Верш Думкі валацугі на Брайтан-біч
Вашынгтон — купюра ЗША наміналам ў 1 даляр, з выявай Джорджа Вашынгтона. Сымбаль капіталізму.
Mossberg — амерыканскае сямейства помпавых ружжаў ці, прасцей, драбавікоў.
Вашынгтон ты Вашынгтон!
За цябе куплю гандон
Ані ў дожджык, ані ў сьнег
Не сароміць гэты грэх
Ды яшчэ куплю батона
Калі выйду я з прытона
Трэба ж нешта з’есьці
Каб з розуму не злезці
Вашынгтон ты Вашынгтон!
Такіх бумажак міліён
Учора выкралі з ламбарду Тома
(Том – не сапраўднае імя, завуць жа йго Мікола)
Выймалі сярод бела дня, нічога не цураліся
Тым часам жонка Тома ледзьве не абасралася
Бо пагражаў ёй моцны антыабярэг –
Васьмізарадны натаўскі МАсберг
Так і злінялі хутка на машынах
ТОму заставіўшы прастрэл рукі шыпшынай
Вашынгтон ты Вашынгтон!
Хто мае цябе ў значнай колькасьці
Выкарыстуе ўсе здольнасці
Не адцураецца ніякіх знамён
Бо будзе ж у выніку яшчэ мільён!
(А можа й два ці тры)
Але душа паглыбіцца ніжэй у д’ябальскі бульён
За гэту несьвядомасьць у полымі гары
Вашынгтон ты Вашынгтон!
Сёння ты кіруеш мірам
Людзей прымушаны табе паклон
Стабілізуецца забруджаным эфірам
Ды дуламі танкаў,
Што лязгавіцамі аднойчы сплюшчаць
Сотню-другую панкаў
Ды люд тым ранкам мабыць вочы расплюшчыць?
Вашынгтон ты Вашынгтон!
Куды ж імчыш ты нас,
На колах сплюшчанай маралі?
Пакуль не чутны моцны глас
І мы, як і раней, аралі
І арэм цАліну шэрую з жалезабетона
Але, я веру, прыйдзе прымадонна
Застрэліць яна цябе, во тут, на гэтай крывавай раллі
Расколіць жалезабетон і ўсьміхнецца чалавечаму роду
І імя той дзяўчыне будзе Свабода
Вышынгтон ты Вашынгтон!
Я ведаю, я сёння зраблю вось гэта
Але я не прымушу цябе на паклон
Калі ж сьвядомы народ выйдзе масай з твайго гета,
Позна будзе лямантаваць “Гамон!”
Ды клікаць амон
Бо амаль ніхто табе не даруе гэта.
І калі танкі, што дзеля цябе нас усіх у бруд зганялі,
Атруту моцную абуджанага экіпажу пераадолець не смогуць
Тады і расплюшчаць табе на абуджанай зямлі
І новы дзень нас усіх святлом накорміць і напоіць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)