Верш Аднойчы да чалавека прыйшло свята
Аднойчы да чалавека прыйшло свята…
Неспадзяванае, як першы снег,
Шчаслівае, як адчуванне палёту,
Урачыстае, як зыход сонца,
Прыйшло да чалавека свята.
I вочы яго засвяціліся,
Як свецяцца яны ў сляпых,
Якія пачынаюць бачыць;
I спыніўся ён засяроджана,
Як спыняюцца глухія,
Адкрываючы першы гук.
Аднойчы да чалавека прыйшло свята…
Аднойчы пачуў ён
Імклівую мелодыю крыл,
Светлыя гукі сонечных промняў,
Велічныя акорды лесу, –
Аднойчы спасціг чалавек музыку…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Аднойчы палюбіць жыцьцё Аднойчы палюбіць жыцьцё Такім, як ёсьць, без агаворак: З дурнотай, радасьцю і горам, З тугой былых і новых дзён… Аднойчы […]...
- Я дыханнем сваім аднойчы Я дыханнем сваім аднойчы Тваіх вуснаў крануцца мару Пасярод звар’яцелай ночы На ускрайку бязмежнай хмары Я вільготнасць твайго пагляду Вып’ю […]...
- Свята зямлі Першы гром быў сёння ўночы, Дождж да дня шумеў вясёла. Ранак вытарашчыў вочы, Як дзіця, глядзіць наўкола. Што за ноч […]...
- Успамін пра Свята Успамін пра Свята Калі вечар зімовы заўзята Шчэрыць чорныя зубы праз шкло, Ўспамінаецца Боскае Свята, Што ў далёкім дзяцінстве было. […]...
- Я спытаў чалавека Я спытаў чалавека, Які прайшоў праз агонь, І воды, І медныя трубы: – Что самае цяжкае На гэтым свеце? І […]...
- Свята вялiкае – мая дзевятае Свята вялiкае – мая дзевятае Бэз i каштан цвiтуць Колькi не клiкаю дзеда i тату я Голас ў адказ не […]...
- Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
- З зімы, яе акоў, я вырвуся аднойчы З зімы, яе акоў, я вырвуся аднойчы… Святлом машынных фар пастукаюся ноччу У вокны да цябе… І сны парцьер парушу. […]...
- З зiмы, яе акоў, я вырвуся аднойчы З зiмы, яе акоў, я вырвуся аднойчы… Святлом машынных фар пастукаюся ноччу У вокны да цябе… i сны парцьер парушу. […]...
- Аднойчы трэба захацець Аднойчы трэба захацець, Хацець, не гледзячы на думкі, Перакананні захацець, Парваць на тысячы малюнкаў На пошласць свету напляваць, Парваць шаблонаў […]...
- Апошнія гусі Гусі апошнія стомленым клінам Неба ўзаралі, самотна крычаць… Мне, як заўжды, у такую хвіліну Хочацца разам з табой памаўчаць. Хочацца […]...
- Лёс чалавека Лёс чалавека часам цяжкі, Не ўсё ў ім складваецца роўна. Бываюць часта непагадзі, Прайсці праз іх патрэбна годна. Патрэбна верыць, […]...
- Свята Яго абвяшчалі не фанфары – Гучалі прызнання нашага чары. Святло выпраменьвалі не гірлянды – Свяціліся ярка нашы пагляды. Не медзь […]...
- Колькі той радасці у чалавека! Колькі той радасці у чалавека! Болей работы, трывогі, турбот… Ды сустракае вясною спрадвеку З радасцю чыстай ён птушак прылёт. Выгляне […]...
- Калі чалавека тварыў Калі чалавека тварыў, Зусім, пэўна, Бог не хітрыў, А проста па мудрасьці боскай Рашыў, што ўсё ж гэтак проста, І […]...
- Што ў чалавека ад макакі? Што ў чалавека ад макакі? А што ад жабы ці змяі? Што ад лісы, ці ад сабакі, Ці ад каня, […]...
