між людзей…

Хоць жыццё і тэатр, дзе кожны схаваны пад маскай,
Толькі вера не гасне, пакуль ёсць над намі шчэ Бог,
Што адчыняцца дзверы, і, быццам бы дзіўная казка,
Каб самоту развеяць, ты мой пераступіш парог.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

ЖЫЦЦЁ – ТЭАТР Нудная п’еса з аднымі фіналамі, Жыццё, абцяжаранае скандаламі, Як у гасцях чужых, выпадковае, Хоць і дзверы – на шчасце – […]...

Жыццё даецца, каб жыццё тварыць Жыццё даецца, каб жыццё тварыць. Каб светла-залатую яго ніць віць і далей – любоўю, справай дзейнай ды словам, што ад […]...

Ластаўка, дзіўная птушка! Ластаўка, дзіўная птушка! Можа падкажаш што мне? Можа нашэпчаш на вушка, Ці прашчабечаш у сне? Ты адкажы, калі ласка, Край […]...

Жыццё, якога не было Жыццё, якога не было: Віно, атрута, здрады. Буяла стомаю асцё: Смех, кпіны, звады. Жыццё, якому і не быць: Спагада, літасць, […]...

Мае вершы – маё жыццё Мае вершы – маё жыццё, У іх усё: радасць, боль, горач згубы, У іх уся я: ад вуснаў да касцей, […]...

Хоць і сцвярджаюць так Хоць і сцвярджаюць так, не верце, Што раўнадушша існуе! Ўсё прапускаецца праз сэрца І ўсё да сэрца дастае. І да […]...

Жыцце Мы хадзілі заўседы няроўна па глухім, па дарогам жыцця. Хоць свяціла нам ясная поўня мы кідалі ўсе загаддзя. Мы не […]...

Ты – маё і жыццё, і смерць Прыйдзе, прыйдзе ў ветразях снежань, Набаліцца сэрца маной… А пакуль у любві не межань, Ружы ўсе для цябе адной. А […]...

Жыццё дае шмат падарункаў Жыццё дае шмат падарункаў, І ўсё ж складана вельмі жыць… І як жа цяжка, калі ранкам З табой каханы не […]...

Я – не тваё жыццё, і нават не малітва Б. С. Я – не тваё жыццё, і нават не малітва, Ты лёсам быў не мне наканаваны, Хаця аднойчы шчыра […]...

Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...

Жыццё і скон – адзін закон Жыццё і скон – адзін закон, І журавы лятуць на поўнач. Любоў, пісаная спакон, Заўсёды застаецца побач. Жыццё і скон: […]...

Якое стромкае жыццё Якое стромкае жыццё, І што ні крок, то новы камень, А час сыходзіць у забыццё… І прыдзе час – мы […]...

Хоць лёс не балуе нікога Хоць лёс не балуе нікога, Але адзін з людзей паўстаў : Пачаў шукаць і ўмольваць Бога, Каб у жыцці палёгку […]...

Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё Мы ідзём, куды вядзе нас жыццё, Адчыняем дзверы і ў пекла, і ў рай, Мы не бачым нічога і ўсё […]...

Хоць і вайна жаночага роду Хоць і вайна жаночага роду, але колькі мужчын палягло тых хто браў у рукі крывавыя зброю як так адбыцца магло? […]...

Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...

Жыццё – загадка, жыццё – іспыт Жыццё – загадка, жыццё – іспыт: Над прорвай звабнай прайсці па дроце. А мы – бяжым, аж звініць капыт На […]...

Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Пачуць і супакоіцца душой. Прыснілася: He чую роднай мовы, Мне цяжка гаварыць не […]...

Жыццё, жыццё… He першы, не апошні Жыццё, жыццё… He першы, не апошні… Вось і разваж, дзе блазен, дзе герой, Калі з гары ўпрагаўся ў воз парожні […]...

Хоць маё вершаванне – яшчэ не паэзія Хоць маё вершаванне – яшчэ не паэзія, А ўсяго толькі спроба радкі рыфмаваць, Але ўпэўнена: дух, абудзіўшыся гейзерам, І шэдэўрамі […]...

