Верш Я іду на вайну
Прабач, Беларусь мая, родная маці.
Прабач, калі штосьці рабіў я не так.
А я не магу заставацца ў хаце.
Прабач, не адмоўлюся я – не мастак.
Бо маладзік зьмяняе ветах мімаволі,
Ды зоры ў небасхіле свой працягнуць шлях.
Сыны твае, о Беларусь, жадаюць волі
І прага да яе гарыць у іх вачах.
Хай удалеч імкнуцца чырвоныя коні,
А кнехты над імі ўздымаюць мячы.
Бо катам ад нашай літоўскай Пагоні
Ніколі, ніколі не ўцячы.
Прабач мяне, гай мой, бацькамі абраны,
Пагроза, няволя цябе хай міне.
У сэрцы баліць мне пякельная рана
І я жа іду на вайну. За цябе…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Жыві, Беларусь! Жыві, Беларусь! Веру, будзеш жыць заўсёды. Святло “Пагоні” будзе сэрцы нашы акрыляць. Жыве, жыве наш край пакутны і свабодны, Нескароная […]...
- Сніцца родная вёска Там, дзе сосны спяваюць Песні белым бярозкам, Там спрадвеку стаіць Мая родная вёска. Я не ведаю болей Месца лешага ў […]...
- Беларусь, Беларусь мая родная Беларусь, Беларусь мая родная З бедным коласам нiва няплодная Рэчкi вузкай выгiбы пятлiстыя I нябёсы такiя празрыстыя Беларусь, Беларусь мая […]...
- З прыгажосцю ўсёй Беларусі З прыгажосцю ўсёй Беларусі Параўнацца нічога не можа, Бо яна – адіная наша Зямля родная, лепшая маці. Я шчаслівая, я […]...
- Маё слова Слова маё зруйнаванае, Веру я – час прыйдзе новы. Быццам зямля ўзараная, Ты аддасі свае ўсходы. Прыйдуць жняяркі – радамі […]...
- Прабач Прабач мяне за ўсе… За пылкае каханне, Якім жіву я серцам і душой. Хвіліны без цябе – цяжкое пакаранне, Але […]...
- Беларусь мая родная Беларусь мая родная, Маці-зямля! Да вытокаў тваіх жыватворных крыніцаў Мне б прыпасці, нібы да грудзей немаўля – Прад табой спавядацца, […]...
- Беларусь для мяне – мая родная маці Беларусь для мяне – мая родная маці, Што ў залочаны восені цвет У сялянскай з лучынаю хаце Нарадзіла мяне на […]...
- Беларусь Беларусь…Радзімая старонка. Гукі спеваў л’юцца звонка. У жытнім полі васількі, У небе сінім белыя буслы. Беларусь… Матулечка рОдная. Гучнасць мовы-песьня […]...
- У гушчарах У гушчарах, затканых імглою, Шэрым змрокам, на золку ўзару Ахвяруем табе мы сабою Кожны дзень, кожны час, Беларусь! І няма […]...
- Мы можам спыніць вайну З дзяцінства слаўнага куплеты. І толькі з дрэва – пісталеты. З вады ўсе кулі, на ўцеху. Гарматаў залпы – з […]...
- Наш дом – Беларусь Наш дом – Беларусь Наш дом утульны і прыгожы Планета з назваю – Зямля. Краін вялікае ў ім мноства, Сярод […]...
- Раскажы ты мне, дзед, пра вайну Прысвячаю свавйму дзеду Самчуку Станіславу Якаўлевічу Раскажы ўсім пра тое, мой дзед, Як галосяць Хатыні званы, Як пажарышчы засцілі свет, […]...
- Мастак-сакавік Белыя коні у вырай лятуць Разам з вятрамі Пагоні, Нашыя мары схаваліся ў хмары, Зьніклі ў нябёсах, зімовым гушчАры. Кулі […]...
- БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...
- З боллю да Беларусі Беларусь сьвятая пад сьвятой Пагоняй! Ты заўжды змагалась супраціў няволі. Маскалі, татары, крыжакі, палякі Рвалі тваё цела нібы вурдалакі. Як […]...
- Белы снег Белы снег, нібыта забыццё, лёг на дол так хутка і ахвоча. Я яшчэ не вытрывала ўсё, я яшчэ шукаю твае […]...