- Што за дзіва?! Што за свята?! Што за дзіва?! Што за свята?! Зоркі сыплюцца з галін – Шчодрым бляскам на багаты Беласнежны палантын! Іскры – злева, […]...
- БАБСКАЕ СВЯТА Ад каго мне на вочы сорам? Ці ад жонак не адбіваюць? А мне быць з ім – калекам ці хворым, […]...
- Пра Чалавека (Прысв. Генадзю) Данное творение посвящено реальному человеку с огромной многострадальческой душой, который доживает свою жизнь в одиночестве, а единственным его окружением являются […]...
- Аднойчы ўбачу я цябе – ты з’явiшся Аднойчы ўбачу я цябе – ты з’явiшся. I будзе гэта ў цiхi час змяркання, Калi ў нясцерпнай слодычы чакання Уся […]...
- Аднойчы Аднойчы прыходзе стома. Ў які-небудзь ціхі вечар. Калі ўжо усё вядома (а зьведанае – пустэча). Ніякіх ня трэба словаў. Зусім […]...
- Чужое свята Пра свята неяк байку чуў, Пра госця-беларуса: Сышоў ён з крыўдаю ўваччу, Не намачыўшы вуса. Вяселле колькі дзён гуло, А […]...
- Пастукаўся аднойчы да мяне Пастукаўся аднойчы да мяне Вандроўнік нейкі, страшны і калматы. Вісела поўня над бацькоўскай хатай, I цені прабягалі па сцяне. – […]...
- Акуляры Якое малое дзяўчо! Усім пасміхаецца… Яно верыць: людзі – толькі добрыя; зла не існуе; вакол – родныя, сябры… сонца, – […]...
- Я дачакаюся Я дачакаюся: ты прыйдзеш!.. І зноў пяшчотныя твае адчую рукі, і зноў напоўняць сэрца велічныя гукі, і смешнымі здадуцца нашы […]...
- Жытні хлеб Расою і дожджыкам цёплым напоены, Распешчаны ў сонечных промняў цяпле, Напоўнены з чуйных далоняў любоўю – Ляжыць жытні хлеб на […]...
- ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
- Як пішуць вершы Як пішуць вершы Пытаюцца часта, як пішуцца вершы? Ды толькі хіба растлумачыш такое… Народзіцца ў сэрцы аднойчы з іх першы, […]...
- Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
- Свята масак Перад цудам навагодняй казкі Дзеці самі выбіраюць маскі. Верхалазу-жэўжыку – на сёмы… Модніцы маленькай – пяты год. Ды з якой […]...
- Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...
- Мары чалавека Нехта марыць аб прыгожым, Любым, мілым, дарагім Чалавеку, што прахожым Ён не будзе, а адным У жыцці надзейным сябрам, І […]...
- Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...
- Калі Пегас цураецца крыл Калі Пегас цураецца крыл. Ні хвальбы і зайздросьці для плёна, Ні дарогі дзе слава жыве, А Пегас, конік наш утарапнённый, […]...
- Першыя крокі Першыя крокі і першыя словы- Кожнаму гэта, напэўна, знаема. Першы таварыш-дружбак назаўседы Помніць, гарэза, маленства прыгоды. Першая восень і першае […]...
- Дзякую, нябесны Ойча Дзякую, нябесны Ойча, што стварыў мяне аднойчы, што ў халодны дзень зімовы небыцьця разьбіў аковы, адчыніў жыцьця мне дзьверцу, і […]...
- Як мне звяртацца да цябе Як мне звяртацца да цябе калі абставіны другія? другое прозвішча фатой лягло на плечы маладыя Напэўна я нязваны госць што […]...
- Аблокі і хмары Ты – аблачнынка між хмар – Воўчых зграй, Якія плывуць па небе Услед за ахвярамі Сонечных удараў. Я – твой […]...