Я заўсёды зайздросціла ветру Я заўсёды зайздросціла ветру, Я жадала ляцець у прастор, Каб мяне мой жыццёвы матор Уздымаў у шальное паветра… Каб плыла […]...

Хоць не закончаны раман Хоць не закончаны раман, Ды мне фінал вядомы,- Што без цябе Мяне няма Ніў прымаках, Ні дома. Ці ў свеце […]...

Накарміліся панскаю ласкай Накарміліся панскаю ласкай, Горкіх слёз напіліся дасыта. Што здавалася ўчора йшчэ казкай, Прыйшло сёння у сонцы спавітым. Расплываліся ў небе […]...

Жыццё паскорылась празмерна Жыццё паскорылась празмерна, Вакол падзеяў мільгаценне. І ход гадзінніка нязменны Не спынішь нават на імгненне. Ідзе наперад чалавецтва, Бярэ ўсё […]...

Жыццё–рачная плынь Жыццё–рачная плынь Жыццё нясе нас, як рачная плынь, Віруе-круціць, бы ў вадавароце, А недзе засталася неба сінь І сонечныя зайчыкі […]...

Жыцце не лічыцца ні з кім ЖЫЦЦЁ НЕ ЛІЧЫЦЦА, ТЫ ВЕДАЕШ, НІ З КІМ. ЯНО ДЛЯ НАС З ТАБОЙ НЕПАДУЛАДНА. МЫ АД ГАДОЎ ЯГО ТАК ХУЦЕНЬКА […]...

А што такое жыццё А што такое жыццё, Калі не хвалі, Які гайдаюць Нібы каралі Лёс на вятрах і агні? А што такое жыццё, […]...

Мы на гады жыццё не лiчым Мы на гады жыццё не лiчым Яны – як колы на вадзе I толькi зморшкi на аблiччы Ты не схаваеш […]...

***Халадае жыццё. Халадае Халадае жыццё. Халадае. Быццам снегам людзей засыпае Злосцю, зайздрасцю, сквапнасцю, болем… І вясна больш не прыйдзе ніколі. Халадае жыццё. Халадае. […]...

Хоць у войску служыў Хоць у войску служыў – На вайне я не быў. Бацька ж мой ваяваў, На франтах пабываў, Да Берліна дайшоў. […]...

Жыццё пражыць – не поле перайсці “Жыццё пражыць – не поле перайсці” Галоўнае – у ім сябе знайсці: Зямной прыроды не мяняць закон. А як зямелька […]...

Пра што гэта думаюць дрэвы Пра што гэта думаюць дрэвы, У дрэў якое жыццё, іх шум – ад радасці спевы ці, можа, ад болю выццё? […]...

Заўсёды немагчыма хачу Заўсёды немагчымага хачу… Бягу, лячу я ўслед за немагчымым. Хоць ведаю – той прывід сыдзе дымам, Ягонай траекторыяй імчу. У […]...

З Божай ласкай Сонца прамень над зямлёю завіс. Гоні агледзіць, пакоціцца ўніз. Дзённыя справы завершым і мы… Добра, калі дзень прайшоў без маны. […]...

Хоць страляюць па каханні халастымі На душу з іх кожны паляваў – Вось і зыркаеш вачніцамі пустымі, Не знаходзіш больш таго, што цалаваў. Праз нядолю […]...

Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся: З раніцы, поўнай трывог і планаў, З дня, калі планам жыццё даецца, З […]...

На жыццё не гляджу праз шчыліну На жыццё, ня гляджу праз шчыліну, На жыццё, я не хмуру вачэй. Як працую – стамлюсь, адпачну на хвіліну І […]...

Хоць бывае і цяжка мужчынам Хоць бывае і цяжка мужчынам – Горкіх слёз не убачыш ніколі. Хіба толькі пралягуць маршчыны, Як барозны ад плуга на […]...

Без чаго немагчыма жыццё Без чаго немагчыма жыццё, Без здароўя, сяброў І што ўсё?! Не. Без мараў і шчасця, Несустрэчы з нянасцем. Без матулі, […]...