Верш Раман

Чытае дзяўчына раман.
Цікава: завязка лірычная,
А потым –
Туман,
Туман…

Хвалююць чужыя надзеі,
Карціць заглянуць у канец,
Як быццам ёй, маладзенькай,
З героем ісці пад вянец.

Жартуе, падсеўшы, хлопец:
– Даедзем разам хутчэй!..
І топіць, ласкавы, і топіць
У шэрай паводцы вачэй.

– Вы Ева?.. –
З усмешкай ратуе
Ці, можа, топіцца сам.
Ранет разламаўшы, частуе,
Нібыта біблейскі Адам.

– Я князь Святаслаў…
– Еўдакія…
Зірнула – хоць з поезда злазь:
Глыбокія вочы такія –
Не выплывеш, хай ты і князь.

– То дзякуй за яблык… –
Смяецца,
Зацягвае смехам на дно.
І сэрца хлапечае б’ецца,
Як у тапельца, даўно.

Нямеюць на кожным прыпынку,
Галубяць вачамі ранет,
Бо кожны сваю палавінку
Яшчэ не разгледзеў як след…

Адкладзен раман на сягоння,
Развеяўся кніжны туман –
І новы тут, у вагоне,
Завязваецца раман.

(2 votes, average: 3,00 out of 5)

Ещё вершы:

Хоць не закончаны раман Хоць не закончаны раман, Ды мне фінал вядомы,- Што без цябе Мяне няма Ніў прымаках, Ні дома. Ці ў свеце […]...

Зямныя яблыкі З зямлі падымаю яблык – Спелы румяны ранет, Які быў пупышкай, Стаў кветкай, Зваліўся яблыкам… I так мільёны гадоў. Падаюць, […]...

Усё – падман, усё – падман Усё – падман, усё – падман, I толькі не падман – каханне! Я напісаць хачу раман Пра абяцанне-спадзяванне. I той […]...

Цалуе вецер лісцейка бярозы Цалуе вецер лісцейка бярозы, Смяецца смехам вольным, маладым. А я губляю зоркі на дарозе І думаю, што Вечнасць – гэта […]...

Вітаўт Князь фанабэрыста трызніў пра веліч краіны, З мечам поўсвету прайшоў ён у пошуках славы, А паміж войнамі дух гартаваў у […]...

БАЛАДА ВІТАЎТА ВЯЛІКАГА (1350-1430) …Вязуць карону, як ваду жывую, Старому князю, у якога ёсць Усё і ўсё ў часіну залатую Было і быў […]...

Маё Палессе Быў я на поўначы, Быў я і ў Сочы, Там не такія Салодкія ночы, Там не такія Вясельныя святы, Там […]...

Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві “Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві” Леанід Дранько-Майсюк “Паэтаграфічны раман” Сум генетычна разбаўлены ў нашай крыві. Мне прапаноўваюць лекі: віно […]...

Я не прыйду – каб табе было светла Я не прыйду – каб табе было светла. He пазваню – каб спакойна было. Я расхіну над усім белым светам […]...

САД Ізноўку ў сад я свой зайшоў, І водар яблык б’е наноў, Салодкі пах і шум у вачах, То яблык пах, […]...

*** Спеюць у прыцемках зоры Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы. Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… […]...

А неба смяецца Па мокрай траве кацяцца слезы… Разрывае душу маўклівы адчай, А неба смяецца і ціха вуркоча, Рвецца маланка за вечнасці край. […]...

Твае глыбокія лясы Твае глыбокія лясы, Празрыстыя, як люстра, рэкі… І звон ураніцу касы, І цягніка наперад рэйкі. Люблю цябе. Усю. Як ёсць. […]...

Восень ідзе па палетках Восень прыйшла ў Беларусь Ў родныя нашы абшары, Птушак чароды нясуць Лета скрозь шэрыя хмары, На развітанне лятуць У небе […]...

ПОЗНЯЯ РУЖА Я лета колеры яшчэ не ўсе сабраў, А ўжо шпурнула ліст аднекуль восень. Стаю, бяздоннем воч хапаю просінь З нябёсаў, […]...

Не жадаю цябе губляць Пагрузі мяне Ў глыбокія сны Морфій, кайф Тваё аблічча тае * Не крадзі! Стралой не працьмі Бо святло Мой палёт […]...

Цунамі Не спЫніць сказанае Ўсё паміж намі Цунамі. Каханая, Я памятаць буду вякамі Вар’яцтва учынкаў сваіх. Быццам псіх… А чуткі – […]...