- Хто-я? Беларусь ці Ліцьва? Гэта роднае. Аднаўляемся мы, Кожны час. Памянулі мы наша, Мінулае. Разам йшлі мы Як ў гэты калгас. […]...
- Да берагу роднага Да берагу роднага Плыць бы і плыць, І бачыць вакол Толькі мір, ды спакой… Дарога да дому, Як сонца к […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- Не падайце духам, браты! Там, дзе пануе гнусь Камунафашысцкай сілы, Помніце, ёсць Беларусь- Бог наш да самай магілы. Не падайце духам, браты, Кіпіць у […]...
- Мае слёзы Я забываў цябе, мая Айчына, Ў часы дажджоў, часы нямог. Я не чытаў цябе, Францыск Скарына… І Багдановічаў “Вянок”. Мой […]...
- Маўчу Маўчу, бо гэта значна больш за словы. Маўчу, бо словы цяжка падабраць. Маўчу і ўсцяж сустрэч чакаю новых. Маўчу, але […]...
- Неспатоленая вясна Адхланнем неспатоленай вясны Душа пялёсткам раскашуе, На ўзлеску Белае Русі Пан Бог ліцьвінам моц даруе. І Страцім-Лебедзь паляціць Пад перазвон […]...
- Прабуджэнне Ты прабач, мая родная маці, Што карміла мяне малаком, Але вырас я з тога дзіцяці, Што сядзеу ля цябе вечарком. […]...
- Яне здрадзіў каханню свайму Я не здрадзіў каханню свайму, І не здраджу яму ніколі… Я не выдам яго нікаму, Не скажу аб пякучым тым […]...
- Беларусь мая, родная, мілая Беларусь мая, родная, мілая, Да цябе я заўсёды ляцеў Птушкай стомленай з выраю, Шляхам тым, што ідзе карацей. Не магу […]...
- Дарагая Беларусь Слаўлю я свой край любімы, Незгасальную зару. Як ты сэрцу майму міла, Дарагая Беларусь! Залацістыя прасторы, Незлічона ясных зор, Рэкі […]...
- Квітнелі майскія сады Квітнелі майскія сады, Адзенне белае гублялі. Табе няўцям, што за сляды, Якія знакі падавалі. Касца чакалі доўга гоні. Адказы ёсць […]...
- БАЛАДА АРШАНСКАЙ БІТВЫ (8.09.1514) Не вясна, ды Крапіўна ля Воршы, Як з палону, ідзе з берагоў. І крыляе над ёй чорны коршак, Бо […]...
- Жыве Беларусь, жыве Жыве Беларусь, жыве I будзе, i будзе жыць У сэрцы маiм, ў галаве Гучыць гэты лёзунг, гучыць Нiбыта няма яе […]...
- Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Любушцы Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Ніяк я не знайду сяброўства з горам. Цябе я ў снах заву і жду, прыходзь! […]...
- Вар’яцее вятрыска штотыдзень Вар’яцее вятрыска штотыдзень – Флюгер круціцца быццам турок, Я, напэўна, кагосьці пакрыўдзіў. Ты прабач мяне – я не знарок. Прамянее […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА БАГУШЭВІЧА (9.03.1840–15.04.1900) “Яснавяльможнай пані, напэўна, вядома, што яе высакароднаму сыну я абавязаны ўсёй сваёй будучыняй; мабыць і да сянняшняга дня я […]...
- Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
- Кажуць, мова мая памірае Кажуць, мова мая памірае, Але верыць я ў то не хачу. Беларусь, кажуць, век аджывае – Зубы сцісну я і […]...
- Зачараванне Зачарованы я зачарованы і няма таму слоў супраціў твае вочы вясной намалёваны калі сэрцам, цябе я свяціў. Зачапіўшы жывое натхненне […]...
- Захапляе-заварожвае Захапляе-заварожвае Пушчаў, рэк, азёр зямля… Ах, якая ты прыгожая, Беларусь мая! Між Літвою, Украінаю… Для ўсіх нацый ты свая… Ах, […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ТЫШКЕВІЧА (17.02.1806-13.07.1868) У чаўне, як Ной, па Віліі плывеш І збіраеш Беларусь, каб не знікала Беларусь у пыле і ў палын-траве, […]...
- Слова і мова Бывае і так, што слова Будаража ў жылах кроў, Кліча родная мова, Радзімы даносячы зоў. Звычайныя простыя словы Ў кожным […]...