Паэма да святога іаана Кармянскага. 3. У храме У Храм увайду і зацеплю свечачку, Прад святымі мошчамі стану. Дзякуй, ойча наш Іаане, За Тваё вялікае сэрца. За малітву […]...

Яшчэ бацькоўскі зруб жыве Яшчэ бацькоўскі зруб жыве, I шашаль точыць столь і сцены… Яшчэ карова у хляве Жвакуе сон начны нязменна… Яшчэ хусцінка […]...

Ніфрыт Я не веру, што сэрца ўмірае, Я не згодна, што дух не жыве. Дзве паловы ў яблык з`яднае, Хто далонню […]...

Не я? Не я там быў, не я, на жаль, Калі вячэралі пры свечках, Ты не са мной ішла на баль, Размову […]...

Непаралельны Сусьвет Мкліва віецца налева, направа, Не абыходзячы чорныя дзіры Ўлёт, за сьвятлом асьляпляльна яскравым, Дзе яго мара зацягвае вірам. З розных […]...

Тры вялікія словы Харугвы хутка-хутка крочаць, Сьмяротны бой чакае іх. І нішто ім не прарочыць, Надзеяў перамогу сваіх. Каб нашчадкам добры лёс дараваць, […]...

Туга па радзіме Туман у снежні – варажба… Ці насланнё, ці адзінота? Ён першы снег не зневажаў. Ён проста быў, як я, маркотны. […]...

Дзякуй за гэты вечар Дзякуй за вечар той, Вечар дзіўнай сустэчы, Дзе знайшоў цябе погляд мой. Там, пад зоркамі летуценна, Па ўскрайку горада і […]...

Дзявочая вясна Усё зелянінаю пакрылася наспешна, Усё квітнее-навакол вясна, І радасць у сэрца ўсе прыносіць гэта вешняе, І з той вясной квітнее […]...

Туман ярам, ярам-даліною Туман ярам, ярам-даліною, Туман ярам, ярам-даліною. За туманам нічога не відна, Толькі відна дуба зелянога. Пад тым дубам крыніца стаяла, […]...

Вея Вея шукае Забытыя сцежкі, Кожную з іх не міне… Словы прыходзяць Жадана і ўсцешна: “Дзякуй табе за мяне…” Дзякуй табе […]...

БАЛАДА БАРЫСА САЧАНКІ (15.05.1936-5.07.1995) У кнігах, што сабраў ты, Беларусь жыве, Змагаецца, святкуе, плача і пяе, І мае Бога і ў касцёле, і […]...

Дзякую, нябесны Ойча Дзякую, нябесны Ойча, што стварыў мяне аднойчы, што ў халодны дзень зімовы небыцьця разьбіў аковы, адчыніў жыцьця мне дзьверцу, і […]...

У сядзібе князя Агінскага У сядзібе князя Агінскага Прабачце, князь, нахабны мой візіт, я тут без запрашэння Вашамосці, але ёсць незвычайнае тут штосьці, як […]...

Калі не ведалі Мару ацаліць ад забыцця тую хвіліну калі жыццё ставалася вартым пражывання кожнага іншага шэрага дня таго дня які пражыўшы назаўсім […]...

БАЛАДА ВІЦЕНЯ (?–каля 1316) Пагоня… Імчыцца пагоня, імчыцца Наперадзе князь на бялюткім кані І меч у яго, быццам бы бліскавіца, І вораг, […]...

Хлусня Пустка ў маёй душы, Колка, мулка, ды крычаць – ахрыпла… Веры – што вады у дзіравым гладышы… Да вакон сумненні […]...

…І тады закрычаў. І роспачны крык …І тады закрычаў. І роспачны крык праз храмы канфесій, праз выбухі й кулі вырваўся ў космас і ў вечнасці знік. […]...

Чарэшанька (З нізкі “Дрэва”) Vі – Што адчуваеш, нешчаслівая Чарэшанька мая азяблая? – Баліць, баліць кара застыглая, Сон ледзяны душу зацягвае. […]...

Нядзеля Пахне летам ад сена, Што растрэсена каля воза. Снег хрумсціць на пероне Смачна, як яблык. Крамяны марозік Шчокі ружовіць кабетам […]...

Вяндлінаю ў спальні Смарагды і сапфіры, Рубіны, дыямЕнты, Пагарда топіць кпіны, Пламбіры – Сонцу рэнты. Артэрыі, аорты, Сасуды і кішкІ, Эпоху, эру, к […]...

Калі надыходзіць вечар Калі надыходзіць вечар І бачна захад вераснёвы, Басая Ў светлай кашулі Стаіць у рамонкавым полі. Спявае і шэпча, смяецца, Цякуць […]...

Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...